Οκτώ σίγουροι τρόποι για να καταστραφεί συναισθηματικά ένα παιδί

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Οκτώ σίγουροι τρόποι για να καταστραφεί συναισθηματικά ένα παιδί

Αναρωτιέστε πώς οδηγείται ένα παιδί στην κακή ψυχική υγεία;


Ακολουθούν οκτώ τρόποι που, όταν οι γονείς τους εφαρμόζουν, αποτελούν σχεδόν εγγύηση ότι μπορούν να οδηγήσουν τα παιδιά τους σε ψυχολογικές δυσκολίες, κακές σχέσεις με την οικογένεια και τους συνομηλίκους τους, χαμηλή αυτοεκτίμηση και χρόνια συναισθηματικά προβλήματα σε όλη τη ζωή τους.



1. Ο γονιός που αποκλείει κάθε είδους συναισθηματική έκφραση.

Όταν το παιδί του εκφράζει θυμό, θλίψη ή φόβο, το γελιοποιεί, το κοροιδεύει, του λέει ότι δεν πρέπει να νιώθει έτσι και απορρίπτει τα συναισθήματά του. Συγκρατεί την αγάπη του, όποτε το παιδί εκφράζει κάθε είδους συναίσθημα –ειδικά όταν πρόκειται για ευάλωτα συναισθήματα.

Ένας άλλος σίγουρος τρόπος για να «κλείσει» ένα παιδί το διακόπτη των συναισθημάτων, είναι όταν ο γονιός συστηματικά αναστατώνεται περισσότερο από όσο χρειάζεται, κάθε φορά που το παιδί εκφράζει τα συναισθήματά του Το παιδί αναγκάζεται να βάλει αυτά που νιώθει σε αναβολή και εστιάζει πλέον στην ανακούφιση του γονιού του.


2. Ο γονιός που θέτει ασυνεπείς κανόνες.

Δε μιλά ποτέ ανοιχτά για τις προσδοκίες που έχει από τη συμπεριφορά του παιδιού του. Αφήνει το παιδί να μαντεύει τι περιμένει από αυτό και αλλάζει διαρκώς τους κανόνες. Τιμωρεί και επιβάλλει συνέπειες σποραδικά και απρόβλεπτα. Όταν το παιδί δεν συμμορφώνεται με τα καπρίτσια του, αυτός ο γονιός με βλοσυρά απογοητευμένο ύφος απαντά : «Έπρεπε ως τώρα να έχεις καταλάβει τι περιμένω από εσένα. Μη με απογοητεύσεις ξανά...».


3. Ο γονιός που ζητά από το παιδί να λύσει τα προβλήματα που έχει ο ίδιος.

Μοιράζεται όλες τις στενοχώριες, τις ανησυχίες και τα προβλήματα των σχέσεών του σε καθημερινή βάση με το παιδί του. Του εκμυστηρεύεται τα πάντα, του ζητά συμβουλές και συμπεριφέρεται σαν αβοήθητος όταν πρέπει να δώσει λύση στις δικές του, ενήλικες ανησυχίες για τη δουλειά, τα χρήματα, τις σχέσεις –ακόμα και το σεξ. Παρουσιάζεται ανίκανος να φροντίσει τον εαυτό του και τα προβλήματά του. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζει ότι το παιδί του θα κουβαλά το συναισθηματικό φορτίο των δικών του θεμάτων.


4. Ο γονιός που μειώνει μπροστά στο παιδί τον άλλο γονιό.

Ο γονιός αυτός δε δείχνει αγάπη προς το σύντροφό του μπροστά στο παιδί –και τον κατακρίνει καθημερινά. Εναλλάσσει συνέχεια τον τρόπο του ανάμεσα στην ψυχρότητα και την απόρριψη προς το σύντροφο και τους καυγάδες και τις φωνές μπροστά στο παιδί. Απειλεί με διαζύγιο σε μόνιμη βάση, κι έτσι το παιδί βιώνει μια μόνιμη κατάσταση άγχους. 

Αν είναι ήδη διαζευγμένος, παραμένει ψυχρός, απόμακρος, πικρόχολος και θυμωμένος, κατηγορώντας τον πρώην σύζυγο για το υπόλοιπο της ζωής του. Καταφέρνει να περνά στο παιδί με ύπουλο τρόπο το μήνυμα ότι ο άλλος ήταν η αιτία του διαζυγίου.


5. Ο γονιός που τιμωρεί την ανεξαρτησία και την αυτονόμηση του παιδιού του.

Είτε πρόκειταιι για παιδί δύο, δώδεκα ή δεκαοκτώ ετών, ο γονιός αυτός κινείται ανάμεσα στις υστερικές αντιδράσεις και την ολοκληρωτική απόρριψη του παιδιού, κάθε φορά που εκείνο εκφράζει σκέψεις, συναισθήματα ή επιθυμίες διαφορετικές από τις δικές του.

