Η κατάθλιψη χτυπάει τους νέους

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Η κατάθλιψη χτυπάει τους νέους

Η κατάθλιψη στα παιδιά δεν εκδηλώνεται με τον ίδιο τρόπο όπως στους ενήλικες. Τα κυριότερα χαρακτηριστικά της πάθησης ποικίλουν... ανάλογα με την ηλικία του παιδιού.


Εκτιμάται ότι έως 3,5% των παιδιών και 9% των εφήβων είναι καταθλιπτικοί στις βιομηχανοποιημένες χώρες. Ο κίνδυνος κατάθλιψης αυξάνεται ιδιαίτερα μετά την ηλικία των 12 ετών.

Υπολογίζεται ότι στο ένα τρίτο των ανηλίκων, τα καταθλιπτικά συμπτώματα υποχωρούν εντός 3 μηνών. Ωστόσο στο 80% αυτών που επηρεάζονται, τα συμπτώματα πιθανόν να επανέλθουν και να γίνουν χρόνια.

Η κατάθλιψη στην παιδική ηλικία σχετίζεται με μεγαλύτερο κίνδυνο κατά την εφηβική και ανήλικη ζωή για διαταραχές της ψυχικής υγείας, χρήση ναρκωτικών και αυτοκτονία.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί και άλλοι που φροντίζουν παιδιά να γνωρίζουν για την κατάθλιψη στην παιδική ηλικία. Η έγκαιρη αναγνώριση των συμπτωμάτων της πάθησης και η θεραπεία δημιουργούν τις καλύτερες προϋποθέσεις για την προστασία του παιδιού από μελλοντικά προβλήματα σε ψυχικό και κοινωνικό επίπεδο.

Αποκαλυπτική για την άγνοια που έχουν πολλοί γονείς είναι η παρακάτω μαρτυρία της μάνας που μίλησε στο www.brieifingnews.gr:

Μητέρα 17χρονης : «Δεν ήξερα για τα συμπτώματα της κατάθλιψης , νόμιζα ότι δεν θα χτυπούσε ποτέ την πόρτα του παιδιού μου κάτι τέτοιο. Όμως όταν ένας φίλος , μας είπε ότι δεν ήταν φυσιολογικό να κλαίει διαρκώς για τις πανελλήνιες που θα έδινε και να μην τρώει να κλείνεται στο δωμάτιό της ,τότε αρχίσαμε να υποπτευόμαστε ότι κάτι άλλο είναι από μια απλή εφηβεία. Πήγαμε πρώτα σε δημόσια κλινική για να την δουν οι γιατροί και ξεκινήσαμε τον αγώνα μας.»

"Αρχικά είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτό ότι ένα παιδί παρουσιάζει κατάθλιψη. Επιπρόσθετα δεν γίνεται έγκαιρα αντιληπτό ότι τα συμπτώματα που παρουσιάζει το παιδί ανήκουν στο φάσμα της κατάθλιψης "τονίζει η παιδοψυχολόγος κυρία Καππάτου

Η κυρία Νι.Χ είναι μητέρα μιας άλλης νεαρής 15 χρονών η οποία μας αποκαλύπτει:

«Πίστευα ότι οι διαταραχές που παρουσιάζει το παιδί μου είναι μόνο παροδικές ή ότι είναι μια αντίδραση. Παρόλα αυτά κάποια στιγμή είπαμε να πάμε σε έναν ειδικό και μετά αρχίσαμε να σκεφτόμαστε τον περιβάλλον μας. Σκεφτόμασταν αντιδράσεις των φίλων, συγγενών, των συμμαθητών ή άλλων από το περιβάλλον του παιδιού τι θα πουν αν μάθουν ότι πάει σε ειδικό;»

Η κατάθλιψη μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιοδήποτε παιδί έστω και εάν δεν υπάρχει κάποιος παράγοντας που σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο προσβολής από την πάθηση. Ωστόσο παιδιά που έχουν οικογενειακό ιστορικό κατάθλιψης έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν την πάθηση.

Το ίδιο ισχύει και για παιδιά που βιώνουν τραυματικές εμπειρίες όπως το διαζύγιο, η απώλεια αγαπημένων προσώπων και οι μετακομίσεις. Ορισμένες άλλες διαταραχές της ανάπτυξης του παιδιού όπως μαθησιακές δυσκολίες, προβλήματα συγκέντρωσης ή διαταραχές της συμπεριφοράς συνοδεύονται επίσης από αυξημένο κίνδυνο για κατάθλιψη.

Η συμπεριφορά ενός παιδιού μπορεί να περιλαμβάνει διάφορες πτυχές που να εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο της κατάθλιψης
Η ευερεθιστικότητα, η ανυπομονησία, η αεικινησία, το υπερβολικό κλάψιμο, η απώλεια ενδιαφέροντος για ευχάριστα καθημερινά πράγματα, το γεγονός ότι το παιδί δεν θέλει να πάει σχολείο, οι δυσκολίες στις σχέσεις με συνομήλικους, η επιθετικότητα, η διακοπή της συμμετοχής σε δραστηριότητες ή αθλήματα στα οποία προηγουμένως λάμβανε μέρος του παιδί, η χρήση ναρκωτικών, είναι καταστάσεις που πιθανόν να εντάσσονται στο γενικότερο πρόβλημα της κατάθλιψης.

Τα συναισθήματα που χαρακτηρίζουν την κατάθλιψη στα παιδιά είναι η η λύπη, η στεναχώρια, η απελπισία, το άγχος, οι ενοχές, η κενότητα και η αχρηστία.

Στον τομέα των πνευματικών δυνατοτήτων, το παιδί με κατάθλιψη έχει δυσκολίες συγκέντρωσης, δεν μπορεί να κάνει τη σχολική του εργασία, οι βαθμοί του χειροτερεύουν, δυσκολεύεται να παίρνει αποφάσεις και μειώνονται τα κίνητρα του για πρόοδο ή επιτυχίες.

Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που συνυπάρχουν σωματικά και οργανικά προβλήματα στην εικόνα του καταθλιπτικού παιδιού. Μεταξύ των συχνότερων σωματικών ενοχλήσεων περιλαμβάνονται οι πονοκέφαλοι, οι πόνοι στην κοιλιά, στις αρθρώσεις ή στην πλάτη, η υπερβολική κούραση, η αϋπνία ή αντίθετα οι πολλές ώρες ύπνου, η λήψη υπερβολικού βάρους ή η απώλεια βάρους.

"Εάν οι γονείς ή οι εκπαιδευτικοί διαπιστώσουν ότι ένα παιδί ή ένας έφηβος παρουσιάζει σημεία ή συμπτώματα που πιθανόν να εντάσσονται στα πλαίσια της κατάθλιψης, χρειάζεται να ζητήσουν βοήθεια από γιατρό. Εάν υπάρχουν σωματικές διαταραχές, ο γιατρός θα μπορέσει να βρει εάν υπάρχει, μια οργανική πάθηση που ευθύνεται για τα προβλήματα.

Παράλληλα η αξιολόγηση της ψυχικής υγείας του παιδιού ή του έφηβου από ψυχολόγο ή και ψυχίατρο, επιτρέπει τη καλύτερη κατανόηση της κλινικής εικόνας και τη διάγνωση της κατάθλιψης εφόσον αυτή υπάρχει" τονίζει η παιδοψυχολόγος κυρία Καππάτου.

πηγή: briefingnews.gr

Read More »

Οι Μπαμπάδες διεκδικούν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Οι Μπαμπάδες διεκδικούν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους


Η μέχρι τώρα στερεοτυπική θεωρία που ήθελε τους πατεράδες να μην αφιερώνουν πολύ χρόνο στο μεγάλωμα των παιδιών τους φαίνεται να καταρρίπτεται. Νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι περίπου το 80% των πατεράδων έχει ως πρώτη προτεραιότητα τα παιδιά του.



Οι άνδρες εκτός από τον πατροπαράδοτο ρόλο του πατέρα-προστάτη έχουν αρχίσει να διεκδικούν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους, αφού, σύμφωνα την έρευνα του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, 4 στους 5 μπαμπάδες επιθυμούν να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο για αυτά.

Η εξισορρόπηση εργασίας και οικογένειας δεν είναι πλέον μόνο γυναικεία υπόθεση

Το αίσθημα ασφάλειας από την εργασία παραμένει ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για την επιλογή εργασίας, ωστόσο το ευέλικτο ωράριο που τους επιτρέπει να περνούν περισσότερο χρόνο με την οικογένειά τους έρχεται πάνω από την επιθυμία κατάκτησης πολύ υψηλού εισοδήματος, με το 83% να επιλέγει τη δουλειά του σύμφωνα με το ωράριο και όχι τον μισθό.

Επίσης, το 68% θεωρεί «εξαιρετικά σημαντικό» να συμμετέχει στις καθημερινές δραστηριότητες ως γονιός, ενώ το 84% πιστεύει ότι είναι «πολύ σημαντικό» να δίνει ενεργά το «παρών» στη ζωή των παιδιών του.

Ο πατέρας παίζει καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού

Πολλές είναι οι μελέτες που τονίζουν τα οφέλη που έχει ένα παιδί που περνά ποιοτικό χρόνο με την οικογένειά του, όπως λιγότερο παραβατικές συμπεριφορές και περισσότερο αυτοέλεγχο. Ωστόσο, ο ενεργός ρόλος του πατέρα στο μεγάλωμα των παιδιών φαίνεται να παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο! Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας διεξήγαγαν μια έρευνα, όπου διαπίστωσαν ότι ο χρόνος που περνούν οι έφηβοι ειδικά με τους πατεράδες τους μπορεί να τους προσφέρει ιδιαίτερα οφέλη, όπως αύξηση της αυτοεκτίμησή τους καθώς και της κοινωνικότητάς τους.


Το άρθρο επιμελήθηκε η Ειρήνη Καλαϊτζίδου, 
Σύμβουλος Στρες, επιστημονική συνεργάτιδα 
του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, 
www.andrologia.gr

Read More »

Οι Μπαμπάδες διεκδικούν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους

ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Οι Μπαμπάδες διεκδικούν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους


Η μέχρι τώρα στερεοτυπική θεωρία που ήθελε τους πατεράδες να μην αφιερώνουν πολύ χρόνο στο μεγάλωμα των παιδιών τους φαίνεται να καταρρίπτεται. Νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι περίπου το 80% των πατεράδων έχει ως πρώτη προτεραιότητα τα παιδιά του.



Οι άνδρες εκτός από τον πατροπαράδοτο ρόλο του πατέρα-προστάτη έχουν αρχίσει να διεκδικούν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους, αφού, σύμφωνα την έρευνα του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, 4 στους 5 μπαμπάδες επιθυμούν να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο για αυτά.

Η εξισορρόπηση εργασίας και οικογένειας δεν είναι πλέον μόνο γυναικεία υπόθεση

Το αίσθημα ασφάλειας από την εργασία παραμένει ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για την επιλογή εργασίας, ωστόσο το ευέλικτο ωράριο που τους επιτρέπει να περνούν περισσότερο χρόνο με την οικογένειά τους έρχεται πάνω από την επιθυμία κατάκτησης πολύ υψηλού εισοδήματος, με το 83% να επιλέγει τη δουλειά του σύμφωνα με το ωράριο και όχι τον μισθό.

Επίσης, το 68% θεωρεί «εξαιρετικά σημαντικό» να συμμετέχει στις καθημερινές δραστηριότητες ως γονιός, ενώ το 84% πιστεύει ότι είναι «πολύ σημαντικό» να δίνει ενεργά το «παρών» στη ζωή των παιδιών του.

