Έχουν πλέον αποδειχθεί πέρα από κάθε αμφιβολία, οι επιβλαβείς συνέπειες για τα παιδιά που μεγαλώνουν σε σπίτι χωρίς πατέρα.
* Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε σπίτια με απουσία του πατέρα έχουν:
• 15,3 φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν διαταραχές συμπεριφοράς
• 4,6 φορές περισσότερες πιθανότητες να αυτοκτονήσουν
• 6,6 φορές περισσότερες πιθανότητες να γίνουν μητέρες στην εφηβεία
• 24,3 φορές περισσότερες πιθανότητες να φύγουν από το σπίτι
• 6,3 φορές περισσότερες πιθανότητες να κλειστούν σε που δημόσια ιδρύματα
• 10,8 φορές περισσότερες πιθανότητες να διαπράξουν βιασμό
• 6,6 φορές περισσότερες πιθανότητες να εγκαταλείψουν το σχολείο
• 15,3 φορές περισσότερες πιθανότητες να καταλήξουν στη φυλακή, ενώ είναι έφηβοι
• Το 73 % των εφήβων δολοφόνων προέρχονται από σπίτι μου μεγαλώνουν μόνο με τη μητέρα
** Οι κόρες που ζουν σε σπίτια μόνο με την μητέρα έχουν 92 % περισσότερες πιθανότητες να πάρουν διαζύγιο.
Έτσι η κάθε μητέρα που εμποδίζει την κόρη της από το να δει τον μπαμπά της εγγυάται σχεδόν στην κόρη της, ότι θα χωρίσει και θα έχει προβλήματα στη ζωή της με τους άνδρες.
Δεν μαθαίνουν να κατανοούν τους άνδρες, όταν δεν έχουν ένα πατέρα και μπορεί να γίνουν επιπόλαιες, ανεύθυνες και φοβικές με τους άνδρες ή σε άλλες εμπειρίες κι άλλα προβλήματα.
Το καθαρό αποτέλεσμα και συμπέρασμα είναι ότι: Βλάπτουν μια ολόκληρη γενιά παιδιών για το οικονομικό όφελος των δικηγόρων και των δικαστών.
* Τα περισσότερα στατιστικά στοιχεία από μια έκθεση του 1999 από το Department of Health and Human Services.
** Δείτε το βιβλίο Father and Child Reunion για περισσότερες επιστημονικές μελέτες και την απόδειξη. Δεν υπάρχει ούτε μία μελέτη που δείχνει ότι η αποκλειστική επιμέλεια είναι καλή για τα παιδιά. Είναι σαφώς επιβλαβείς σχεδόν σε κάθε περίπτωση (ακόμα κι όταν ένας γονιός δεν είναι σωματικά κακοποιητικός).
Περισσότερα στατιστικά για την απουσία του πατέρα.
Τα παιδιά χρειάζονται και τους δύο γονείς.
Είναι γεγονός !
Ορίστε το γιατί:
· 63 % των αυτοκτονιών των νέων είναι από σπίτια χωρίς πατέρα. (Πηγή: US D.H.H.S., Bureau of the Census).
· 90 % του συνόλου των αστέγων και των εξαφανισμένων, είναι παιδιά από σπίτια χωρίς πατέρα.
· 85 % του συνόλου των παιδιών που εμφανίζουν διαταραχές συμπεριφοράς προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρα. (Πηγή: Center for Disease Control) .
· Το 80 % των βιαστών υποκινούνται από τον εκτοπισμό του θυμού τους ότι προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρα. (Πηγή: Criminal Justice and Behavior, Vol . 14, σελ. 403 - 26) .
· 71 % του συνόλου που εγκαταλείπουν το γυμνάσιο σχολείο προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρα σπίτια. (Πηγή: National Principals Assoc. Report on the State of High Schools).
· 85 % του συνόλου των νέων που είναι στις φυλακές, μεγάλωσαν σε ένα σπίτι χωρίς πατέρα. (Πηγή: Fulton County Georgia jail populations, Texas Dept. Of Corrections, 1992).