Μόλις το παιδί δείξει οποιοδήποτε σημάδι ότι θέλει να εξερευνήσει καινούρια πράγματα, να συναντήσει νέους ανθρώπους ή να εκφράσει απόψεις και συναισθήματα που διαφέρουν από τα δικά του, ο γονιός αυτός αντιδρά δραματικά, λέγοντας: «Πώς μπόρεσες να μου το κάνεις αυτό;».


6. Ο γονιός που βασίζει την δική του αυτο-αξία στην επίδοση του παιδιού του.

Συνδέει την αυτοεκτίμησή του με την εμφάνιση, τη συμπεριφορά, τη σχολική επίδοση και τη δημοφιλία του παιδιού του. Θυμίζει διαρκώς στο παιδί ότι η επιτυχία του έχει αντίκτυπο στον ίδιο, και ότι οποιαδήποτε αποτυχία του παιδιού τον κάνει να νιώθει ότι είναι απαίσιος γονιός. Ασκεί τρομακτική πίεση στο παιδί, ώστε να είναι πρώτο και καλύτερο σε οτιδήποτε κάνει.

Απειλεί ότι θα στερήσει το παιδί από την αγάπη του αν εκείνο δεν κερδίσει στο διαγωνισμό, αν δεν αριστεύσει στις εξετάσεις, αν δεν νικήσει στον αγώνα, αν δεν βγει πρόεδρος της τάξης, αν οι βαθμοί του πέσουν κάτω από.....


7. Ο γονιός που αναμιγνύεται στις σχέσεις του παιδιού του.

Κατευθύνει κάθε κίνηση που κάνει το παιδί στις σχέσεις του. Αν το παιδί μπλέξει στο σχολείο, τρέχει να μιλήσει στο δάσκαλο για να το γλιτώσει. Καθώς το παιδί μεγαλώνει, ανακατεύεται υπερβολικά στις φιλίες, τις ερωτικές σχέσεις του παιδιού του και κάνει τον αυτόκλητο διαιτητή σε όλες τις διαφωνίες και τις συγκρούσεις του παιδιού με τους συνομιλίκους.

Αν έχει περισσότερα από ένα παιδιά, ο γονιός αυτός παρεμβαίνει στις αδερφικές σχέσεις, μπαίνοντας μονίμως στη μέση στους καυγάδες και συγκρίνοντας μόνιμα τα παιδιά μεταξύ τους. Σταθερή ατάκα του το: «Μα, δεν μπορούσες, επιτέλους, να είσαι σαν τον/την.....;».


8. Ο γονιός που περιμένει από το παιδί του να ζήσει τα δικά του ανεκπλήρωτα όνειρα.

Πιέζει το παιδί να κάνει τα πράγματα που εύχεται να είχε κάνει ο ίδιος όταν ήταν παιδί. Αν ονειρευόταν να γίνει επαγγελματίας χορευτής, επιβάλλει στο παιδί του καθημερινά μαθήματα χορού από την ηλικία των δύο ετών. Το παιδί δεν τολμά να διαμαρτυρηθεί -αν ποτέ διανοηθεί να ζητήσει να σταματήσει, ο γονιός αυτός ξεσπά σε υστερικά κλάματα και είναι ικανός να διακόψει την επικοινωνία με το παιδί τουλάχιστον για ένα μήνα.

Αν ονειρευόταν να γίνει γιατρός, αναγκάζει το παιδί του να κουβαλά παντού τα βιβλία του σχολείου και απειλεί ότι θα το αποκηρύξει αν δεν είναι απουσιολόγος της τάξης κάθε χρονιά. Ενημερώνει το παιδί ότι, αν δεν καταφέρει να πετύχει στο Πανεπιστήμιο με υποτροφία, θα είναι απογοητεύμενος και θλιμένος για το υπόλοιπο της ζωής του.


ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ:

Αγαπητοί φίλοι-γονείς, αν αυτό το κείμενο σας θυμίζει κάτι από τον εαυτό σας, σκεφτείτε το ενδεχόμενο να αναζητήσετε επαγγελματική, ψυχοθεραπευτική-συμβουλευτική βοήθεια. Δεν είναι ούτε ντροπιαστικό, ούτε υποτιμητικό. Αντίθετα, θα σας βοηθήσει να κερδίσετε συναισθηματική επίγνωση, να οξύνετε τις δεξιότητές σας σαν γονείς, και να ξεμπερδέψετε με τα άλυτα θέματα της δικής σας παιδικής και εφηβικής ηλικίας.



Σπυριδούλα Κώτση-Παιδοψυχίατρος

Θεσσαλονίκη, 3/01/13

Για την ΠΑΙΔΟΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΣΗΜΕΡΑ.

Read More »

Οκτώ σίγουροι τρόποι για να καταστραφεί συναισθηματικά ένα παιδί - Σπυριδούλα Κώτση-Παιδοψυχίατρος

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Οκτώ σίγουροι τρόποι για να καταστραφεί συναισθηματικά ένα παιδί

Αναρωτιέστε πώς οδηγείται ένα παιδί στην κακή ψυχική υγεία;

Ακολουθούν οκτώ τρόποι που, όταν οι γονείς τους εφαρμόζουν, αποτελούν σχεδόν εγγύηση ότι μπορούν να οδηγήσουν τα παιδιά τους σε ψυχολογικές δυσκολίες, κακές σχέσεις με την οικογένεια και τους συνομηλίκους τους, χαμηλή αυτοεκτίμηση και χρόνια συναισθηματικά προβλήματα σε όλη τη ζωή τους.



1. Ο γονιός που αποκλείει κάθε είδους συναισθηματική έκφραση.

Όταν το παιδί του εκφράζει θυμό, θλίψη ή φόβο, το γελιοποιεί, το κοροιδεύει, του λέει ότι δεν πρέπει να νιώθει έτσι και απορρίπτει τα συναισθήματά του. Συγκρατεί την αγάπη του, όποτε το παιδί εκφράζει κάθε είδους συναίσθημα –ειδικά όταν πρόκειται για ευάλωτα συναισθήματα.

Ένας άλλος σίγουρος τρόπος για να «κλείσει» ένα παιδί το διακόπτη των συναισθημάτων, είναι όταν ο γονιός συστηματικά αναστατώνεται περισσότερο από όσο χρειάζεται, κάθε φορά που το παιδί εκφράζει τα συναισθήματά του Το παιδί αναγκάζεται να βάλει αυτά που νιώθει σε αναβολή και εστιάζει πλέον στην ανακούφιση του γονιού του.


2. Ο γονιός που θέτει ασυνεπείς κανόνες.

Δε μιλά ποτέ ανοιχτά για τις προσδοκίες που έχει από τη συμπεριφορά του παιδιού του. Αφήνει το παιδί να μαντεύει τι περιμένει από αυτό και αλλάζει διαρκώς τους κανόνες. Τιμωρεί και επιβάλλει συνέπειες σποραδικά και απρόβλεπτα. Όταν το παιδί δεν συμμορφώνεται με τα καπρίτσια του, αυτός ο γονιός με βλοσυρά απογοητευμένο ύφος απαντά : «Έπρεπε ως τώρα να έχεις καταλάβει τι περιμένω από εσένα. Μη με απογοητεύσεις ξανά...».


3. Ο γονιός που ζητά από το παιδί να λύσει τα προβλήματα που έχει ο ίδιος.

Μοιράζεται όλες τις στενοχώριες, τις ανησυχίες και τα προβλήματα των σχέσεών του σε καθημερινή βάση με το παιδί του. Του εκμυστηρεύεται τα πάντα, του ζητά συμβουλές και συμπεριφέρεται σαν αβοήθητος όταν πρέπει να δώσει λύση στις δικές του, ενήλικες ανησυχίες για τη δουλειά, τα χρήματα, τις σχέσεις –ακόμα και το σεξ. Παρουσιάζεται ανίκανος να φροντίσει τον εαυτό του και τα προβλήματά του. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζει ότι το παιδί του θα κουβαλά το συναισθηματικό φορτίο των δικών του θεμάτων.


4. Ο γονιός που μειώνει μπροστά στο παιδί τον άλλο γονιό.

Ο γονιός αυτός δε δείχνει αγάπη προς το σύντροφό του μπροστά στο παιδί –και τον κατακρίνει καθημερινά. Εναλλάσσει συνέχεια τον τρόπο του ανάμεσα στην ψυχρότητα και την απόρριψη προς το σύντροφο και τους καυγάδες και τις φωνές μπροστά στο παιδί. Απειλεί με διαζύγιο σε μόνιμη βάση, κι έτσι το παιδί βιώνει μια μόνιμη κατάσταση άγχους. 

Αν είναι ήδη διαζευγμένος, παραμένει ψυχρός, απόμακρος, πικρόχολος και θυμωμένος, κατηγορώντας τον πρώην σύζυγο για το υπόλοιπο της ζωής του. Καταφέρνει να περνά στο παιδί με ύπουλο τρόπο το μήνυμα ότι ο άλλος ήταν η αιτία του διαζυγίου.


5. Ο γονιός που τιμωρεί την ανεξαρτησία και την αυτονόμηση του παιδιού του.

Είτε πρόκειταιι για παιδί δύο, δώδεκα ή δεκαοκτώ ετών, ο γονιός αυτός κινείται ανάμεσα στις υστερικές αντιδράσεις και την ολοκληρωτική απόρριψη του παιδιού, κάθε φορά που εκείνο εκφράζει σκέψεις, συναισθήματα ή επιθυμίες διαφορετικές από τις δικές του.