Ο πατέρας παίζει καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού

Πολλές είναι οι μελέτες που τονίζουν τα οφέλη που έχει ένα παιδί που περνά ποιοτικό χρόνο με την οικογένειά του, όπως λιγότερο παραβατικές συμπεριφορές και περισσότερο αυτοέλεγχο. Ωστόσο, ο ενεργός ρόλος του πατέρα στο μεγάλωμα των παιδιών φαίνεται να παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο! Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας διεξήγαγαν μια έρευνα, όπου διαπίστωσαν ότι ο χρόνος που περνούν οι έφηβοι ειδικά με τους πατεράδες τους μπορεί να τους προσφέρει ιδιαίτερα οφέλη, όπως αύξηση της αυτοεκτίμησή τους καθώς και της κοινωνικότητάς τους.


Το άρθρο επιμελήθηκε η Ειρήνη Καλαϊτζίδου, 
Σύμβουλος Στρες, επιστημονική συνεργάτιδα 
του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, 
www.andrologia.gr

Read More »

Αγρίνιο: Άνεργος πατέρας πήρε χάπια μέσα σε εκκλησία


ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ



Παίρνοντας χάπια την ώρα της λειτουργίας προσπάθησε να βάλει τέλος στη ζωή του ένας άνεργος πατέρας τριών παιδιών, σοκάροντας όσους βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στην εκκλησία!






Το περιστατικό έγινε το απόγευμα του Σαββάτου, κατά την διάρκεια του εσπερινού στον ναό του Αγίου Δημητρίου στο Αγρίνιο.

Όπως αναφέρουν τοπικά μέσα ενημέρωσης και blogs, ο επίδοξος αυτόχειρας μπήκε στην εκκλησίακρατώντας ένα χαρτί, το οποίο έλεγε πως είναι από την εφορία για τα ληξιπρόθεσμα χρέη του.

Φωνάζοντας πως είναι άνεργος και απελπισμένος γιατί δεν μπορεί να ζήσει τα τρία του παιδιά, ο πατέρας πήρε μεγάλη ποσότητα χαπιών και έπεσε λιπόθυμος στο δάπεδο της εκκλησίας!

Οι πιστοί ειδοποίησαν την αστυνομία και το ΕΚΑΒ, που μετέφερε τον άνδρα στο νοσοκομείο του Αγρινίου.

πηγή: http://www.star.gr

Read More »

Στο διαζύγιο, Η επικοινωνία με τους γονείς, πιο σημαντική από τη μόρφωση

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Στο διαζύγιο: Η επικοινωνία με τους γονείς, πιο σημαντική από τη μόρφωση - καθηγητού Σ. Τσακυράκη

Η επικοινωνία με τον γονέα είναι πιο σημαντική από τη μόρφωση του παιδιού. Γι' αυτό και οι δικαστικές αρχές πρέπει να έχουν έναν απλό κανόνα. Ο γονέας που δεν μπορεί να εξασφαλίσει την επικοινωνία του παιδιού με τον άλλο γονέα δεν είναι κατάλληλος για να έχει την επιμέλεια



Το θεμελιώδες συμφέρον του παιδιού επιβάλλει να έχει σχέσεις και με τους δύο γονείς, επομένως το παιδί πρέπει να συμβιώνει με τον γονέα που μπορεί να εξασφαλίσει την επικοινωνία


Η «Ε» απευθύνθηκε στον καθηγητή Σταύρο Τσακυράκη, που είχε χειριστεί την υπόθεση Κοσμοπούλου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Του ζήτησε να τη συγκρίνει με τα στοιχεία της νέας υπόθεσης. Να τι απάντησε: Η περίπτωση της κ. Γ.Ρ. είναι κραυγαλέα.

Το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς για τους δικαστές είναι ότι επέδειξαν προχειρότητα και δεν...
έχουν προβληματιστεί αρκετά για τον τρόπο που πρέπει να εκδικάζουν υποθέσεις επιμέλειας και επικοινωνίας.


Συγκεκριμένα, αποτελεί πράξη δικαστικής αυθαιρεσίας η διατήρηση σε ισχύ της απόφασης των ασφαλιστικών μέτρων, τη στιγμή που υπάρχει απόφαση με την τακτική διαδικασία, ύστερα από γνώμη πραγματογνωμόνων, η οποία δίνει την επιμέλεια στη μητέρα. Το Εφετείο, έπειτα από προδικαστικές αποφάσεις, οι οποίες αποκαλύπτουν την έλλειψη οποιασδήποτε υπηρεσίας ικανής να διαπιστώσει τις συνθήκες διαβίωσης των παιδιών, έρχεται και ανατρέπει την πρωτόδικη απόφαση, αγνοώντας τις γνώμες των ψυχολόγων, τις οποίες η ίδια η δικαστική εξουσία είχε ζητήσει.

Το πιο εκπληκτικό δε είναι ότι δίνει την επιμέλεια στον πατέρα, παρ' όλο που διαπιστώνει ότι αυτός υποδαυλίζει την απαξιωτική γνώμη των παιδιών για τη μητέρα, επιβραβεύοντας έτσι μια συμπεριφορά που καταστρέφει τα παιδιά και τα καταδικάζει να στερηθούν τη σχέση τους με τη μάνα. Η υπόθεση Κοσμοπούλου με έκανε να αντιληφθώ το μέγεθος του προβλήματος.

Πολλοί γονείς δεν διστάζουν να διαβάλουν τον άλλο γονέα στο παιδί, ώστε να το αποκόψουν από αυτόν. 


Μαζί με την αναπόφευκτη ανασφάλεια που αισθάνεται το παιδί από το χωρισμό των γονέων του, δέχεται τέτοια ψυχολογική πίεση ώστε συχνά η μόνη διέξοδος επιβίωσης είναι η ταύτισή του με τον γονέα με τον οποίο συμβιώνει. Εμφανίζεται, λοιπόν, να απορρίπτει τον άλλο γονέα και να αρνείται κάθε επικοινωνία μαζί του για λόγους που δεν συνδέονται με τη δική του σχέση με αυτόν, αλλά με προβλήματα που αφορούν τις σχέσεις του ζευγαριού και τα οποία ο γονέας που ασκεί την επιμέλεια μεταφέρει στο παιδί.

Είναι απορίας άξιον πώς τα δικαστήρια στηρίζονται στη θέληση του παιδιού ακόμη και όταν δέχονται ότι αυτή είναι χειραγωγημένη. Αναμφίβολα, η θέληση του παιδιού πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από το δικαστήριο εφόσον είναι αυθεντική. Όμως και σε αυτές τις περιπτώσεις, εάν η θέληση του παιδιού οδηγεί στην πλήρη αποξένωση από τη μητέρα ή τον πατέρα του, μπορεί να αποβεί τόσο μοιραία για το συμφέρον του, ώστε με τη βοήθεια ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών πρέπει να λαμβάνονται μέτρα για να ξεπεραστεί το πρόβλημα. Κατά μείζονα λόγο, η θέληση του παιδιού δεν μπορεί να είναι αποφασιστική όταν είναι αποτέλεσμα χειραγώγησης από τον γονέα με τον οποίο συμβιώνει. 

Σκεφθείτε την αναλογία με ένα οκτάχρονο παιδί που αντί να πηγαίνει στο σχολείο περνά τη μέρα του στο μαγαζί του πατέρα του. Οι πάντες γνωρίζουν ότι αυτός δεν το αφήνει να πάει σχολείο διότι χρειάζεται τη βοήθειά του. Απαλλάσσεται άραγε κάθε ευθύνης αν το παιδί δηλώνει ότι δεν θέλει το σχολείο;

Ακόμη και στην περίπτωση που η θέληση του παιδιού είναι αυθεντική, είναι προφανές ότι ο ασκών την επιμέλεια έχει υποχρέωση να διαμορφώσει τις συνθήκες που επιτρέπουν τη μόρφωσή του, αλλιώς δεν είναι κατάλληλος για να έχει την επιμέλεια.

Η επικοινωνία με τον γονέα είναι πιο σημαντική από τη μόρφωση του παιδιού. Γι' αυτό και οι δικαστικές αρχές πρέπει να έχουν έναν απλό κανόνα. Ο γονέας που δεν μπορεί να εξασφαλίσει την επικοινωνία του παιδιού με τον άλλο γονέα δεν είναι κατάλληλος για να έχει την επιμέλεια. Το θεμελιώδες συμφέρον του παιδιού επιβάλλει να έχει σχέσεις και με τους δύο γονείς, επομένως το παιδί πρέπει να συμβιώνει με τον γονέα που μπορεί να εξασφαλίσει την επικοινωνία

.
*Καθηγητής Νομικής Πανεπιστημίου Αθηνών

Read More »

Στο διαζύγιο: Η επικοινωνία με τους γονείς, πιο σημαντική από τη μόρφωση - καθηγητού Σ. Τσακυράκη

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Στο διαζύγιο: Η επικοινωνία με τους γονείς, πιο σημαντική από τη μόρφωση - καθηγητού Σ. Τσακυράκη

Η επικοινωνία με τον γονέα είναι πιο σημαντική από τη μόρφωση του παιδιού. Γι' αυτό και οι δικαστικές αρχές πρέπει να έχουν έναν απλό κανόνα. Ο γονέας που δεν μπορεί να εξασφαλίσει την επικοινωνία του παιδιού με τον άλλο γονέα δεν είναι κατάλληλος για να έχει την επιμέλεια



Το θεμελιώδες συμφέρον του παιδιού επιβάλλει να έχει σχέσεις και με τους δύο γονείς, επομένως το παιδί πρέπει να συμβιώνει με τον γονέα που μπορεί να εξασφαλίσει την επικοινωνία


Η «Ε» απευθύνθηκε στον καθηγητή Σταύρο Τσακυράκη, που είχε χειριστεί την υπόθεση Κοσμοπούλου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Του ζήτησε να τη συγκρίνει με τα στοιχεία της νέας υπόθεσης. Να τι απάντησε: Η περίπτωση της κ. Γ.Ρ. είναι κραυγαλέα.

Το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς για τους δικαστές είναι ότι επέδειξαν προχειρότητα και δεν...
έχουν προβληματιστεί αρκετά για τον τρόπο που πρέπει να εκδικάζουν υποθέσεις επιμέλειας και επικοινωνίας.


Συγκεκριμένα, αποτελεί πράξη δικαστικής αυθαιρεσίας η διατήρηση σε ισχύ της απόφασης των ασφαλιστικών μέτρων, τη στιγμή που υπάρχει απόφαση με την τακτική διαδικασία, ύστερα από γνώμη πραγματογνωμόνων, η οποία δίνει την επιμέλεια στη μητέρα. Το Εφετείο, έπειτα από προδικαστικές αποφάσεις, οι οποίες αποκαλύπτουν την έλλειψη οποιασδήποτε υπηρεσίας ικανής να διαπιστώσει τις συνθήκες διαβίωσης των παιδιών, έρχεται και ανατρέπει την πρωτόδικη απόφαση, αγνοώντας τις γνώμες των ψυχολόγων, τις οποίες η ίδια η δικαστική εξουσία είχε ζητήσει.

Το πιο εκπληκτικό δε είναι ότι δίνει την επιμέλεια στον πατέρα, παρ' όλο που διαπιστώνει ότι αυτός υποδαυλίζει την απαξιωτική γνώμη των παιδιών για τη μητέρα, επιβραβεύοντας έτσι μια συμπεριφορά που καταστρέφει τα παιδιά και τα καταδικάζει να στερηθούν τη σχέση τους με τη μάνα. Η υπόθεση Κοσμοπούλου με έκανε να αντιληφθώ το μέγεθος του προβλήματος.

Πολλοί γονείς δεν διστάζουν να διαβάλουν τον άλλο γονέα στο παιδί, ώστε να το αποκόψουν από αυτόν. 