Αυτά τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι τα παιδιά που προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρα έχουν:
· 5 φορές περισσότερες πιθανότητες να αυτοκτονήσουν
· 32 φορές περισσότερες πιθανότητες να το σκάσουν
· 20 φορές πιο πιθανό να έχουν διαταραχές στην συμπεριφορά
· 14 φορές περισσότερες πιθανότητες να διαπράξουν βιασμό
· 9 φορές περισσότερες πιθανότητες να παρατήσουν το γυμνάσιο
· 20 φορές περισσότερες πιθανότητες να καταλήξουν στη φυλακή
Συνολικά, οι έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά των γονέων που έχουν
Κοινή Επιμέλεια προσαρμόζονται καλύτερα από ότι τα παιδιά που ο ένας γονέας έχει την Αποκλειστική Επιμέλεια, για κάθε ένα από τα ακόλουθα μέτρα: σε γενική αναπροσαρμογή, στις Οικογενειακές σχέσεις, στην Αυτοεκτίμηση, στην Συναισθηματική προσαρμογή, στην προσαρμογή των συμπεριφορών, και στην προσαρμογή του διαζυγίου.
Ένα άλλο πλεονέκτημα της Κοινής Επιμέλειας είναι ότι βελτιώνει την οικονομική υποστήριξη του παιδιού.
Οι ερευνητές έχουν βρει μια θετική συσχέτιση μεταξύ της συχνότητας των επαφών ενός γονέα με ένα παιδί και την καταβολή της διατροφής του παιδιού. Δηλαδή, όσο πιο συχνός, τακτικός και ευέλικτος είναι ο χρόνος που ένας γονέας έχει τη δυνατότητα να περάσει με το παιδί του, τόσο πιο πιθανό είναι να ανταποκριθεί στην υποχρέωσή της καταβολής της διατροφής του παιδιού στο ακέραιο και στην ώρα της.
Από την άποψη της εθελοντικής συμμόρφωσης, οι πατέρες που έχουν μικρή ή καθόλου επικοινωνία με τα παιδιά τους μετά από ένα διαζύγιο, πληρώνουν μόνο περίπου το 34% της διατροφής του παιδιού τους, ενώ οι πατέρες με τακτική επικοινωνία πληρώνουν το 85% ή περισσότερο από ότι έχει οριστεί.
Πηγή:
Bausermen Study on Joint Custody,
New Hampshire Report On Child Support and Custody
Παιδιά και Single μητέρες
Τι γνωρίζουμε για τις μονογονεϊκές οικογένειες αποτελούμενες από μητέρες.
Είτε πρόκειται για αποτέλεσμα βίας είτε όχι, τα παιδιά που ζούνε με Single μητέρες, δεν τα πάνε καλά στην κοινωνία. Συνηθιζόταν αυτά τα παιδιά να είναι η "εξαίρεση". Τώρα έχουν γίνει ο "κανόνας" και σταδιακά χειροτερεύει.
Κι αυτό δεν είναι παιδική κακοποίηση;
1. Τα παιδιά από οικογένειες με μια single - μητέρα είναι 2,21 φορές (221 %) πιο πιθανό να έχουν ένα ή περισσότερα, συνολικά προβλήματα από ότι εκείνα που προέρχονται από οικογένειες με δύο γονείς, δύο φορές πιο πιθανό να έχουν μια συναισθηματική διαταραχή κ.λ.π.
2. Σταθμισμένες προβλέψεις αντικατοπτρίζουν τον εθνικό πληθυσμό των παιδιών.
3. Δεδομένα για τα στοιχεία τόσο σχολιασμένα ισχύουν για ηλικίες από 6 - 11 ετών μόνο. Όλα τα άλλα στοιχεία του πίνακα ισχύουν για παιδιά ηλικίας 4 - 11 ετών.
