ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Από την δουλειά της, τα επιδόματα από την πολιτεία και από την διατροφή που παίρνει, για το παιδί της από τον πρώην άντρα της.... βγάζει καλά χρήματα.
Η "ομορφιά" έχει πολλά έξοδα – χτενίσματα-βαψίματα μαλλιών, μανικιούρ, πεντικιούρ, καλλυντικά και αρώματα, βεγγέρες και ντόλτσε βίτες, καινούρια ρούχα, τσάντες και παπούτσια κάθε βδομάδα.
Oι ανάγκες των παιδιών για ρούχα, παπούτσια, παιγνίδια, σχολικά και τις διακοπές που τους υποσχέθηκε πως θα πάνε μαζί .... γίνονται "ανάμνηση".
Ο εύκολος τρόπος για να τα "φέρει βόλτα" είναι να σουλατσάρει όσο περισσότερο μπορεί. Την ίδια δεν την ενδιαφέρει που αφήνει τα παιδιά της, που δεν έχει χρόνο για αυτά. Θα έκανε τα πάντα για να γνωρίσει το νέο αρσενικό "θύμα" ... για να μην της λείψει τίποτα.
Η ευτυχία της ... είναι μόνο η δικιά της ευτυχία.
Πόσο, όμως, ευτυχισμένο είναι ένα παιδί, όταν η μητέρα "λείπει" πολλές ώρες;
Όταν μια τέτοια μητέρα είναι συνέχεια απών, το "ρόλο" της, κάποιες φορές, καλείται να καλύψει η μάνα της, η γιαγιά, αν δεν είναι κι αυτή το ίδιο "φρούτο" σαν την κόρη.
Αν η μητέρα φεύγει το πρωί και επιστρέφει το ξημέρωμα, τότε όλο το βάρος του νοικοκυριού πέφτει στην αλλοδαπή γυναίκα που θα έχουν προσλάβει. Εκείνη, η αλλοδαπή, η ξένη, θα ετοιμάσει τα παιδιά το πρωί για το σχολείο, εκείνη θα τα πάει μέχρι την τάξη, εκείνη θα τα συνοδεύσει στο σπίτι το μεσημέρι, εκείνη θα ετοιμάσει το φαγητό, εκείνη θα τα βοηθήσει στο διάβασμα, εκείνη θα κάνει τις δουλειές του σπιτιού. Κι αν η μητέρα "εργάζεται πυρετωδώς" με τα προαναφερόμενα, και η γιαγιά το παίζει "κυρία και αρχόντισσα" με ένα στριφτό τσιγάρο στο χέρι, σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να φέρει σε πέρας όλα αυτά.
Αρκεί μόνο που έχει επιτευχθεί ο "μεγαλύτερος στόχος" από όλους ... να είναι ο "κακός" μπαμπάς απομακρυσμένος από το παιδί του, να πληρώνει στην ώρα του, κάθε μήνα, την ίδια ημέρα, το "φοβερό τρόπαιο" που κερδίζει όποια έχει την επιμέλεια του παιδιού ... την διατροφή του.
Σίγουρα αυτού του είδους η "γιαγιά", κάποια στιγμή θα κουραστεί, θα απογοητευτεί και θ’ αρχίσει να χάνει την ψυχραιμία της, θα θυμώνει, θ’απελπίζεται, θα θέλει να βγει κι αυτή έξω και να ξεχαρμανιάσει, να σουρτουκέψει, να κάνει την λεζάντα και τις γύρες της, να σταματήσει να "προσέχει" το παιδί και να ακούει τις "βαρετές" φωνές και ερωτήσεις του.
Τα παιδιά διαισθάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά και θ’ αρχίσουν, "άθελά" τους τις "περισσότερες" φορές, ν’ απομακρύνονται κι απ’ τις δυο. Το αποτέλεσμα είναι τα παιδιά να νιώθουν μόνα, αποξενωμένα από την "στοργική" μάνα και την "καλή" γιαγιάκα, ο θεσμός της "καλής μητριαρχίας" αρχίζει να κλονίζεται κι όσο περνούν τα χρόνια, το χάσμα θα μεγαλώνει. Οι συνέπειες θ’ αρχίσουν να φαίνονται στην εφηβεία, την δύσκολη περίοδο της ζωής τους, όταν δεν θα έχουν κάποιον να τους συμβουλεύει, να τους καθοδηγεί, να τους στηρίζει και θα αρχίσουν να αναζητούν απεγνωσμένα τον μπαμπά τους.