Μαζί με την αναπόφευκτη ανασφάλεια που αισθάνεται το παιδί από το χωρισμό των γονέων του, δέχεται τέτοια ψυχολογική πίεση ώστε συχνά η μόνη διέξοδος επιβίωσης είναι η ταύτισή του με τον γονέα με τον οποίο συμβιώνει. Εμφανίζεται, λοιπόν, να απορρίπτει τον άλλο γονέα και να αρνείται κάθε επικοινωνία μαζί του για λόγους που δεν συνδέονται με τη δική του σχέση με αυτόν, αλλά με προβλήματα που αφορούν τις σχέσεις του ζευγαριού και τα οποία ο γονέας που ασκεί την επιμέλεια μεταφέρει στο παιδί.

Είναι απορίας άξιον πώς τα δικαστήρια στηρίζονται στη θέληση του παιδιού ακόμη και όταν δέχονται ότι αυτή είναι χειραγωγημένη. Αναμφίβολα, η θέληση του παιδιού πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από το δικαστήριο εφόσον είναι αυθεντική. Όμως και σε αυτές τις περιπτώσεις, εάν η θέληση του παιδιού οδηγεί στην πλήρη αποξένωση από τη μητέρα ή τον πατέρα του, μπορεί να αποβεί τόσο μοιραία για το συμφέρον του, ώστε με τη βοήθεια ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών πρέπει να λαμβάνονται μέτρα για να ξεπεραστεί το πρόβλημα. Κατά μείζονα λόγο, η θέληση του παιδιού δεν μπορεί να είναι αποφασιστική όταν είναι αποτέλεσμα χειραγώγησης από τον γονέα με τον οποίο συμβιώνει. 

Σκεφθείτε την αναλογία με ένα οκτάχρονο παιδί που αντί να πηγαίνει στο σχολείο περνά τη μέρα του στο μαγαζί του πατέρα του. Οι πάντες γνωρίζουν ότι αυτός δεν το αφήνει να πάει σχολείο διότι χρειάζεται τη βοήθειά του. Απαλλάσσεται άραγε κάθε ευθύνης αν το παιδί δηλώνει ότι δεν θέλει το σχολείο;

Ακόμη και στην περίπτωση που η θέληση του παιδιού είναι αυθεντική, είναι προφανές ότι ο ασκών την επιμέλεια έχει υποχρέωση να διαμορφώσει τις συνθήκες που επιτρέπουν τη μόρφωσή του, αλλιώς δεν είναι κατάλληλος για να έχει την επιμέλεια.

Η επικοινωνία με τον γονέα είναι πιο σημαντική από τη μόρφωση του παιδιού. Γι' αυτό και οι δικαστικές αρχές πρέπει να έχουν έναν απλό κανόνα. Ο γονέας που δεν μπορεί να εξασφαλίσει την επικοινωνία του παιδιού με τον άλλο γονέα δεν είναι κατάλληλος για να έχει την επιμέλεια. Το θεμελιώδες συμφέρον του παιδιού επιβάλλει να έχει σχέσεις και με τους δύο γονείς, επομένως το παιδί πρέπει να συμβιώνει με τον γονέα που μπορεί να εξασφαλίσει την επικοινωνία

.
*Καθηγητής Νομικής Πανεπιστημίου Αθηνών

Read More »

Σοκ: Μαθητές Λυκείου παίρνουν ψυχοφάρμακα, για να αντέξουν!

ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Μεγάλες διαστάσεις φαίνεται να παίρνει τον τελευταίο καιρό η πληροφόρηση που έρχεται από καθηγητές σχολείων ότι πολλοί από τους μαθητές τους ομολογούν ότι παίρνουν ηρεμιστικά προκειμένου να αντέξουν το άγχος, την πίεση και τα οικονομικά προβλήματα.




Μαθητές Λυκείου σε επαρχιακές πόλεις και όχι μόνο ο αριθμός των οποίων τείνει να γίνει υπερβολικά μεγάλος προσπαθούν να ηρεμήσουν από τα προβλήματα χρησιμοποιώντας χάπια που βρίσκουν είτε παράνομα είτε από το ντουλάπι του σπιτιού τους.

Κάποιοι από αυτούς εξομολογούνται σε καθηγητές τους την νέα τους συνήθεια και οι ίδιοι καλούνται να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Πολλά από τα παιδιά μάλιστα πηγαίνουν σε νεαρή ηλικία σε ψυχιάτρους για να αντιμετωπίσουν το άγχος και την ανασφάλεια για το μέλλον τους.

Σύμφωνα με την μαρτυρία ενός εκ των καθηγητών αυτών σηκώνουν τα χέρια ψηλά και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου : "έχω μείνει έκπληκτος από τη διαπίστωση, μέσα από την επικοινωνία, που έχω με τους μαθητές, ότι παίρνουν ψυχοφάρμακα. Τα παιδιά στρεσάρονται λόγω της αβεβαιότητας, που επικρατεί, αλλά και εξαιτίας οικογενειακών προβλημάτων, που όλο και αυξάνονται". 

Γεγονός είναι πάντως ότι αν και μιλάμε για παιδιά και σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να είμαστε προσεκτικοί καλό θα είναι να τονιστεί στους γονείς να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί με τη συμπεριφορά των παιδιών τους και να συμβουλεύονται ειδικούς για θέματα ψυχικής υγείας ακόμη και προληπτικά.

Τι αποκαλύπτει καθηγητής στα Γιάννινα...

Read More »

Σαν σήμερα: Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης



Από τις αρχές Οκτωβρίου του 1912 η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο με την παραπαίουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, έχοντας ως συμμάχους τη Βουλγαρία και τη Σερβία (Α' Βαλκανικός Πόλεμος). Θέατρο των επιχειρήσεων, η περιοχή της Μακεδονίας.


Ο ελληνικός στρατός βάδιζε από νίκη σε νίκη στη Δυτική Μακεδονία. Όμως, από την αρχή των εχθροπραξιών σοβούσε σοβαρή διαφωνία μεταξύ του αρχιστράτηγου Κωνσταντίνου και του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου.

Ο διάδοχος επιθυμούσε πρώτα την κατάληψη του Μοναστηρίου προς Βορρά, ενώ ο Βενιζέλος, βλέποντας την πιθανότητα να καταληφθεί η Θεσσαλονίκη από το βουλγαρικό στρατό, πίεζε τον Κωνσταντίνο να κατευθυνθεί προς τη φυσική πρωτεύουσα της Μακεδονίας, μια περιοχή με στρατηγική σημασία, η απελευθέρωση της οποίας αποτελούσε διακαή πόθο του ελληνισμού. «Καθιστώ υμάς υπευθύνους διά πάσαν αναβολήν έστω και στιγμής» του τηλεγραφεί επιτακτικά.

Τελικά, ο Κωνσταντίνος πείθεται με τη μεσολάβηση του πατέρα του βασιλιά Γεωργίου Α' και στις 25 Οκτωβρίου η εμπροσθοφυλακή του ελληνικού στρατού φθάνει προ των πυλών της Θεσσαλονίκης. Είχε προηγηθεί η καθοριστική νίκη στη Μάχη των Γιαννιτσών (19 - 20 Δεκεμβρίου), που είχε κάνει ευκολότερη την προέλαση του ελληνικού στρατού. Ο Χασάν Ταξίν Πασάς που υπερασπιζόταν τη Θεσσαλονίκη δεν είχε άλλη δυνατότητα, παρά να ζητήσει μια έντιμη συμφωνία για την παράδοση της πόλης.

Στις 25 Οκτωβρίου οι απεσταλμένοι του ζήτησαν από τον Κωνσταντίνο να επιτραπεί στον Ταξίν να αποσυρθεί με το στρατό και τον οπλισμό του στο Καραμπουρνού και να παραμείνει εκεί μέχρι το τέλος του πολέμου. Ο Κωνσταντίνος, φυσικά, απέρριψε τον όρο του και του πρότεινε την παράδοση του στρατού του και τη μεταφορά του στη Μικρά Ασία με δαπάνες της ελληνικής κυβέρνησης.


Ο Ταξίν Πασάς υπογράφει τα πρωτόκολλα παράδοσης της Θεσσαλονίκης.

Ο Οθωμανός αξιωματούχος δέχθηκε, τελικά, τους όρους του Κωνσταντίνου και στις 11 το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου, ανήμερα της εορτής του Αγίου Δημητρίου, οι πληρεξούσιοι αξιωματικοί Ιωάννης Μεταξάς (ο κατοπινός δικτάτωρ και ο άνθρωπος του «ΟΧΙ») και Βίκτωρ Δούσμανης μεταβαίνουν στο Διοικητήριο της Θεσσαλονίκης και υπογράφουν τα σχετικά πρωτόκολλα παράδοσης της πόλης στον ελληνικό στρατό.

Σύμφωνα με το πρωτόκολλο, παραδίνονταν ως αιχμάλωτοι 25.000 τούρκοι στρατιώτες και 1.000 αξιωματικοί. Στην κατοχή του ελληνικού στρατού περιέρχονταν όλος ο βαρύς και ελαφρύς οπλισμός του σχηματισμού (70 πυροβόλα, 30 πολυβόλα, 70.000 τυφέκια και πυρομαχικά). Το πρωί της 27ης Οκτωβρίου εισήλθαν στη Θεσσαλονίκη δύο τάγματα ευζώνων και ύψωσαν την ελληνική σημαία στο Διοικητήριο, ενώ οι υπόλοιπες ελληνικές δυνάμεις άρχισαν να λαμβάνουν θέσεις στα υψώματα γύρω από την πόλη.

Στις 11 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1912 ο Κωνσταντίνος εισήλθε με το επιτελείο του στη Θεσσαλονίκη και το μεσημέρι έγινε πανηγυρική δοξολογία στο ναό του Αγίου Μηνά.
Την ίδια μέρα, κατέφθασαν έξω από τη Θεσσαλονίκη και οι Βούλγαροι, όμως για τους γείτονες ήταν ήδη αργά. Ο επικεφαλής της μεραρχίας τους στρατηγός Τεοντορόφ ζήτησε να εισέλθει στην πόλη για να στρατοπεδεύσει. Εισέπραξε την αρνητική απάντηση του Κωνσταντίνου και ύστερα από διαπραγματεύσεις, επιτράπηκε να μπουν στην πόλη για ολιγοήμερη ανάπαυση δύο τάγματα με επικεφαλής τους βούλγαρους πρίγκιπες Βόρι και Κύριλλο. Επικράτησε, όμως, σύγχυση και τελικά εισήλθε στη Θεσσαλονίκη ένα ολόκληρο βουλγαρικό σύνταγμα, γεγονός που εκνεύρισε τον Βενιζέλο. Οι Βούλγαροι δήλωναν εμφαντικά παρόντες στις εξελίξεις στη Μακεδονία. Ο σπόρος του Β' Βαλκανικού Πολέμου είχε ριχτεί.

Στις 29 Οκτωβρίου ήταν η σειρά του βασιλιά Γεωργίου Α' να εισέλθει στην πόλη και να επισημοποιήσει την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τους έλληνες κατοίκους της, με απάθεια ανάμικτη με φόβο του από το μουσουλμανικό στοιχείο, ενώ οι Εβραίοι που ήταν η πολυπληθέστερη πληθυσμιακή ομάδα της πόλης δεν έκρυψαν την απογοήτευσή τους, καθώς προωθούσαν σχέδιο διεθνοποίησης της Θεσσαλονίκης.

Πηγή: sansimera.gr

Read More »

Σαν σήμερα: Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης

ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Από τις αρχές Οκτωβρίου του 1912 η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο με την παραπαίουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, έχοντας ως συμμάχους τη Βουλγαρία και τη Σερβία (Α' Βαλκανικός Πόλεμος). Θέατρο των επιχειρήσεων, η περιοχή της Μακεδονίας.


Ο ελληνικός στρατός βάδιζε από νίκη σε νίκη στη Δυτική Μακεδονία. Όμως, από την αρχή των εχθροπραξιών σοβούσε σοβαρή διαφωνία μεταξύ του αρχιστράτηγου Κωνσταντίνου και του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου.