Μόλις το παιδί δείξει οποιοδήποτε σημάδι ότι θέλει να εξερευνήσει καινούρια πράγματα, να συναντήσει νέους ανθρώπους ή να εκφράσει απόψεις και συναισθήματα που διαφέρουν από τα δικά του, ο γονιός αυτός αντιδρά δραματικά, λέγοντας: «Πώς μπόρεσες να μου το κάνεις αυτό;».


6. Ο γονιός που βασίζει την δική του αυτο-αξία στην επίδοση του παιδιού του.

Συνδέει την αυτοεκτίμησή του με την εμφάνιση, τη συμπεριφορά, τη σχολική επίδοση και τη δημοφιλία του παιδιού του. Θυμίζει διαρκώς στο παιδί ότι η επιτυχία του έχει αντίκτυπο στον ίδιο, και ότι οποιαδήποτε αποτυχία του παιδιού τον κάνει να νιώθει ότι είναι απαίσιος γονιός. Ασκεί τρομακτική πίεση στο παιδί, ώστε να είναι πρώτο και καλύτερο σε οτιδήποτε κάνει.

Απειλεί ότι θα στερήσει το παιδί από την αγάπη του αν εκείνο δεν κερδίσει στο διαγωνισμό, αν δεν αριστεύσει στις εξετάσεις, αν δεν νικήσει στον αγώνα, αν δεν βγει πρόεδρος της τάξης, αν οι βαθμοί του πέσουν κάτω από.....


7. Ο γονιός που αναμιγνύεται στις σχέσεις του παιδιού του.

Κατευθύνει κάθε κίνηση που κάνει το παιδί στις σχέσεις του. Αν το παιδί μπλέξει στο σχολείο, τρέχει να μιλήσει στο δάσκαλο για να το γλιτώσει. Καθώς το παιδί μεγαλώνει, ανακατεύεται υπερβολικά στις φιλίες, τις ερωτικές σχέσεις του παιδιού του και κάνει τον αυτόκλητο διαιτητή σε όλες τις διαφωνίες και τις συγκρούσεις του παιδιού με τους συνομιλίκους.

Αν έχει περισσότερα από ένα παιδιά, ο γονιός αυτός παρεμβαίνει στις αδερφικές σχέσεις, μπαίνοντας μονίμως στη μέση στους καυγάδες και συγκρίνοντας μόνιμα τα παιδιά μεταξύ τους. Σταθερή ατάκα του το: «Μα, δεν μπορούσες, επιτέλους, να είσαι σαν τον/την.....;».


8. Ο γονιός που περιμένει από το παιδί του να ζήσει τα δικά του ανεκπλήρωτα όνειρα.

Πιέζει το παιδί να κάνει τα πράγματα που εύχεται να είχε κάνει ο ίδιος όταν ήταν παιδί. Αν ονειρευόταν να γίνει επαγγελματίας χορευτής, επιβάλλει στο παιδί του καθημερινά μαθήματα χορού από την ηλικία των δύο ετών. Το παιδί δεν τολμά να διαμαρτυρηθεί -αν ποτέ διανοηθεί να ζητήσει να σταματήσει, ο γονιός αυτός ξεσπά σε υστερικά κλάματα και είναι ικανός να διακόψει την επικοινωνία με το παιδί τουλάχιστον για ένα μήνα.

Αν ονειρευόταν να γίνει γιατρός, αναγκάζει το παιδί του να κουβαλά παντού τα βιβλία του σχολείου και απειλεί ότι θα το αποκηρύξει αν δεν είναι απουσιολόγος της τάξης κάθε χρονιά. Ενημερώνει το παιδί ότι, αν δεν καταφέρει να πετύχει στο Πανεπιστήμιο με υποτροφία, θα είναι απογοητεύμενος και θλιμένος για το υπόλοιπο της ζωής του.


ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ:

Αγαπητοί φίλοι-γονείς, αν αυτό το κείμενο σας θυμίζει κάτι από τον εαυτό σας, σκεφτείτε το ενδεχόμενο να αναζητήσετε επαγγελματική, ψυχοθεραπευτική-συμβουλευτική βοήθεια. Δεν είναι ούτε ντροπιαστικό, ούτε υποτιμητικό. Αντίθετα, θα σας βοηθήσει να κερδίσετε συναισθηματική επίγνωση, να οξύνετε τις δεξιότητές σας σαν γονείς, και να ξεμπερδέψετε με τα άλυτα θέματα της δικής σας παιδικής και εφηβικής ηλικίας.



Σπυριδούλα Κώτση-Παιδοψυχίατρος

Θεσσαλονίκη, 3/01/13

Για την ΠΑΙΔΟΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΣΗΜΕΡΑ.

Read More »

ΒΙΝΤΕΟ : Τι μπορεί να συμβεί όταν πας να χτυπήσεις την κοπέλα σου;

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ


Τί μπορεί άραγε να συμβεί όταν τσακώνεσαι με την κοπέλα σου και είσαι έτοιμος να την χτυπήσεις ?



Δείτε το βίντεο για να σας λυθεί η απορία.

Read More »

ΒΙΝΤΕΟ : Τι μπορεί να συμβεί όταν πας να χτυπήσεις την κοπέλα σου ?

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Τι μπορεί να συμβεί όταν πας να χτυπήσεις την κοπέλα σου ?


Τί μπορεί άραγε να συμβεί όταν τσακώνεσαι με την κοπέλα σου και είσαι έτοιμος να την χτυπήσεις ?




Δείτε το βίντεο για να σας λυθεί η απορία.

Read More »

Η αμαρτία της έκτρωσης και οι επιπτώσεις στη ζωή του ανθρώπου - Του Πατήρ Σάββα Αχιλλέως

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ


Πρώτα απ όλα δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να φονεύουμε τα βρέφη. 
Δεύτερον για ποιο λόγο δεν θέλεις το παιδί σου; όταν βλέπεις τα ζώα και γίνονται θυσία για τα μικρά τους. θυσιάζονται ο πατέρας και η μητέρα για να τα φυλάξουν.



Του Πατήρ Σάββα Αχιλλέως:

Πρώτα απ όλα δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να φονεύουμε τα βρέφη, Διότι είμαστε όμοιοι με τον Ηρώδη που φόνευσε 14.000 παιδιά μέχρι να φονεύσει τον Χριστό.
Δεύτερον για ποιο λόγο δεν θέλεις το παιδί σου; όταν βλέπεις τα ζώα και γίνονται θυσία για τα μικρά τους. θυσιάζονται ο πατέρας και η μητέρα για να τα φυλάξουν.
Τρίτον σήμερα η μόδα είναι να ακούσεις τον γιατρό να σου λέει: "Έχει κάτι το παιδί που έχεις στα σπλάχνα σου, διότι θα γεννηθεί με το σύνδρομο Down". Πετάει αυτή την κουβέντα, και αφήνει τον άνθρωπο να αγωνία.

Και ποιος σου είπε κύριε μου εσένα, (o οποίος είσαι και γιατρός) ότι τα παιδιά που έχουν το σύνδρομο Down πρέπει να τα σκοτώνουμε;

Μου έχουν τύχει σωρεία περιπτώσεων ανθρώπων που με ρωτούσαν αν θα πρέπει να σκοτώσουν το παιδί τους. Και τους έλεγα:

- Δεν έχει τίποτα το παιδάκι σου!

- Μα μας είπε ο γιατρός ότι κάτι έχει...

- Τίποτα παιδάκι μου δεν έχει τίποτα. Το παιδάκι σου είναι μια χαρά.


Και τους βεβαίωνα με όλη μου τη δύναμη ότι δεν έχει τίποτα το παιδί.

Ήταν ένα ανδρόγυνο, και μου είπαν ότι τους είπε ο γιατρός ότι το παιδί τους είναι ελαττωματικό και θα πρέπει να τους σκοτώσουν. Λέω για ποιόν λόγο να το σκοτώσετε; Ο υγιής δεν μπορεί να αρρωστήσει; ο υγιής δεν μπορεί να έχει ένα ελάττωμα; Ο υγιής δεν μπορεί να έχει κάτι το οποίο του συνέβη και μετά την γέννηση του; Ποιός είναι εκείνος ο οποίος μπορεί να εγγυηθεί στον άλλον ότι δεν θα αρρωστήσει, ότι δεν θα πάθει κάτι. Εκείνος που έχει τα μάτια του ξαφνικά τυφλώνεται. Εκείνος που έχει τη λαλιά του ξαφνικά σταματάει και δεν μιλά. Εκείνος που έχει τα πόδια του χτυπάει και μένει με ένα πόδι. Εκείνος που έχει τα χέρια του, κάτι του συμβαίνει και πρέπει να κόψει το ένα του χέρι.

Εσύ από που κι ως που θέλεις να σκοτώσεις το παιδί σου;

Είπα πολλά στο ανδρόγυνο εκείνο, και το έβλεπα πάντοτε, κι άλλα του έλεγα κι άλλα μου έλεγε.

Εν τέλει, τους λέω δεν έχει τίποτα το παιδάκι σας. Εκείνοι όμως πήγαν και έκαναν έκτρωση. Αφού έκαναν την έκτρωση επέστρεψαν και μου είπαν: Δεν σε ακούσαμε και σκοτώσαμε το παιδί μας, ήταν μια χαρά το παιδί μας. Τους λέω, τι ήρθατε να μου το πείτε τώρα, για να έχω περισσότερη λύπη απο όλα αυτά που ακούω και βλέπω;

Ο Θεός είναι εκείνος ο οποίος γεννάει τον άνθρωπο με αρτημέλεια. Ο Θεός είναι εκείνος που γεννάει τον άνθρωπο με ένα ελάττωμα. Ο Θεός είναι εκείνος που δοκιμάζει. 