Ο μύθος, του "κακού", "ανίκανου", "επιπόλαιου" και "άχρηστου" πατέρα, που είναι συνέχεια απών από τη ζωή του, το παιδί το εισέπραττε ως αδιαφορία. «Ο μπαμπάς δεν μας αγαπάει, δεν θέλει να είναι μαζί μας. Αν μας αγαπούσε, δεν θα μας άφηνε», με αυτά τα επαναλαμβανόμενα και ασύστολα ψεύδη που "φύτεψαν" στην ψυχή και στο μυαλουδάκι του παιδιού, περίμεναν να φυτρώσει και να μεγαλώσει το "δέντρο της έχθρας" προς τον πατέρα του, αλλά όταν το παιδί συνειδητοποιεί και αρχίζει να αναγνωρίζει την αλήθεια ... τα πράγματα αντιστρέφονται.
Αν ρωτήσεις
ένα παιδί τι προτιμάει περισσότερο: ένα καινούριο παιγνίδι, ή το παιγνίδι με τον μπαμπά του, σίγουρα θα απαντήσει το δεύτερο. Η αγάπη, η στοργή, η καθοδήγηση του πατέρα είναι πολύ σημαντικά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού. Ο πατέρας του είναι το πρότυπό του, είναι ο ήρωας του, είναι ο άνθρωπος στον οποίο θέλει να μοιάσει.
Κι όσο περνάει ο καιρός, το παιδί αυτό, θα προτιμάει να περνάει ώρες με τον μπαμπά του, που θα γίνει το καταφύγιό του, γιατί εκεί το παιδί θα νιώθει χρήσιμο, ότι το χρειάζονται και το ανταμείβουν για τις προσπάθειές του.
Κι αν κάποτε καταλάβει πως τα χρόνια του πέρασαν, γεμάτα ψέμματα, υποκρισία, μακριά και στερημένα από τον μπαμπά του ... για εκείνον τον πατέρα όμως, που το λαχταρούσε όλα αυτά τα χρόνια, ποτέ δεν θα είναι αργά για να τα περάσουνε μαζί.
Υπάρχουν βέβαια και οι μητέρες που κάνουν δυο δουλειές για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και να καλύψουν τα χρήματα που δεν δίνει ο πατέρας, ο οποίος θεωρεί ότι έχει μόνο δικαιώματα και όχι υποχρεώσεις. Υπάρχουν μητέρες, και είναι ίσως οι περισσότερες, που δεν έχουν ούτε τον χρόνο αλλά ούτε και χρήματα για κομμωτήρια και ντόλτσε βίτες. Υπάρχουν μητέρες που διαθέτουν και το τελευταίο λεπτό του ελεύθερου χρόνου τους στα παιδιά τους, έστω κι αν αυτός είναι ελάχιστος λόγω υποχρεώσεων. Υπάρχουν μητέρες που δεν λένε ποτέ στα παιδιά τους κακό λόγο για τον πατέρα τους γιατί θεωρούν ότι ένα παιδί πρέπει να έχει τον πατέρα του ψηλά, έστω κι αν αυτός πέφτει καθημερινά στα μάτια της, έστω κι αν αυτός απέχει πολύ από το να είναι πρότυπο πατέρα. Υπάρχουν μητέρες που δεν ζητάνε διατροφή ως αντάλλαγμα για να βλέπει ο πατέρας τα παιδιά του και έχουν την αξιοπρέπεια να προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα όπως μπορούν! Δυστυχώς οι περισσότερες από εμάς τις μητέρες που ανήκουμε σ'αυτή την κατηγορία δεν έχουμε ούτε τον χρόνο ούτε το κουράγιο πια να κάνουμε σύλλογο για να διεκδικήσουμε την αξιοπρέπειά μας... Μόνο πότε πότε βρίσκουμε κάποια πράγματα τόσο προσβλητικά και άδικα ώστε δεν αντέχουμε στον πειρασμό να γράψουμε ένα σχόλιο. Γιατί όλοι οι άνθρωποι έχουν αξιοπρέπεια... Απλά κάποιοι άνθρωποι δεν βγαίνουν να το φωνάξουν. Κάποιοι άνθρωποι υπομένουν σιωπηλα. Ελπίζω κάποτε, κάποιος να μιλήσει και για μας...