Ο διάδοχος επιθυμούσε πρώτα την κατάληψη του Μοναστηρίου προς Βορρά, ενώ ο Βενιζέλος, βλέποντας την πιθανότητα να καταληφθεί η Θεσσαλονίκη από το βουλγαρικό στρατό, πίεζε τον Κωνσταντίνο να κατευθυνθεί προς τη φυσική πρωτεύουσα της Μακεδονίας, μια περιοχή με στρατηγική σημασία, η απελευθέρωση της οποίας αποτελούσε διακαή πόθο του ελληνισμού. «Καθιστώ υμάς υπευθύνους διά πάσαν αναβολήν έστω και στιγμής» του τηλεγραφεί επιτακτικά.

Τελικά, ο Κωνσταντίνος πείθεται με τη μεσολάβηση του πατέρα του βασιλιά Γεωργίου Α' και στις 25 Οκτωβρίου η εμπροσθοφυλακή του ελληνικού στρατού φθάνει προ των πυλών της Θεσσαλονίκης. Είχε προηγηθεί η καθοριστική νίκη στη Μάχη των Γιαννιτσών (19 - 20 Δεκεμβρίου), που είχε κάνει ευκολότερη την προέλαση του ελληνικού στρατού. Ο Χασάν Ταξίν Πασάς που υπερασπιζόταν τη Θεσσαλονίκη δεν είχε άλλη δυνατότητα, παρά να ζητήσει μια έντιμη συμφωνία για την παράδοση της πόλης.

Στις 25 Οκτωβρίου οι απεσταλμένοι του ζήτησαν από τον Κωνσταντίνο να επιτραπεί στον Ταξίν να αποσυρθεί με το στρατό και τον οπλισμό του στο Καραμπουρνού και να παραμείνει εκεί μέχρι το τέλος του πολέμου. Ο Κωνσταντίνος, φυσικά, απέρριψε τον όρο του και του πρότεινε την παράδοση του στρατού του και τη μεταφορά του στη Μικρά Ασία με δαπάνες της ελληνικής κυβέρνησης.

Ο Ταξίν Πασάς υπογράφει τα πρωτόκολλα παράδοσης της Θεσσαλονίκης.

Ο Οθωμανός αξιωματούχος δέχθηκε, τελικά, τους όρους του Κωνσταντίνου και στις 11 το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου, ανήμερα της εορτής του Αγίου Δημητρίου, οι πληρεξούσιοι αξιωματικοί Ιωάννης Μεταξάς (ο κατοπινός δικτάτωρ και ο άνθρωπος του «ΟΧΙ») και Βίκτωρ Δούσμανης μεταβαίνουν στο Διοικητήριο της Θεσσαλονίκης και υπογράφουν τα σχετικά πρωτόκολλα παράδοσης της πόλης στον ελληνικό στρατό.

Σύμφωνα με το πρωτόκολλο, παραδίνονταν ως αιχμάλωτοι 25.000 τούρκοι στρατιώτες και 1.000 αξιωματικοί. Στην κατοχή του ελληνικού στρατού περιέρχονταν όλος ο βαρύς και ελαφρύς οπλισμός του σχηματισμού (70 πυροβόλα, 30 πολυβόλα, 70.000 τυφέκια και πυρομαχικά). Το πρωί της 27ης Οκτωβρίου εισήλθαν στη Θεσσαλονίκη δύο τάγματα ευζώνων και ύψωσαν την ελληνική σημαία στο Διοικητήριο, ενώ οι υπόλοιπες ελληνικές δυνάμεις άρχισαν να λαμβάνουν θέσεις στα υψώματα γύρω από την πόλη.

Στις 11 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1912 ο Κωνσταντίνος εισήλθε με το επιτελείο του στη Θεσσαλονίκη και το μεσημέρι έγινε πανηγυρική δοξολογία στο ναό του Αγίου Μηνά. Την ίδια μέρα, κατέφθασαν έξω από τη Θεσσαλονίκη και οι Βούλγαροι, όμως για τους γείτονες ήταν ήδη αργά. Ο επικεφαλής της μεραρχίας τους στρατηγός Τεοντορόφ ζήτησε να εισέλθει στην πόλη για να στρατοπεδεύσει. Εισέπραξε την αρνητική απάντηση του Κωνσταντίνου και ύστερα από διαπραγματεύσεις, επιτράπηκε να μπουν στην πόλη για ολιγοήμερη ανάπαυση δύο τάγματα με επικεφαλής τους βούλγαρους πρίγκιπες Βόρι και Κύριλλο. Επικράτησε, όμως, σύγχυση και τελικά εισήλθε στη Θεσσαλονίκη ένα ολόκληρο βουλγαρικό σύνταγμα, γεγονός που εκνεύρισε τον Βενιζέλο. Οι Βούλγαροι δήλωναν εμφαντικά παρόντες στις εξελίξεις στη Μακεδονία. Ο σπόρος του Β' Βαλκανικού Πολέμου είχε ριχτεί.

Στις 29 Οκτωβρίου ήταν η σειρά του βασιλιά Γεωργίου Α' να εισέλθει στην πόλη και να επισημοποιήσει την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τους έλληνες κατοίκους της, με απάθεια ανάμικτη με φόβο του από το μουσουλμανικό στοιχείο, ενώ οι Εβραίοι που ήταν η πολυπληθέστερη πληθυσμιακή ομάδα της πόλης δεν έκρυψαν την απογοήτευσή τους, καθώς προωθούσαν σχέδιο διεθνοποίησης της Θεσσαλονίκης.

Πηγή: sansimera.gr

Read More »

Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης


Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης


Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ 

Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 260μ.Χ., οι γονείς του ήταν ευγενείς και ο πατέρας του ήταν Μακεδόνας Στρατηγός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.



Αλλά ο Άγιος Δημήτριος δεν ξεχώρισε μόνο για την ευγενική του καταγωγή μα και για την αρετή του, την ευπρέπεια και την ευγένεια της ψυχής του και την ικανότητά του στην στρατιωτική τέχνη, που εκείνη την εποχή αποτελούσε πεδίο διάκρισης για τους νέους και θεωρούταν ιδιαίτερα δημοφιλής.

Μάλιστα ο Άγιος Δημήτριος έφτασε σαν στρατιωτικός στο αξίωμα του Δούκα, ξεπερνώντας την δόξα του πατέρα του.Το 296μ.Χ. (ή σύμφωνα με άλλους μελετητές το 306μ.Χ.) ο Μαξιμιανός -ο τότε Τετράρχης και μετέπειτα Αυτοκράτορας Γαλέριος Μαξιμιανός- συνέλαβε τον Άγιο Δημήτριο και τον κρατούσε φυλακισμένο σε ένα δημόσιο λουτρό κοντά στο ιπποδρόμιο, επειδή ο Άγιος Δημήτριος πίστευε στην χριστιανική πίστη αλλά και έκανε κήρυγμα φέρνοντας κοντά στον Χριστό πολλούς ειδωλολάτρες.

Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να σημειώσουμε ότι εκείνη την εποχή ο Αυτοκράτορας Διοκλητιανός είχε εκδώσει ένα διάταγμα μετά από παρότρυνση του Μαξιμιανού που ουσιαστικά ξεκινούσε άλλον ένα διωγμό κατά των Χριστιανών.
Στην Θεσσαλονίκη τον καιρό της σύλληψης του Αγίου Δημητρίου, γινόντουσαν αγώνες στο ιπποδρόμιο για να εορταστεί η νίκη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ενάντια στους Σκύθες. Εκεί ο Λυαίος, ένας ειδωλολάτρης παλαιστής, περηφανευόταν για το μέγεθος του σώματός του και την δύναμή του και προκαλούσε τους θεατές του σταδίου να παλέψουν μαζί του.
Ο Νέστωρ, ένας νεαρός στρατιώτης που γνώριζε τον Άγιο Δημήτριο, επισκέφθηκε τον Άγιο στην φυλακή και του ζήτησε την ευλογία του για να παλέψει με τον Λυαίο και ο Άγιος Δημήτριος τον σταύρωσε, δίνοντάς του έτσι την ευλογία του.Μέσα στο στάδιο ο Νέστορας είπε «Ο Θεός Δημητρίου, βοήθει μοι!» και πάλεψε με τον Λυαίο.

Αφού νίκησε ο μικροκαμωμένος Νέστορας τον γίγαντα Λυαίο και ο Γαλέριος Μαξιμιανός έμαθε τι είχε συμβεί, διέταξε να σκοτωθεί ο Άγιος Νέστορας με το ίδιο το ξίφος του έξω από την Χρυσή Πύλη (ή Χρυσή Πόρτα), και να θανατωθεί με λόγχες ο φυλακισμένος στο δημόσιο λουτρό Άγιος Δημήτριος. Γράφουν μάλιστα οι συναξαριστές ότι ο Άγιος Δημήτριος, όπως είχε σηκώσει το δεξί του χέρι, έλαβε τον πρώτο λογχισμό στην δεξιά πλευρά όπως ο Εσταυρωμένος Χριστός.

Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει ότι ο Λούπος, ένας υπηρέτης του Αγίου Δημητρίου, έχρισε το πανωφόρι και το δαχτυλίδι του Αγίου στο μαρτυρικό του αίμα κι έκανε με την βοήθεια του Θεού πολλά θαύματα. Όταν το έμαθε αυτό ο Αυτοκράτορας, διέταξε την σύλληψη του και ο Άγιος Λούπος πέθανε μαρτυρικά στην περιοχή Τριβουνάλιο.Το σώμα του Αγίου Δημητρίου ενταφιάστηκε κρυφά από κάποιους πιστούς Χριστιανούς στον τόπο του μαρτυρίου του. Σ’ εκείνο το δημόσιο λουτρό, ξεκίνησε να αναβλύζει μύρο από τον τάφο του Αγίου Δημητρίου κι έτσι ο Άγιος πήρε το προσωνύμιο Μυροβλύτης. Μάλιστα όσο περισσότεροι Χριστιανοί έπαιρναν μύρο για ευλογία, τόσο περισσότερο αυτό πλήθαινε αντί να λιγοστεύει.

Κάποιος ασκητής από το βουνό Χολομώντα σκανδαλίστηκε όταν άκουσε για το μύρο του Αγίου Δημητρίου και αναρωτιόταν πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν τόσοι άλλοι Άγιοι που πέρασαν μεγάλα βασανιστήρια για την Χριστιανική τους Πίστη και να μην είναι κι αυτοί Μυροβλύτες όπως ο Άγιος Δημήτριος. Με την ευλογία του Θεού είδε σε ενύπνιο ότι βρισκόταν στην Θεσσαλονίκη, στον ναό του Αγίου Δημητρίου. Εκεί παρακάλεσε κάποιον που κρατούσε τα κλειδιά του προσκυνήματος του τάφου να του ανοίξει για να πάρει την ευλογία του.

Μπαίνοντας στο κουβούκλιο είδε όλο τον τάφο να ‘ναι βρεγμένος από το μύρο και να ευωδιάζει και παρακάλεσε πάλι αυτόν που είχε τα κλειδιά να σκάψουν για να βρουν την πηγή του μύρου. Αφού έσκαψαν πολύ ώρα βρήκαν ένα μάρμαρο που σκέπαζε τον τάφο του Αγίου Δημητρίου και καθώς κατάφεραν με πολύ προσπάθεια να το ανοίξουν, βλέπουν το σώμα του Αγίου να αναβλύζει απ’ τις πληγές των κονταριών μύρο.
Ήταν τόσο πολύ που βράχηκε ο φύλακας του τάφου και ο μοναχός, φοβούμενος μην πνιγεί, φώναξε «Άγιε Δημήτριε βοήθει μοι». Και τότε ξυπνώντας βλέπει ότι ο ίδιος και τα ράσα του είναι βρεγμένα, θαυματουργικά, με το μύρο του Αγίου Δημητρίου. Έχοντας ζήσει αυτό το θαύμα έφυγε απ’ το βουνό που ασκήτευε και κήρυξε στην Θεσσαλονίκη για να μάθουν όλοι οι πιστοί τι είχε ζήσει. Έμεινε εκεί πολλές μέρες προσευχόμενος στον ναό του Αγίου Δημητρίου και κατόπιν επέστρεψε στο τόπο της άσκησής του λέγοντας ότι πραγματικά είναι Μέγας ο Άγιος Δημήτριος.