Δείτε τον Πίνακα
|
Children and Single Moms
WHAT WE KNOW ABOUT CHILDREN FROM SINGLE-MOTHER FAMILIES
Whether it is caused by violence or not, children living with single moms don't do well in our society. It used to be the exception. Now it is becoming the rule and progressively worse. Is that not child abuse too?
| Single-Mother Family | Two Parent Family | Relative Odds1 |
| Problem | % | (n)2 | % | (n)2 | |
| Hyperactivity | 15.6 | (69,480) | 9.6 | (221,573) | 1.74 |
| Conduct disorder | 17.2 | (73,659) | 8.1 | (180,786) | 2.36 |
| Emotional disorder | 15.0 | (67,205) | 7.5 | (173,714) | 2.18 |
| One or more behaviour problems | 31.7 | (137,460) | 18.7 | (418,894) | 2.02 |
| Repeated a grade 3 | 11.2 | (36,288) | 4.7 | (78,026) | 2.56 |
| Current school problems 3 | 5.8 | (18,862) | 2.7 | (46,120) | 2.22 |
| Social impairment | 6.1 | (25,105) | 2.5 | (51,344) | 2.53 |
| One or more total problems 3 | 40.6 | (128,895) | 23.6 | (381,715) | 2.21 |
- Children from single-mother families are 2.21 times (221%) as likely to have one or more total problems than those from two-parent families, twice as likely to have an emotional disorder, etc. (The probability of this being due to chance is smaller than 1 in 1,000)
- Weighted projections to reflect national population of children.
- Data for items so annotated apply for 6- to 11-year-olds only. All other data in the table apply to 4- to 11-year olds.
[Source: GROWING UP IN CANADA, National Longitudinal Survey of Children and Youth (Human Resources Development Canada, Statistics Canada, Catalogue no. 89-550-MPE, no.1, November 1996, p. 91) Available from StatCan. It is only available in hard copy. $25 +GST)]
|
|
|
Ακόμη ένα τρανταχτό παράδειγμα:
Το 85% των ψηφοφόρων στην πολιτεία της Μασαχουσέτης ψήφισαν ΝΑΙ στην ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
1. Το 2003, 20.952 Αιτήσεις Διαζυγίων κατατέθηκαν στα Δικαστήρια της Μασαχουσέτης.
2. Στη Μασαχουσέτη πάνω από 40.000 Δικαστικές Απαγορευτικές Διαταγές (κατά του πατέρα) εκδίδονται κάθε χρόνο! 33 φορές περισσότερο από ότι στην πολιτεία της Βιρτζίνια που έχει παρόμοιο πληθυσμό!
3. Αυτό έχει γίνει μια βιομηχανία τεράστιου κέρδους για τους δικηγόρους και πολλούς άλλους.
Όλα αυτά καθοδηγούνται από την απληστία και την επιθυμία για εξουσία των ομάδων ειδικών συμφερόντων, όπως είναι, οι δικηγόροι και οι ριζοσπαστικές φεμινίστριες που ωθούν σε μονόδρομο τους ισχύοντες νόμους.
Ισχυρισμοί για οικογενειακή βία είναι το στρατηγικό "όπλο" που επιλέγουν σε υποθέσεις διαζυγίου. Οι δικηγόροι και οι σύμβουλοι στα καταφύγια των γυναικών, το αποκαλούν «Η ασημένια σφαίρα».
Οι Ψευδείς Ισχυρισμοί Κακοποίησης λειτουργούν αποτελεσματικά στην απομάκρυνση των ανδρών από τις οικογένειές τους χωρίς τη δέουσα διαδικασία. Ο αντίκτυπος, της κατάργησης των πατέρων, στα παιδιά μας είναι τρομακτικός.
4. Η Μασαχουσέτη έχει τη μεγαλύτερη σε καθορισμό ποσού διατροφής των παιδιών σε ολόκληρες τις ΗΠΑ, στο περίπου 40% μετά από φόρους. Συχνά είναι πολλαπλάσιο από το πραγματικό κόστος διαβίωσης του παιδιού. Η υψηλή διατροφή του παιδιού προκαλεί ομοσπονδιακές μίζες και γεμίζει τα ταμεία των δικαστηρίων.
5. Οι περισσότεροι πατέρες αγαπούν και φροντίζουν για τα παιδιά τους και η συντριπτική πλειοψηφία πληρώνει την διατροφή του παιδιού, όπως τους έχουν διατάξει, αν και συχνά είναι τα ποσά είναι επαχθείς και αναγκάζονται να ζουν σε συνθήκες φτώχειας.
.jpg "ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ Η Βιομηχανία των Διαζυγίων και ο ρόλος των Δικαστών")