Ο Χριστός, περνώντας μέσα από την Ιερουσαλήμ, συνάντησε έναν εκ γενετής τυφλό, και οι μαθητές τον ρώτησαν ποιός έφταιξε και είναι εκ γενετής τυφλός; ούτος η οι γονείς αυτού; Και ο Χριστός απάντησε ούτε ούτος ήμαρτεν ούτε οι γονείς αυτού, αλλ ίνα φανερώθη τα έργα του Θεού εν αυτώ. Και του άνοιξε τα μάτια του αφού έφτιαξε πηλό με το σάλιο του, και του είπε: «Πήγαινε, νίψε στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ». 

Έχουμε τόσα παραδείγματα από την Αγία γραφή για τα σημερινά τα οποία βλέπουμε. 

Μακριά από τον φόνο. Διότι ο φόνος του παιδιού σου θα σε τυραννάει έπειτα σε όλη σου τη ζωή, και θα είναι τα χέρια σου γεμάτα με αίμα. Και το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να μη φορέσεις ποτέ κόκκινο φόρεμα στη ζωή σου. Ούτε μπλούζα, ούτε πουκάμισό τίποτα απολύτως. Και όχι να βάφεις με κόκκινο χρώμα τα νύχια και τα χείλη σου, και να πηγαίνεις και να λες ότι δεν έχεις τίποτα.

Σκότωσες τέσσερα παιδάκια και είσαι μέσα στα κόκκινα. Αν ήταν μπροστά σου τέσσερα παιδάκια πεθαμένα θα βαφόσουν με εκείνα τα χρώματα; Κι όμως δεν έλαβες υπόψιν σου ότι έκανες φόνο, ότι έχυσες αίμα, αίμα αθώο. Δεν μιλούσε τότε εκείνο το παιδί.

Είχα μια άλλη περίπτωση μιας μητέρας που είχε δύδυμα, και ήταν και τα δύο στον ίδιο σάκο. Εκείνη πήγε στον γιατρό και της είπε: Η πρέπει να σκοτώσεις το ένα, η πρέπει να πεθάνεις κι εσύ. Ηρθε και μου το είπε: "ούτε εσύ θα πεθάνεις, ούτε το παιδί σου θα πεθάνει, να το κρατήσεις, και το παιδί σου θα γεννηθεί μια χαρά". Με άκουσε. ο Θεός να το φιλάει. Και γεννήθηκαν και τα δύο παιδάκια, και μεγάλωσαν, και τα βάφτισα, και τα έβλεπα και χαιρόμουν και έλεγα... Τώρα που θα ήσουν παιδάκι μου; 

Έχουμε σωρεία από τέτοια περιστατικά. Αλλά οι γιατροί μας, ενώ έπρεπε να είναι θεοσεβούμενοι όπως οι Αγίοι Ανάργυροι, είναι άνθρωποι του χρήματος, άνθρώποι των φόνων.

Υπήρχε μια περίπτωση ένας που πήγε κι εξομολογήθηκε, και είπε στην εξομολόγηση: κάνω πολλούς φόνους. Του λέει ο πνευματικός να σταματήσεις, να μη σκοτώνεις. Λέει αν δεν τα σκοτώσω εγώ, θα τα σκοτώσει ο διπλανός μου, και θα πάρει εκείνος τα χρήματα. Εσύ να σταματήσεις και ο Θεός θα φροντίσει του λέω. Δεν άκουσε. Δεν πέρασαν τρείς ημέρες από την ημέρα εκείνη, και χτύπησε με το αυτοκίνητό του και τον έβγαλαν κομμάτια μέσα από το αυτοκίνητο. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα. 

Την στιγμή που συνέλαβαν το Χριστό, ο Πέτρος έβγαλε μαχαίρι και έκοψε το αυτί ενός από τους δούλους του αρχιερέα, του Μάλχου. Και του είπε ο Κύριος: Τι έκανες Πέτρο; «μάχαιρα έδωσες, μάχαιρα θα λάβεις». 

Αυτά τα δυστυχήματα τα οποία γίνονται στούς δρόμους και σκοτώνονται ανδρόγυνα και παιδάκια, γιατί γίνονται; 

Τα περισσότερα δυστυχήματα απο αυτά, είναι απο ανδρόγυνα που σκότωσαν παιδιά. 
Και δεν τους τα λέει κανένας, για να κόψουν αυτό το ρεύμα του φόνου. 