Ο Άγιος Δημήτριος απεικονίζεται αγιογραφικά στην εικόνα του καβάλα σε κόκκινο (η καφέ) άλογο να σκοτώνει έναν ειδωλολάτρη (τον Λυαίο), όπως ο Άγιος Γεώργιος απεικονίζεται καβάλα σε ένα άσπρο άλογο να σκοτώνει έναν δράκο.Το 313μ.Χ. κτίστηκε ένας μικρός ναός αφιερωμένος στον Άγιο Δημήτριο στον τόπο του μαρτυρίου του. Το 324μ.Χ. χτίστηκε μια μικρή τρίκλιτη βασιλική και το 413μ.Χ. ο έπαρχος Λεόντιος έκτισε στην ίδια θέση μία μεγάλη βασιλική για να ευχαριστήσει τον Άγιο Δημήτριο για την θεραπεία της αρρώστιας του.

Το 1142 ο Αυτοκράτορας Μιχαήλ ο Κομνηνός μετέφερε την εικόνα του Αγίου Δημητρίου από την Θεσσαλονίκη στη Μονή Παντοκράτορος στην Κωνσταντινούπολη. Ο ναός καταστράφηκε και λεηλατήθηκε πολλές φορές. Η τελευταία ήταν το 1917 με την πυρκαγιά που έκαψε το μεγαλύτερο τμήμα της Θεσσαλονίκης. Έτσι ο Άγιος Δημήτριος κάηκε ολοσχερώς. Κάτω απ’ το ιερό του Αγίου Δημητρίου, υπάρχουν ακόμη και σήμερα οι κατακόμβες, το λουτρό που έγινε ο τόπος που μαρτύρησε ο Άγιος Δημήτριος.

Η μνήμη του Αγίου Δημητρίου τιμάται στις 26 Οκτωβρίου και είναι πολιούχος της Θεσσαλονίκης. Η μνήμη του Αγίου Νέστωρα και του Αγίου Λούπου τιμάται στις 27 Οκτωβρίου.

Απολυτίκιο του Αγίου Δημητρίου:
“Μέγαν εύρατο, εν τοις κινδύνοις, σε υπέρμαχον, η οικουμένη, Αθλοφόρε τα έθνη τροπούμενον. Ως ουν Λυαίου καθειλες την έπαρσιν, εν τω σταδίω θαρρύνας τον Νέστορα, ούτως Άγιε Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.”


Read More »

Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης


ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ




Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 260μ.Χ., οι γονείς του ήταν ευγενείς και ο πατέρας του ήταν Μακεδόνας Στρατηγός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Αλλά ο Άγιος Δημήτριος δεν ξεχώρισε μόνο για την ευγενική του καταγωγή μα και για την αρετή του, την ευπρέπεια και την ευγένεια της ψυχής του και την ικανότητά του στην στρατιωτική τέχνη, που εκείνη την εποχή αποτελούσε πεδίο διάκρισης για τους νέους και θεωρούταν ιδιαίτερα δημοφιλής.

Μάλιστα ο Άγιος Δημήτριος έφτασε σαν στρατιωτικός στο αξίωμα του Δούκα, ξεπερνώντας την δόξα του πατέρα του.Το 296μ.Χ. (ή σύμφωνα με άλλους μελετητές το 306μ.Χ.) ο Μαξιμιανός -ο τότε Τετράρχης και μετέπειτα Αυτοκράτορας Γαλέριος Μαξιμιανός- συνέλαβε τον Άγιο Δημήτριο και τον κρατούσε φυλακισμένο σε ένα δημόσιο λουτρό κοντά στο ιπποδρόμιο, επειδή ο Άγιος Δημήτριος πίστευε στην χριστιανική πίστη αλλά και έκανε κήρυγμα φέρνοντας κοντά στον Χριστό πολλούς ειδωλολάτρες.

Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να σημειώσουμε ότι εκείνη την εποχή ο Αυτοκράτορας Διοκλητιανός είχε εκδώσει ένα διάταγμα μετά από παρότρυνση του Μαξιμιανού που ουσιαστικά ξεκινούσε άλλον ένα διωγμό κατά των Χριστιανών.
Στην Θεσσαλονίκη τον καιρό της σύλληψης του Αγίου Δημητρίου, γινόντουσαν αγώνες στο ιπποδρόμιο για να εορταστεί η νίκη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ενάντια στους Σκύθες. Εκεί ο Λυαίος, ένας ειδωλολάτρης παλαιστής, περηφανευόταν για το μέγεθος του σώματός του και την δύναμή του και προκαλούσε τους θεατές του σταδίου να παλέψουν μαζί του.
Ο Νέστωρ, ένας νεαρός στρατιώτης που γνώριζε τον Άγιο Δημήτριο, επισκέφθηκε τον Άγιο στην φυλακή και του ζήτησε την ευλογία του για να παλέψει με τον Λυαίο και ο Άγιος Δημήτριος τον σταύρωσε, δίνοντάς του έτσι την ευλογία του.Μέσα στο στάδιο ο Νέστορας είπε «Ο Θεός Δημητρίου, βοήθει μοι!» και πάλεψε με τον Λυαίο.

Αφού νίκησε ο μικροκαμωμένος Νέστορας τον γίγαντα Λυαίο και ο Γαλέριος Μαξιμιανός έμαθε τι είχε συμβεί, διέταξε να σκοτωθεί ο Άγιος Νέστορας με το ίδιο το ξίφος του έξω από την Χρυσή Πύλη (ή Χρυσή Πόρτα), και να θανατωθεί με λόγχες ο φυλακισμένος στο δημόσιο λουτρό Άγιος Δημήτριος. Γράφουν μάλιστα οι συναξαριστές ότι ο Άγιος Δημήτριος, όπως είχε σηκώσει το δεξί του χέρι, έλαβε τον πρώτο λογχισμό στην δεξιά πλευρά όπως ο Εσταυρωμένος Χριστός.

Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει ότι ο Λούπος, ένας υπηρέτης του Αγίου Δημητρίου, έχρισε το πανωφόρι και το δαχτυλίδι του Αγίου στο μαρτυρικό του αίμα κι έκανε με την βοήθεια του Θεού πολλά θαύματα. Όταν το έμαθε αυτό ο Αυτοκράτορας, διέταξε την σύλληψη του και ο Άγιος Λούπος πέθανε μαρτυρικά στην περιοχή Τριβουνάλιο.Το σώμα του Αγίου Δημητρίου ενταφιάστηκε κρυφά από κάποιους πιστούς Χριστιανούς στον τόπο του μαρτυρίου του. Σ’ εκείνο το δημόσιο λουτρό, ξεκίνησε να αναβλύζει μύρο από τον τάφο του Αγίου Δημητρίου κι έτσι ο Άγιος πήρε το προσωνύμιο Μυροβλύτης. Μάλιστα όσο περισσότεροι Χριστιανοί έπαιρναν μύρο για ευλογία, τόσο περισσότερο αυτό πλήθαινε αντί να λιγοστεύει.

Κάποιος ασκητής από το βουνό Χολομώντα σκανδαλίστηκε όταν άκουσε για το μύρο του Αγίου Δημητρίου και αναρωτιόταν πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν τόσοι άλλοι Άγιοι που πέρασαν μεγάλα βασανιστήρια για την Χριστιανική τους Πίστη και να μην είναι κι αυτοί Μυροβλύτες όπως ο Άγιος Δημήτριος. Με την ευλογία του Θεού είδε σε ενύπνιο ότι βρισκόταν στην Θεσσαλονίκη, στον ναό του Αγίου Δημητρίου. Εκεί παρακάλεσε κάποιον που κρατούσε τα κλειδιά του προσκυνήματος του τάφου να του ανοίξει για να πάρει την ευλογία του.

Μπαίνοντας στο κουβούκλιο είδε όλο τον τάφο να ‘ναι βρεγμένος από το μύρο και να ευωδιάζει και παρακάλεσε πάλι αυτόν που είχε τα κλειδιά να σκάψουν για να βρουν την πηγή του μύρου. Αφού έσκαψαν πολύ ώρα βρήκαν ένα μάρμαρο που σκέπαζε τον τάφο του Αγίου Δημητρίου και καθώς κατάφεραν με πολύ προσπάθεια να το ανοίξουν, βλέπουν το σώμα του Αγίου να αναβλύζει απ’ τις πληγές των κονταριών μύρο.
Ήταν τόσο πολύ που βράχηκε ο φύλακας του τάφου και ο μοναχός, φοβούμενος μην πνιγεί, φώναξε «Άγιε Δημήτριε βοήθει μοι». Και τότε ξυπνώντας βλέπει ότι ο ίδιος και τα ράσα του είναι βρεγμένα, θαυματουργικά, με το μύρο του Αγίου Δημητρίου. Έχοντας ζήσει αυτό το θαύμα έφυγε απ’ το βουνό που ασκήτευε και κήρυξε στην Θεσσαλονίκη για να μάθουν όλοι οι πιστοί τι είχε ζήσει. Έμεινε εκεί πολλές μέρες προσευχόμενος στον ναό του Αγίου Δημητρίου και κατόπιν επέστρεψε στο τόπο της άσκησής του λέγοντας ότι πραγματικά είναι Μέγας ο Άγιος Δημήτριος.

Ο Άγιος Δημήτριος απεικονίζεται αγιογραφικά στην εικόνα του καβάλα σε κόκκινο (η καφέ) άλογο να σκοτώνει έναν ειδωλολάτρη (τον Λυαίο), όπως ο Άγιος Γεώργιος απεικονίζεται καβάλα σε ένα άσπρο άλογο να σκοτώνει έναν δράκο.Το 313μ.Χ. κτίστηκε ένας μικρός ναός αφιερωμένος στον Άγιο Δημήτριο στον τόπο του μαρτυρίου του. Το 324μ.Χ. χτίστηκε μια μικρή τρίκλιτη βασιλική και το 413μ.Χ. ο έπαρχος Λεόντιος έκτισε στην ίδια θέση μία μεγάλη βασιλική για να ευχαριστήσει τον Άγιο Δημήτριο για την θεραπεία της αρρώστιας του.

Το 1142 ο Αυτοκράτορας Μιχαήλ ο Κομνηνός μετέφερε την εικόνα του Αγίου Δημητρίου από την Θεσσαλονίκη στη Μονή Παντοκράτορος στην Κωνσταντινούπολη. Ο ναός καταστράφηκε και λεηλατήθηκε πολλές φορές. Η τελευταία ήταν το 1917 με την πυρκαγιά που έκαψε το μεγαλύτερο τμήμα της Θεσσαλονίκης. Έτσι ο Άγιος Δημήτριος κάηκε ολοσχερώς. Κάτω απ’ το ιερό του Αγίου Δημητρίου, υπάρχουν ακόμη και σήμερα οι κατακόμβες, το λουτρό που έγινε ο τόπος που μαρτύρησε ο Άγιος Δημήτριος.