ReplyDeleteΚανένας δεν αμφισβήτησε ότι υπάρχουν και χωρισμένες μητέρες αξιοπρεπείς, που τα βγάζουν πολύ δύσκολα πέρα την σημερινή εποχή. Οι υποχρεώσεις αυτούς τους δύσκολους καιρούς επιβαρύνουν και τους δυο γονείς το ίδιο, αν αυτές οι μητέρες είναι "περισσότερες", αυτό είναι δική σας προσωπική εκτίμηση. Το ευχάριστο είναι, ότι το αναγνωρίζετε, ότι υπάρχουν μητέρες που δρουν εκβιαστικά και ζητούν "ανταλλάγματα" (για το αυτονόητο) για να βλέπουν οι μπαμπάδες τα παιδιά τους. Όσο για εμάς, τους αδικημένους μπαμπάδες, που "βρήκαμε" τον χρόνο να κάνουμε σύλλογο, για τα Αυτονόητα, που μας τα στερεί η Πολιτεία...είναι ο ελεύθερος χρόνος αυτός, που ενώ θα θέλαμε να τον περάσουμε μαζί με τα παιδιά μας, δε μας αφήνουν, και τον "σπαταλάμε" με το να διαδίδουμε το δίκιο μας και να το διεκδικούμε. Δυστυχώς οι περισσότερες από εσάς, ανήκετε στην κατηγορία αυτήν που αναφέρονται στο κείμενο, και δεν μπορείτε να αντιληφθείτε ότι έχετε τον πολυτιμότερο θησαυρό μαζί σας (σε ποσοστό 99,9%) που είναι το παιδί, το παιδί που χρειάζεται (2) ΔΥΟ ανθρώπους, για να γεννηθεί και ΔΥΟ, για να μεγαλώσει και να αναπτυχθεί. Το ότι κρατάτε την αξιοπρέπεια σας, σας τιμάει ως γονέα, οπότε δεν χρειάζεται να προσβάλλεστε και μπορείτε ελεύθερα να γράψετε τις απόψεις σας. Το κουράγιο και την ελεύθερη ώρα που εσείς δεν έχετε, για να κάνετε σύλλογο, τον έχουν αυτές οι περισσότερες και έχουν κατακλύσει εδώ και χρόνια όλα τα ΜΜΕ. Ισότιμοι Γονείς-Ισότιμοι Άνθρωποι- ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ, ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ!
DeleteΗ μόνη έννοια τους τελικά είναι μόνο το χρήμα, διατροφή...διατροφή και διατροφή...καθε απογευμα όλες οι καφετέριες είναι φουλαρισμένες απο τέτοιες που ψάχνουν τον επόμενο ανόητο...το παιδί φυσικά, το μεγαλώνουν, αδέρφια, ξαδέρφια, θείοι, γιαγιάδες, παππούδες...αρκεί μόνο ο πατέρας να είναι μακριά. Όλες νομίζουν ότι μόλις χωρίσουν και έχουν την επιμέλεια των παιδιών ότι ο πρώην σύζυγος έχει κανα κοπτήριο που κόβει από ευρώ μέχρι ράβδους χρυσού. Πώς γίνεται ένα παιδί, μικρό, όταν είναι μαζί το αντρόγυνο να ξοδεύουν οι γονείς του μηνιαίως 100 ευρώ και όταν με το καλό διώξει με δικαστικές αποφάσεις η γυναίκα τον άντρα απο το σπίτι, οι αναγκές του παιδιού να πολλαπλασιάζονται? αυτό μέχρι και σήμερα δεντο έχω καταλάβει
ReplyDeleteAyti i istoria tha simbainei sinexia.oso oi gynaikes tha mathainoun apo mikres oti ayti einai i ousia tis zois tous toso tha simbainoun ayta.kai mena to idio exei simbei.Arkei kapia stigmi na stamateisoun na to exoun os stoxo ayto.Na pantreytoun na kanoun dio paidia gia na einai anagnorismena melloi tis koinonias.kai meta anazitoun pali tin palia tous zoi.gia oikogenia den ipirkse pote sobari prothesi.mono oikogenia xoris na xathoun ta palia pronomia.Ftiaxnontas mia oikogenia pisteyoun oti edo ksekinaei i eleytheria.Tixeroi aytoi pou den ekatsan na to zisoun.
ReplyDeleteOpos panta distixos pairnei kai to mpalaki tis kopeles pou den leitourgoun etsy. Oi kopeles pou den leitourgoun etsy kseroun oti den enoo aytes. Alla eiparxoun kai kopeles pou leitourgoun etsy kai gia na min niothoun tipseis lene tora : ego den leitourgo etsy..... kopeles pou to kanete ayto: eseis kai i psixi sas