Τώρα βλέπεις στην Αγία Ρωσία με δύο ηγέτες τον Πούτιν και τον Μεντβέντεφ, σε συνεργασία με την εκκλησία να προωθούν μέτρα εναντίον των εκτρώσεων. Αυτοί οι δύο ηγέτες είναι το παράδειγμα. Εμείς είχαμε τον Χριστό μέσα στο Κοινοβούλιο και πήγαν και τον έβγαλαν. Τον έβγαλαν γιατί δεν μας χρειάζεται ο Χριστός.

Που θα πάει αυτό το έθνος, που θα πάει αυτή η φυλή, που θα πάει αυτό το ευλογημένο το κράτος. Όταν τον Θεό μας δεν τον αγαπούμε και δεν τον καλούμε να μας βοηθήσει.

Ο Μεντβέντεφ και ο Πούτιν έχουν τον Αγιο Γεώργιο στα μεγαλύτερα γραφεία, στις μεγαλύτερες συνεδρίασεις. Εχουν τον Αγιο Γεώργιο πάντοτε βοήθειά τους. Τα αυτοκίνητα της Αστυνομίας είναι με τον Αγιο Γεώργιο, και τον έχουν βοηθό όλο το έθνος. Εμείς δεν μπορούσαμε να έχουμε τον Αγιο Γεώργιο στις αίθουσες και να μη βλάσφημουμε όπως τον υπόκοσμο, και να ακούμε τα ίδια λόγια μέσα στο Κοινοβούλιο. 

Αυτή είναι η Ελλάδα μας. Αυτό είναι το κατάντημά να μη θέλουμε τον Θεό κοντά μας. 

Ο Θεός να μας φυλάξει να μην πάθουμε χειρότερα. 


ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr

Read More »

Η αμαρτία της έκτρωσης και οι επιπτώσεις στη ζωή του ανθρώπου - Του Πατήρ Σάββα Αχιλλέως

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

έκτρωση

" Πρώτα απ όλα δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να φονεύουμε τα βρέφη
Δεύτερον για ποιο λόγο δεν θέλεις το παιδί σου; όταν βλέπεις τα ζώα και γίνονται θυσία για τα μικρά τους. θυσιάζονται ο πατέρας και η μητέρα για να τα φυλάξουν."





Του Πατήρ Σάββα Αχιλλέως:

Πρώτα απ όλα δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να φονεύουμε τα βρέφη, Διότι είμαστε όμοιοι με τον Ηρώδη που φόνευσε 14.000 παιδιά μέχρι να φονεύσει τον Χριστό. Δεύτερον για ποιο λόγο δεν θέλεις το παιδί σου; όταν βλέπεις τα ζώα και γίνονται θυσία για τα μικρά τους. θυσιάζονται ο πατέρας και η μητέρα για να τα φυλάξουν. Τρίτον σήμερα η μόδα είναι να ακούσεις τον γιατρό να σου λέει: "Έχει κάτι το παιδί που έχεις στα σπλάχνα σου, διότι θα γεννηθεί με το σύνδρομο Down". Πετάει αυτή την κουβέντα, και αφήνει τον άνθρωπο να αγωνία. Και ποιός σου είπε κύριε μου εσένα, (o οποίος είσαι και γιατρός) ότι τα παιδιά που έχουν το σύνδρομο Down πρέπει να τα σκοτώνουμε;

Μου έχουν τύχει σωρεία περιπτώσεων ανθρώπων που με ρωτούσαν αν θα πρέπει να σκοτώσουν το παιδί τους. Και τους έλεγα:

- Δεν έχει τίποτα το παιδάκι σου!

- Μα μας είπε ο γιατρός ότι κάτι έχει...

- Τίποτα παιδάκι μου δεν έχει τίποτα. Το παιδάκι σου είναι μια χαρά.


Και τους βεβαίωνα με όλη μου τη δύναμη ότι δεν έχει τίποτα το παιδί.

Ήταν ένα ανδρόγυνο, και μου είπαν ότι τους είπε ο γιατρός ότι το παιδί τους είναι ελαττωματικό και θα πρέπει να τους σκοτώσουν. Λέω για ποιόν λόγο να το σκοτώσετε; Ο υγιής δεν μπορεί να αρρωστήσει; ο υγιής δεν μπορεί να έχει ένα ελάττωμα; Ο υγιής δεν μπορεί να έχει κάτι το οποίο του συνέβη και μετά την γέννηση του; Ποιός είναι εκείνος ο οποίος μπορεί να εγγυηθεί στον άλλον ότι δεν θα αρρωστήσει, ότι δεν θα πάθει κάτι. Εκείνος που έχει τα μάτια του ξαφνικά τυφλώνεται. Εκείνος που έχει τη λαλιά του ξαφνικά σταματάει και δεν μιλά. Εκείνος που έχει τα πόδια του χτυπάει και μένει με ένα πόδι. Εκείνος που έχει τα χέρια του, κάτι του συμβαίνει και πρέπει να κόψει το ένα του χέρι.