Η μνήμη του Αγίου Δημητρίου τιμάται στις 26 Οκτωβρίου και είναι πολιούχος της Θεσσαλονίκης. Η μνήμη του Αγίου Νέστωρα και του Αγίου Λούπου τιμάται στις 27 Οκτωβρίου.
Απολυτίκιο του Αγίου Δημητρίου:
“Μέγαν εύρατο, εν τοις κινδύνοις, σε υπέρμαχον, η οικουμένη, Αθλοφόρε τα έθνη τροπούμενον. Ως ουν Λυαίου καθειλες την έπαρσιν, εν τω σταδίω θαρρύνας τον Νέστορα, ούτως Άγιε Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.”

Read More »

Ένας Κινέζος όχι μόνο χώρισε, αλλά και μήνυσε τη σύζυγό του επειδή ήταν άσχημη και τελικά το δικαστήριο τον δικαίωσε

ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Τα διαζύγια ποτέ δεν είναι ευχάριστα, αλλά το συγκεκριμένο είναι πραγματικά άσχημο. Ένας Κινέζος όχι μόνο χώρισε, αλλά και μήνυσε τη σύζυγό του επειδή ήταν άσχημη 


και τελικά το δικαστήριο τον δικαίωσε, δημιουργώντας για άλλη μια φορά αμφιβολίες....για την πραγματική αξία λέξεων όπως «γάμος» και «αγάπη». Σύμφωνα με τα όσα ακούστηκαν στο δικαστήριο, ο Γιαν Φενγκ ήταν πολύ ερωτευμένος με τη γυναίκα του και ζούσαν ευτυχισμένα, μέχρι που εκείνη έμεινε έγκυος. Όταν γεννήθηκε η κόρη τους άρχισαν τα προβλήματα, καθώς η μικρή σύμφωνα με τον Γιαν ήταν άσχημη σε ανατριχιαστικό βαθμό, και δεν έμοιαζε καθόλου σε κανέναν από τους δύο γονείς της.

Εκείνος άρχισε να κατηγορεί τη σύζυγό του ότι τον απάτησε και το παιδί δεν είναι δικό τους, για να μάθει τελικά το μεγάλο μυστικό της: Πριν τον γνωρίσει είχε ξοδέψει περισσότερα από 100.000 δολάρια σε πλαστικές επεμβάσεις για να βελτιώσει την εικόνα της, κάτι που δεν του είχε αποκαλύψει ποτέ.

Έτσι, ο Φενγκ κατέθεσε αίτηση διαζυγίου ενώ παράλληλα τη μήνυσε κατηγορώντας την ότι τον εξαπάτησε και τον έπεισε να την παντρευτεί χρησιμοποιώντας δόλια μέσα. Ο δικαστής, ο οποίος φυσικά ήταν άντρας, δικαίωσε τον Φενγκ και αποφάσισε ότι η γυναίκα θα πρέπει να καταβάλει ως αποζημίωση 120.000 δολάρια στον πρώην σύζυγό της.

πηγή: http://www.trelokouneli.gr

Read More »

Η απουσία του Πατέρα προκαλεί τάσεις αυτοκτονίας στα παιδιά των διαζυγίων

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Η απουσία του Πατέρα προκαλεί τάσεις αυτοκτονίας στα παιδιά των διαζυγίων

"Τα Δικαιώματα των Πατέρων", αν δεν ασκηθούν, μπορεί να αποτελέσουν έναν "Bαρύ Τίμημα" για το παιδί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, ειδικά στα χρόνια της εφηβείας.


Η σημασία του ρόλου του πατέρα στην ανατροφή των παιδιών πολύ συχνά παραβλέπεται στα δικαστήρια. Παραδοσιακά, σε περιπτώσεις διαζυγίου, τα δικαστήρια χορηγούν την επιμέλεια του παιδιού στη μητέρα, με την προϋπόθεση ότι είναι προς το καλύτερο συμφέρον του παιδιού. Όμως οι καιροί έχουν αλλάξει και αυτή η σκέψη έχει αλλάξει επίσης. Σήμερα, και οι δύο γονείς έχουν ίσα δικαιώματα, όταν πρόκειται για τα παιδιά. "Τα Δικαιώματα των Πατέρων", αν δεν ασκηθούν, μπορεί να αποτελέσουν έναν "Bαρύ Τίμημα" για το παιδί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, ειδικά στα χρόνια της εφηβείας.

Οι κάτοικοι του Τενεσί, τελευταία έζησαν το εξής περιστατικό, για μια 14χρονη μαθήτρια από το Hawkins County που άφησε πρόσφατα ένα σημείωμα αυτοκτονίας στον σχολικό σύμβουλο της. Ο σχολικός σύμβουλος επικοινώνησε με τον σερίφη σχετικά για το σημείωμα. Ο σερίφης και οι δάσκαλοι του σχολείου που φοιτά η μαθήτρια, αξιολόγησαν την κατάσταση και πρότειναν ότι πρέπει  να αναζητηθεί επαγγελματική βοήθεια.


Οι γονείς της μαθήτριας είχαν πρόσφατα περάσει από την διαδικασία του διαζυγίου και η επιμέλεια χορηγήθηκε στην μητέρα. Μέρος του σημειώματος αναφερόταν ότι το κορίτσι το ενοχλεί που έλειπε ο πατέρας της, ο οποίος είχε μετακινηθεί μακριά από αυτήν. Η ίδια είπε στις αρμόδιες αρχές ότι ήθελε να μετακομίσει στο σπίτι του πατέρα της.

Η ισότητα των δικαιωμάτων και των δύο γονέων κατά τη διάρκεια ενός διαζυγίου είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά. Τα δικαιώματα των πατέρων περιλαμβάνουν (αλλά δεν περιορίζονται σε) υποστήριξη παιδιών, την επιμέλεια και την επισκεψιμότητα.

Η προστασία αυτών των θεσμών βοηθά να εξασφαλιστεί το μέλλον του παιδιού. Η παραβίαση αυτών των δικαιωμάτων μπορεί να κάνει μια ήδη δύσκολη κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη για τα παιδιά, επειδή στερούνται μια σημαντική σχέση στη ζωή τους.

Παρά το χωρισμό της οικογένειας, και οι δύο γονείς πρέπει να θεωρούν ότι οι ανάγκες του παιδιού δεν είναι μόνο οικονομικές, αλλά πρώτα από όλα και συναισθηματικές.

σχετικό άρθρο: Police, school officials find help for Hawkins student who left suicide note

Read More »

Παιδικό θέατρο Το Χρυσοφεγγαράκι

ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Η παιδική παράσταση "Το Χρυσοφεγγαράκι" στο θέατρο ΕΛΥΖΕ.



Κάθε Κυριακή στις 5 το απόγευμα.


Read More »

Γέροντας Πορφύριος - Γονείς και παιδιά

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Γέροντας Πορφύριος - Γονείς και παιδιά

Τα άγια συναισθήματα της μάνας και η αγία ζωή της, αγιάζουν το παιδί της από την ώρα της συλλήψεώς του και τα ίδια ισχύουν και για τον πατέρα.


Έλεγε ότι το ενδιαφέρον του καλού πατέρα για το παιδί του πρέπει να μένει αμείωτο ακόμη κι όταν το παιδί μεγαλώνει και σκληρύνεται και επαναστατεί και δεν τον ακούει και παίρνει ακόμη και θέσεις εχθρικές κι αντίθετες.


Ο σοφός Γέροντας που με τη χάρη του Θεού γνώριζε την κατάσταση των γονιών και των παιδιών τους πριν καν γεννηθούν έλεγε: «Επειδή δεν αγαπιέστε, το παιδί σας που θα γεννηθεί θα έχει προβλήματα»! «Εσείς φέρετε εξ ολοκλήρου την ευθύνη γι’ αυτό… με τις κακές μεταξύ σας σχέσεις, όλα αυτά τα ψυχικά τραύματα που θα κουβαλά σ’ όλη του τη ζωή».

Διαβλέποντας έτσι ότι η έλλειψη αγάπης μεταξύ των συζύγων δημιουργεί προβληματικούς χαρακτήρες παιδιών, τονίζοντας ότι οι γονείς πρέπει να προσέχουν τη συμπεριφορά τους, ακόμη και μπροστά στα νήπια. «Ούτε μια φορά δεν πρέπει να σας ακούσουν τα παιδιά σας να τσακώνεστε ή έστω να υψώνεται τον τόνο της φωνής σας ο ένας στον άλλο»...

Παιδιά «μπερδεμένα» είναι τα παιδιά, που έχουν ψυχολογικά προβλήματα, λόγω του ότι οι γονείς τους, εξαιτίας των δικών τους κακών σχέσεων, δεν δημιουργούν καλή ατμόσφαιρα μέσα στο σπίτι και διότι η μητέρα, όταν ήταν έγκυος, δεν φρόντιζε να είναι τακτοποιημένη η ζωή της, να έχει ηρεμία, γαλήνη, να προσεύχεται, να συμμετέχει στα Μυστήρια της Εκκλησίας. Συμβούλευε τους γονείς να προσεύχονται με πολλή αγάπη, γιατί ακόμα και το έμβρυο αισθάνεται την έλλειψη της αγάπης της μάνας του, τα νεύρα της, το θυμό της, την απέχθεια της και δημιουργούν τραύματα στην ψυχούλα, που το συνοδεύουν σ’ όλη του τη ζωή.

Τα άγια συναισθήματα της μάνας και η αγία ζωή της, αγιάζουν το παιδί της από την ώρα της συλλήψεώς του και τα ίδια ισχύουν και για τον πατέρα. Έλεγε ότι το ενδιαφέρον του καλού πατέρα για το παιδί του πρέπει να μένει αμείωτο ακόμη κι όταν το παιδί μεγαλώνει και σκληρύνεται και επαναστατεί και δεν τον ακούει και παίρνει ακόμη και θέσεις εχθρικές κι αντίθετες. 

Εκεί θα φανεί η δεξιοτεχνία, αλλά κι η αγάπη του καλού πατέρα, γιατί τα παιδιά, μέχρι να εισέλθουν στην ανδρική ηλικία, κάνουν πολλές ανέμπειρες και ανόητες ενέργειες και προκαλούν τους γονείς, ειδικά τον πατέρα. Αν το παιδί, ο νέος αυτός, ψυχολογήσει τον πατέρα του ότι είναι πραγματικά καλός πατέρας, ότι κάνει και υπομονή πατρική, τότε το παιδί αυτό, μέχρι που θα πεθάνει, θα έχει συνεχώς στο στόμα του τον όνομα του πατέρα του. 

Τα προβλήματα των παιδιών «οφείλονται σε λάθη σας. Τα επηρεάζουν και οι φίλοι τους, που ζουν αμαρτωλά και συκοφαντούν το Χριστό». Μιλούσε για τα διάφορα προβλήματα των παιδιών ότι προερχόταν από την υπερηφάνεια των γονιών, «…επαναστάτησε εξ αιτίας τις δικής σας υπερηφάνειας και των κακών φίλων, που έκανε παρέα. Θα θεραπευθεί με το δικό σας αγιασμό». «…Η σωτηρία του παιδιού σας περνά μέσα από τον εξαγιασμό το δικό σας. Όχι τη θεωρία, αλλά την πράξη του εξαγιασμού».
Το παιδί για να απαλλαγεί από τα εσωτερικά του προβλήματα, «πρέπει να εξαγιασθεί η μητέρα του. Για να ελευθερωθεί, θέλει κοντά του έναν άγιο άνθρωπο, με πολλή αγάπη, που δεν θα του κάνει διδασκαλία, ούτε θα το φοβερίζει, αλλά θα ζει με αγιότητα, και το παιδί, που θα τον βλέπει, θα ζηλέψει και θα τον μιμηθεί. Προ πάντων το παιδί θέλει κοντά του έναν άνθρωπο πολλής και θερμής προσευχής. 

Η προσευχή κάνει θαύματα… Η μητέρα στην προσευχή της για το παιδί πρέπει να λιώνει σαν τη λαμπάδα. να προσεύχεται σιωπηλά και με τα χέρια ψηλά προς το Χριστό, ν’ αγκαλιάζει μυστικά το παιδί της».


