Το πόρισμα έρευνας μέσα από τις ζωγραφιές ενός παιδιού με, και χωρίς οικογένεια...

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Αυτή την πικρή αλήθεια μας την δίνει –εικονογραφημένη από παιδικά χέρια μάλιστα– το βιβλίο - λεύκωμα, με τίτλο «Το Παιδικό Ιχνογράφημα» του καθηγητού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Παύλου Α. Κυριακίδη, από τον εκδοτικό οίκο «Επτάλοφος».

Είναι τα πορίσματα μιας εμπεριστατωμένης έρευνας στα νηπιαγωγεία της χώρας που «αποκαλύπτει την Αρμονία ή Δυσαρμονία στην Οικογένεια» με 30 σχέδια, ζωγραφισμένα στο νηπιαγωγείο από παιδιά χωρισμένων οικογενειών και 30 παιδιών που ζουν σε γαλήνιο οικογενειακό περιβάλλον με πατέρα - μητέρα, αδέλφια και συγγενείς.

Η έρευνα διεξήχθη σε νηπιαγωγεία της κεντρικής και βορειοδυτικής Ελλάδος στα σχολικά έτη 2001-2002. Η νηπιαγωγός ρωτούσε τα νήπια ποιον εικονίζει το κάθε πρόσωπο στο ιχνογράφημα και κατέγραφε μερικές πληροφορίες για το περιβάλλον του νηπίου.

Τη θέση του πατέρα στην οικογένεια την παίρνει βασικά ο «θείος ο ψηλός» και ο παππούς με τη γιαγιά μια και ο πατέρας εξαφανίζεται σαν μπαλόνι πολύχρωμο στον ουρανό. Ποια εξέλιξη συναισθηματικά θα έχει αυτή η οικογένεια είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς.

Τα σχέδια που παρουσιάζουν κάποιο οικογενειακό πρόβλημα έχουν απέναντί τους σχέδια νηπίων από οικογένειες χωρίς εμφανές πρόβλημα. 

Η σύγκριση των δύο ιχνογραφημάτων μιλά από μόνη της για τον έντονο προβληματισμό που βιώνουν τα παιδιά που μεγαλώνουν είτε χωρίς πατέρα είτε χωρίς μητέρα, συνήθως με παππούδες και γιαγιάδες και συγγενείς.

Ανάμεσα σε όλα τα μέλη υπάρχει διαχωριστική γραμμή, μαύρη και αδιαπέραστη, ακόμη και το «μωρό» είναι χωριστά και σε κύκλο. Η πολυχρωμία και ο ήλιος δεξιά επάνω δείχνουν ότι υπάρχει ελπίδα. Τούτη τη στιγμή όμως υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια.

Η ψυχική τους κατάσταση φανερώνεται και στο σχέδιο, στην έλλειψη χρωμάτων, στη στάση του «εγώ» τους μέσα σε ένα σπίτι από όπου λείπει ένας στύλος της οικογένειας, ο πατέρας ή η μητέρα ή και οι δυο... 

«Το παιδικό σχέδιο “ανοίγει ένα παράθυρο” στον εσωτερικό κόσμο του παιδιού. Μέσα από αυτό μπορεί κανείς να διακρίνει διάφορες πτυχές της ψυχικής τους ζωής», γράφει στον πρόλογο από την Ανατολή Ιωαννίνων, ο καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών της Σχολής Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Παύλος Α. Κυριακίδης.

« Όλοι γνωρίζουμε ότι Γονέας δεν είναι αυτός που συνέβαλε κάποτε στη γέννηση ενός παιδιού, αλλά αυτός που συνεχώς συνεργάζεται με τον άλλο σύζυγο για την καθημερινή διατροφή και προπαντός για την ανατροφή του παιδιού. 

Ύστερα από την ανάγνωση του βιβλίου και την εξέταση των εικόνων –καταλήγει ο καθηγητής κ. Κυριακίδης– δύσκολα μπορεί κανείς να μην επανεξετάσει τη συμπεριφορά του απέναντι στα παιδιά, όχι μόνον της νηπιακής ηλικίας αλλά και στα μικρότερα και μεγαλύτερα...».

Tης Eλενης Mπιστικα

πηγή: http://news.kathimerini.gr