«Τα παιδιά δεν ακούν από τα αυτιά, αλλά μόνο όταν έρχεται η θεία χάρις, η οποία τα φωτίζει και τότε ακούν αυτά που θέλουμε να τους πούμε…». «Δεν πρέπει να πολεμάτε τα παιδιά σας, αλλά το σατανά που πολεμά τα παιδιά σας… Να μάθετε να μιλάτε στο Θεό για τα παιδιά σας, αντί να μαλώνετε τα παιδιά σας, να μιλάτε στο Θεό γι’ αυτά».
Και έλεγε ότι οι γονείς πρέπει να προσέχουν πολύ τη γλώσσα τους. Πρέπει να ευλογούν κι όχι να καταριώνται τα παιδιά τους. Πρότεινε στους γονείς να συμπεριφέρονται στα παιδιά τους με αγάπη και καλοσύνη και να κάνουν προσευχή στο Θεό. «Ένας τρόπος υπάρχει, για να μην έχουμε προβλήματα με τα παιδιά: η αγιότητα. Γίνεται άγιοι και δε θα έχετε κανένα πρόβλημα με τα παιδιά σας… Όταν προσευχόμαστε με πίστη και επιμονή, πάντοτε έχουμε αποτελέσματα». «Να αγαπάμε με την αγάπη του Χριστού, όχι με την ανθρώπινη αγάπη». «Να σκέφτεστε καλά για τον άλλον. Με την προσευχή σας, μέσω του Χριστού, επηρεάζετε ευνοϊκά τον άλλο. Να μην σκέφτεστε άσχημα για κάποιον, διότι τότε επηρεάζετε κι αυτόν άσχημα».

Πηγή: Από το «Ανθολόγιο συμβουλών» Γέροντος Πορφυρίου

Δείτε το Βίντεο





Read More »

Γέροντας Πορφύριος - Γονείς και παιδιά

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Γέροντας Πορφύριος - Γονείς και παιδιά

Τα άγια συναισθήματα της μάνας και η αγία ζωή της, αγιάζουν το παιδί της από την ώρα της συλλήψεώς του και τα ίδια ισχύουν και για τον πατέρα.
Έλεγε ότι το ενδιαφέρον του καλού πατέρα για το παιδί του πρέπει να μένει αμείωτο ακόμη κι όταν το παιδί μεγαλώνει και σκληρύνεται και επαναστατεί και δεν τον ακούει και παίρνει ακόμη και θέσεις εχθρικές κι αντίθετες.


Ο σοφός Γέροντας που με τη χάρη του Θεού γνώριζε την κατάσταση των γονιών και των παιδιών τους πριν καν γεννηθούν έλεγε: «Επειδή δεν αγαπιέστε, το παιδί σας που θα γεννηθεί θα έχει προβλήματα»! «Εσείς φέρετε εξ ολοκλήρου την ευθύνη γι’ αυτό… με τις κακές μεταξύ σας σχέσεις, όλα αυτά τα ψυχικά τραύματα που θα κουβαλά σ’ όλη του τη ζωή». Διαβλέποντας έτσι ότι η έλλειψη αγάπης μεταξύ των συζύγων δημιουργεί προβληματικούς χαρακτήρες παιδιών, τονίζοντας ότι οι γονείς πρέπει να προσέχουν τη συμπεριφορά τους, ακόμη και μπροστά στα νήπια. «Ούτε μια φορά δεν πρέπει να σας ακούσουν τα παιδιά σας να τσακώνεστε ή έστω να υψώνεται τον τόνο της φωνής σας ο ένας στον άλλο»...

Παιδιά «μπερδεμένα» είναι τα παιδιά, που έχουν ψυχολογικά προβλήματα, λόγω του ότι οι γονείς τους, εξαιτίας των δικών τους κακών σχέσεων, δεν δημιουργούν καλή ατμόσφαιρα μέσα στο σπίτι και διότι η μητέρα, όταν ήταν έγκυος, δεν φρόντιζε να είναι τακτοποιημένη η ζωή της, να έχει ηρεμία, γαλήνη, να προσεύχεται, να συμμετέχει στα Μυστήρια της Εκκλησίας. Συμβούλευε τους γονείς να προσεύχονται με πολλή αγάπη, γιατί ακόμα και το έμβρυο αισθάνεται την έλλειψη της αγάπης της μάνας του, τα νεύρα της, το θυμό της, την απέχθεια της και δημιουργούν τραύματα στην ψυχούλα, που το συνοδεύουν σ’ όλη του τη ζωή.

Τα άγια συναισθήματα της μάνας και η αγία ζωή της, αγιάζουν το παιδί της από την ώρα της συλλήψεώς του και τα ίδια ισχύουν και για τον πατέρα. Έλεγε ότι το ενδιαφέρον του καλού πατέρα για το παιδί του πρέπει να μένει αμείωτο ακόμη κι όταν το παιδί μεγαλώνει και σκληρύνεται και επαναστατεί και δεν τον ακούει και παίρνει ακόμη και θέσεις εχθρικές κι αντίθετες. Εκεί θα φανεί η δεξιοτεχνία, αλλά κι η αγάπη του καλού πατέρα, γιατί τα παιδιά, μέχρι να εισέλθουν στην ανδρική ηλικία, κάνουν πολλές ανέμπειρες και ανόητες ενέργειες και προκαλούν τους γονείς, ειδικά τον πατέρα. Αν το παιδί, ο νέος αυτός, ψυχολογήσει τον πατέρα του ότι είναι πραγματικά καλός πατέρας, ότι κάνει και υπομονή πατρική, τότε το παιδί αυτό, μέχρι που θα πεθάνει, θα έχει συνεχώς στο στόμα του τον όνομα του πατέρα του. 

Τα προβλήματα των παιδιών «οφείλονται σε λάθη σας. Τα επηρεάζουν και οι φίλοι τους, που ζουν αμαρτωλά και συκοφαντούν το Χριστό». Μιλούσε για τα διάφορα προβλήματα των παιδιών ότι προερχόταν από την υπερηφάνεια των γονιών, «…επαναστάτησε εξ αιτίας τις δικής σας υπερηφάνειας και των κακών φίλων, που έκανε παρέα. Θα θεραπευθεί με το δικό σας αγιασμό». «…Η σωτηρία του παιδιού σας περνά μέσα από τον εξαγιασμό το δικό σας. Όχι τη θεωρία, αλλά την πράξη του εξαγιασμού».
Το παιδί για να απαλλαγεί από τα εσωτερικά του προβλήματα, «πρέπει να εξαγιασθεί η μητέρα του. Για να ελευθερωθεί, θέλει κοντά του έναν άγιο άνθρωπο, με πολλή αγάπη, που δεν θα του κάνει διδασκαλία, ούτε θα το φοβερίζει, αλλά θα ζει με αγιότητα, και το παιδί, που θα τον βλέπει, θα ζηλέψει και θα τον μιμηθεί. Προ πάντων το παιδί θέλει κοντά του έναν άνθρωπο πολλής και θερμής προσευχής. 

Η προσευχή κάνει θαύματα… Η μητέρα στην προσευχή της για το παιδί πρέπει να λιώνει σαν τη λαμπάδα. να προσεύχεται σιωπηλά και με τα χέρια ψηλά προς το Χριστό, ν’ αγκαλιάζει μυστικά το 
παιδί της».

«Τα παιδιά δεν ακούν από τα αυτιά, αλλά μόνο όταν έρχεται η θεία χάρις, η οποία τα φωτίζει και τότε ακούν αυτά που θέλουμε να τους πούμε…». «Δεν πρέπει να πολεμάτε τα παιδιά σας, αλλά το σατανά που πολεμά τα παιδιά σας… Να μάθετε να μιλάτε στο Θεό για τα παιδιά σας, αντί να μαλώνετε τα παιδιά σας, να μιλάτε στο Θεό γι’ αυτά».
Και έλεγε ότι οι γονείς πρέπει να προσέχουν πολύ τη γλώσσα τους. Πρέπει να ευλογούν κι όχι να καταριώνται τα παιδιά τους. Πρότεινε στους γονείς να συμπεριφέρονται στα παιδιά τους με αγάπη και καλοσύνη και να κάνουν προσευχή στο Θεό. «Ένας τρόπος υπάρχει, για να μην έχουμε προβλήματα με τα παιδιά: η αγιότητα. Γίνεται άγιοι και δε θα έχετε κανένα πρόβλημα με τα παιδιά σας… Όταν προσευχόμαστε με πίστη και επιμονή, πάντοτε έχουμε αποτελέσματα». «Να αγαπάμε με την αγάπη του Χριστού, όχι με την ανθρώπινη αγάπη». «Να σκέφτεστε καλά για τον άλλον. Με την προσευχή σας, μέσω του Χριστού, επηρεάζετε ευνοϊκά τον άλλο. Να μην σκέφτεστε άσχημα για κάποιον, διότι τότε επηρεάζετε κι αυτόν άσχημα».

Πηγή: Από το «Ανθολόγιο συμβουλών» Γέροντος Πορφυρίου

Δείτε το Βίντεο





Read More »

Ο δικαστής που παραβιάζει το νόμο, δεν είναι δικαστής - Μαρία Χασιρτζόγλου, Εφέτης

ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

"Ο δικαστής που παραβιάζει το νόμο, δεν είναι δικαστής" - Μαρία Χασιρτζόγλου, Εφέτης

Όμως η πραγματική αυτή κατάσταση, στην οποία σαφώς και έχουμε δικαίωμα να αντιδράσουμε, δεν δικαιολογεί την άρνηση της αποστολής μας μέσα στη συντεταγμένη πολιτεία ούτε, ακόμη χειρότερο, την παρανομία που ακυρώνει το ρόλο μας. Καλύτερα φτωχοί δικαστές, παρά καθόλου.



“Η νομιμότητα δεν είναι συνώνυμο ούτε της δικαιοσύνης ούτε πρωτίστως της πραγματικής δημοκρατίας” έγραψε ένας δικαστής, σε ιστοσελίδα συναδέλφου, επιχειρηματολογώντας υπέρ της νομιμότητας της "αποχής" των δικαστών από τα καθήκοντά τους.

Αδυνατώ να αποκωδικοποιήσω τη σκέψη ενός δικαστή που υιοθετεί το παραπάνω αξίωμα. Και από αυτή την αδυναμία προκύπτει ένα ερώτημα που μοιάζει, αλλά δεν είναι, υπαρξιακό:

«Ποιοι, τέλος πάντων, είμαστε και τι κάνουμε;».
Κατά τον ορισμό που μάς αποδίδεται (βλ. για παράδειγμα στο λεξικό της ΚΝΛ), είμαστε αυτοί που απονέμουν δικαιοσύνη.

Και τι σημαίνει απονέμω δικαιοσύνη;
Σημαίνει ότι ικανοποιώ κάποιον ή αποκαθιστώ μια κατάσταση, στο μέτρο του ανθρωπίνως δυνατού, όταν έχει βλαφτεί από μια παράνομη συμπεριφορά.

Και πώς το κάνω αυτό;
Εφαρμόζοντας το νόμο. Εφαρμόζοντας, επαναλαμβάνω, το νόμο όπως τον ερμηνεύω πρωτίστως από το γράμμα του και δευτερευόντως από το πνεύμα του, σύμφωνα με την επιταγή του άρθρου 87 παρ. 2 του Συντάγματος. Δεν διαπλάθω κατά την κρίση μου το νόμο, όταν αυτός είναι σαφής και χωρίς κενά, γιατί τότε, πολύ απλά, τον παραβιάζω.

Και αν τον παραβιάζω για «καλό και δίκαιο» σκοπό;
Τότε αποσυνδέω την απονομή της δικαιοσύνης από το νόμο, που σημαίνει ότι αποσυνδέω τους όρους, με τους οποίους ικανοποιώ κάποιον ή αποκαθιστώ μια κατάσταση, από τους ορισμούς του νόμου και πράττω κατά την, χωρίς όρια, υποκειμενική μου κρίση για το καλό και το δίκαιο.

Και είναι κακό αυτό;
Είναι κακό αν δεν είμαι «καλός και δίκαιος» άνθρωπος. Είναι πολύ κακό γιατί αντικαθιστά τα σαφή όρια του νόμου με τα ασαφή όρια της προσωπικότητας του εφαρμοστή του. Είναι πάρα πολύ κακό γιατί αντικαθιστά την νομιμότητα με τη σκοπιμότητα.

Και όταν, εκτός από δικαστής, είμαι ταυτόχρονα και εργαζόμενος που υπερασπίζεται τα δικαιώματά του;
Εργαζόμενος είναι αυτός που μισθώνει την εργασία του στον άλλο και οφείλει να υπακούει στις εντολές και τις οδηγίες του. Αν ο εργαζόμενος, διεκδικώντας τα δικαιώματά του, παρανομήσει, ο εργοδότης του θα στραφεί στο δικαστήριο, ζητώντας να απονεμηθεί δικαιοσύνη. Τότε θα κληθώ να δικάσω τον εαυτό μου.

Και τι θα αποφασίσω;Ότι ο δικαστής που παραβιάζει το νόμο, δεν είναι δικαστής.


Σημείωση: Άρθρο 23 παρ. 2 του Συντάγματος: Η απεργία αποτελεί δικαίωμα και ασκείται από τις νόμιμα συστημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις για τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών γενικά συμφερόντων των εργαζομένων. Απαγορεύεται η απεργία με οποιαδήποτε μορφή στους δικαστικούς λειτουργούς και σ αυτούς που υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας.

Υστερόγραφο: Η συνολική περικοπή στις αποδοχές μας μέσα στην τελευταία διετία θα φθάσει το 60%, δημιουργώντας σε πολλούς, και ιδιαίτερα σε αυτούς που υπηρετούν κάποιες εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια τους, οικονομική ασφυξία. Όμως η πραγματική αυτή κατάσταση, στην οποία σαφώς και έχουμε δικαίωμα να αντιδράσουμε, δεν δικαιολογεί την άρνηση της αποστολής μας μέσα στη συντεταγμένη πολιτεία ούτε, ακόμη χειρότερο, την παρανομία που ακυρώνει το ρόλο μας. Καλύτερα φτωχοί δικαστές, παρά καθόλου.

* Η Μαρία Χασιρτζόγλου είναι εφέτης.

πηγή: www.protagon.gr

Read More »

Μητέρα ΕΠΝΙΞΕ το Παιδί της, επειδή το Μισούσε

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Μητέρα ΕΠΝΙΞΕ το Παιδί της, επειδή το Μισούσε

Σοκ προκαλεί η είδηση ότι μια 32χρονη, η Neha Patel, άφησε τον ενός έτους γιο της να πνιγεί μέσα στην μπανιέρα καθώς όπως η ίδια παραδέχτηκε τον μισούσε από την ημέρα που τον γέννησε!


Όπως δήλωσε στις αστυνομικές αρχές που την συνέλαβαν, ήταν μόνη της στο σπίτι με τον γιο της όταν εκείνη τον βάρεσε επειδή ήθελε να ανέβει στην αγκαλιά της. Στην συνέχεια τον πήγε για ύπνο και όταν ξύπνησε τον έβαλε στην μπανιέρα την οποία είχε μισογεμίσει με νερό για να πλυθεί μόνος του.

Δέκα λεπτά μετά πήγε στο μπάνιο και βρήκε τον γιο της αναίσθητο. Όμως και πάλι δεν έκανε κάτι για να τον σώσει.

Τον έντυσε, πήρε το αυτοκίνητο, πήγε στο σούπερ μάρκετ και επέστρεψε σπίτι. Στη συνέχεια οδήγησε μακριά και έπειτα πήγε στο αεροδρόμιο της Τάμτα όπου έμειναν ώρα. Όπως είπε στον σερίφη «το ήξερα ότι ήταν νεκρός γιατί όση ώρα οδηγούσα ήταν μπλε και κρύος».


Ο σύζυγός της Rasesh Patel, είδε την γυναίκα του τελευταία φορά στις 7 και 20 το πρωί όταν πήγε την 4χρονη κόρη τους στο σχολείο.

Ενώ ήταν στην δουλειά του, επιχείρησε να τηλεφωνήσει στην γυναίκα του από τις 10 και μισή έως τις 12 και μισή χωρίς όμως αποτέλεσμα. Τότε κάλεσε την αστυνομία για να δηλώσει ότι η γυναίκα του η οποία πάσχει από επιλόχεια κατάθλιψη και δεν έχει ακολουθήσει αγωγή έχει εξαφανιστεί μαζί με τον γιό τους.

Η Neha επέστρεψε σπίτι περίπου μία ώρα μετά.

Πήγε το νεκρό παιδί στην κούνια του, ανακοινώνοντας στον άνδρα της ότι έπνιξε τον γιο τους. Έγινε έξαλλη όταν εκείνος άρχισε να τηλεφωνεί στους συγγενείς τους.

Τρέχοντας να ξεφύγει είπε στον άνδρα της ότι δεν θέλει να πάει φυλακή και θα αυτοκτονήσει, όπως τόνισε η εκπρόσωπος από το γραφείο του σερίφη. Η γυναίκα επέστρεψε στο αεροδρόμιο της Τάμπα και περίμενε – όπως η ίδια είπε – την κατάλληλη στιγμή να αυτοκτονήσει.

Συνελήφθη λίγο αργότερα.

Διώκεται για φόνο πρώτου βαθμού, ενώ είπε στους αξιωματικούς ότι μισούσε τον γιο της γιατί τον θεωρούσε υπεύθυνο για την ψυχική της κατάσταση.

πηγή: http://www.all4mama.gr

Read More »

Τσεχία. ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ: Δεν υπάρχει πιο τρομερή στιγμή, στην ζωή ενός ανθρώπου, από το να κηδέψει το ίδιο του το παιδί

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Τσεχία. ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ: "Δεν υπάρχει πιο τρομερή στιγμή, στην ζωή ενός ανθρώπου, από το να κηδέψει το ίδιο του το παιδί"
Ο πατέρας της Jana

Η φρίκη εκείνης της στιγμής, τονίζεται από το γεγονός ότι, ο Πατέρας ήταν εκείνος, ο οποίος πολέμησε για την ευτυχία, την ασφάλεια και την ικανοποίηση της κόρης του για 12 χρόνια, με την "σκύλα-φύλακα" της κηδεμόνα, ενώπιον των δικαστηρίων, του αστυνομικού τμήματος, και όπου αλλού μπορούσε. Η μάχη του όμως, ήταν ήδη χαμένη από πριν, κι αυτό επειδή ήταν... ο πατέρας.




Η ιστορία ξεκίνησε προοδευτικά με την απόφαση του δικαστηρίου του Ιανουαρίου του 1996 περίπου, όταν η 5 ετών Jana Κ. ορίστηκε να έχει εκτεταμένη επαφή-επικοινωνία με τον πατέρα της. Ωστόσο, η απόφαση σχετικά ενέκρινε μόνο τη συμφωνία που είχε γίνει μεταξύ των γονέων. Αλλά αυτό ήταν πολύ μεγάλο λάθος του δικαστηρίου να επικυρώσει με απόφαση του, την συμφωνία αυτή, γιατί η επόμενη ακολουθία των γεγονότων ήταν τραγική, για τη ζωή της Jana και του πατέρα της.



η Jana μικρή

Μια μέρα, στο νηπιαγωγείο, μετά από μια εκδήλωση, η δασκάλα κάλεσε τα παιδιά να τρέξουν το καθένα στην μαμά του, η Jana ήταν η μόνη που έτρεξε στον πατέρα της, παρόλο που και η μητέρα της ήταν μεταξύ των γονέων.

Ίσως αυτή ήταν και η πρώτη φορά που η μητέρα της άρχισε να αισθάνεται ότι απειλείται η σχέση με την κόρη της και είχε έναν λόγο να είναι πολύ ζηλιάρα απέναντι στον πατέρα της Jana. Η κόρη της ένιωθε πιο ασφαλής κοντά σε έναν πιο ισορροπημένο και ειρηνικό πατέρα. Τότε άρχισε να καλλιεργεί στην κόρη της, το μίσος για τον πατέρα της, να μιλάει άσχημα γι 'αυτόν, να μην την αφήνει να τον επισκέπτεται, και ότι αυτός τους κάνει την ζωή τους πολύ περίπλοκη. Έδερνε και τιμωρούσε την κόρη της πολύ συχνά, για τους κακούς βαθμούς της στο σχολείο, γιατί ξέχασε κάπου το πουλόβερ της, κλπ. Και η κόρη της, της απάντησε πολύ λογικά - πήγαινε στον πατέρα της, πιο συχνά.

η Jana μικρή


Ο πατέρας έκανε παράπονα για την κακοποίηση του παιδιού. Αντίθετα όμως, ο πατέρας άρχισε να διώκεται για την υπόθεση αυτή. Είχε μια πολύ κακιά αντίπαλο -  Μια ΜΗΤΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.


Η μητέρα ζήτησε την απαγόρευση της επικοινωνίας του πατέρα με την κόρη του, αλλά το δικαστήριο δεν ενέκρινε το αίτημα αυτό. Τότε η μητέρα σταμάτησε να δίνει το παιδί στον πατέρα του, και παρόλο που ξόδεψε πολύ χρόνο στο αστυνομικό τμήμα ή στο δικαστήριο, τίποτα και κανείς δεν τον βοήθησε. Η μητέρα είχε πει στην κόρη του, ότι αν θα επισκεφθεί τον πατέρα μόνη της, αυτή θα κάνει  ένα μεγάλο έγκλημα, μιας και αυτό είχε απαγορευτεί από το δικαστήριο.

η Jana στο Πανεπιστήμιο
Η Jana δεν ήθελε να ζει μέσα σε ψέματα και στην υποκρισία πια, αναγκάστηκε να αντέχει τις συκοφαντίες για τον πατέρα της, ο οποίος την αγαπούσε, και εκείνη το ήξερε. Δεδομένου ότι ο μόνος που την προστάτευε πραγματικά - ήταν πάντα ο πατέρας της.

 Στις 19 Ιανουαρίου του 2010, η Jana πήδηξε από το παράθυρο του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Μπρνο, κι ενώ παρακολουθούσε τα μαθήματα του πρώτου εξαμήνου.

Ήταν νεκρή επί τόπου.

Ήταν 19 ετών.

Η μητέρα της, παρά το τραγικό αυτό συμβάν, δεν δίστασε να παραποιήσει μέχρι και το κηδειόχαρτο, γράφωντας ότι η Jana πέθανε από κάποια αρρώστια,  και να μην ενημερώσει για την κηδεία, τους ανθρώπους που είχαν σχέση με τον πατέρα της Jana.

το χαρτί της κηδείας

Και εμείς οι ίδιοι σαν μπαμπάδες, τρομάζουμε από αυτό το τραγικό γεγονός, και πόσα άλλα από αυτά τα παιδιά θα φτάσουν σε αυτό το σημείο, γιατί δεν μπορούν να αντέξουν και αρνούνται να μεταφέρουν τόνους από ψέματα και υποκρισίας, γνωρίζοντας ότι την τρέχουσα κατάσταση την κυβερνάει ένα διεστραμμένο σύστημα κηδεμονίας, λέγοντας ψέμματα για την αγάπη των γονιών τους.

Και όλοι γνωρίζουμε ότι αυτά τα ψέμματα, είναι ιδιαίτερα για τους Μπαμπάδες.



πηγή: http://www.zvedavec.org


Read More »