Εσύ από που κι ως που θέλεις να σκοτώσεις το παιδί σου;

Είπα πολλά στο ανδρόγυνο εκείνο, και το έβλεπα πάντοτε, κι άλλα του έλεγα κι άλλα μου έλεγε.

Εν τέλει, τους λέω δεν έχει τίποτα το παιδάκι σας. Εκείνοι όμως πήγαν και έκαναν έκτρωση. Αφού έκαναν την έκτρωση επέστρεψαν και μου είπαν: Δεν σε ακούσαμε και σκοτώσαμε το παιδί μας, ήταν μια χαρά το παιδί μας. Τους λέω, τι ήρθατε να μου το πείτε τώρα, για να έχω περισσότερη λύπη απο όλα αυτά που ακούω και βλέπω;

Ο Θεός είναι εκείνος ο οποίος γεννάει τον άνθρωπο με αρτημέλεια. Ο Θεός είναι εκείνος που γεννάει τον άνθρωπο με ένα ελάττωμα. Ο Θεός είναι εκείνος που δοκιμάζει. 

Ο Χριστός, περνώντας μέσα από την Ιερουσαλήμ, συνάντησε έναν εκ γενετής τυφλό, και οι μαθητές τον ρώτησαν ποιός έφταιξε και είναι εκ γενετής τυφλός; ούτος η οι γονείς αυτού; Και ο Χριστός απάντησε ούτε ούτος ήμαρτεν ούτε οι γονείς αυτού, αλλ ίνα φανερώθη τα έργα του Θεού εν αυτώ. Και του άνοιξε τα μάτια του αφού έφτιαξε πηλό με το σάλιο του, και του είπε: «Πήγαινε, νίψε στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ». 

Εχουμέ τόσα παραδείγματα από την Αγία γραφή για τα σημερινά τα οποία βλέπουμε. 


Μακριά από τον φόνο. Διότι ο φόνος του παιδιού σου θα σε τυρρανάει έπειτα σε όλη σου τη ζωή, και θα είναι τα χέρια σου γεμάτα με αίμα. Και το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να μη φορέσεις ποτέ κόκκινο φόρεμα στη ζωή σου. Ούτε μπλούζα, ούτε πουκάμισό τίποτα απολύτως. Και όχι να βάφεις με κόκκινο χρώμα τα νύχια και τα χείλη σου, και να πηγαίνεις και να λες ότι δεν έχεις τίποτα.

Σκότωσες τέσσερα παιδάκια και είσαι μέσα στα κόκκινα. Αν ήταν μπροστά σου τέσσερα παιδάκια πεθαμένα θα βαφόσουν με εκείνα τα χρώματα; Κι όμως δεν έλαβες υπόψιν σου ότι έκανες φόνο, ότι έχυσες αίμα, αίμα αθώο. Δεν μιλούσε τότε εκείνο το παιδί.

Είχα μια άλλη περίπτωση μιας μητέρας που είχε δύδυμα, και ήταν και τα δύο στον ίδιο σάκο. Εκείνη πήγε στον γιατρό και της είπε: Η πρέπει να σκοτώσεις το ένα, η πρέπει να πεθάνεις κι εσύ. Ηρθε και μου το είπε: "ούτε εσύ θα πεθάνεις, ούτε το παιδί σου θα πεθάνει, να το κρατήσεις, και το παιδί σου θα γεννηθεί μια χαρά". Με άκουσε. ο Θεός να το φιλάει. Και γεννήθηκαν και τα δύο παιδάκια, και μεγάλωσαν, και τα βάφτισα, και τα έβλεπα και χαιρόμουν και έλεγα... Τώρα που θα ήσουν παιδάκι μου; 

Έχουμε σωρεία από τέτοια περιστατικά. Αλλά οι γιατροί μας, ενώ έπρεπε να είναι θεοσεβούμενοι όπως οι Αγίοι Ανάργυροι, είναι άνθρωποι του χρήματος, άνθρώποι των φόνων.

Υπήρχε μια περίπτωση ένας που πήγε κι εξομολογήθηκε, και είπε στην εξομολόγηση: κάνω πολλούς φόνους. Του λέει ο πνευματικός να σταματήσεις, να μη σκοτώνεις. Λέει αν δεν τα σκοτώσω εγώ, θα τα σκοτώσει ο διπλανός μου, και θα πάρει εκείνος τα χρήματα. Εσύ να σταματήσεις και ο Θεός θα φροντίσει του λέω. Δεν άκουσε. Δεν πέρασαν τρείς ημέρες από την ημέρα εκείνη, και χτύπησε με το αυτοκίνητό του και τον έβγαλαν κομμάτια μέσα από το αυτοκίνητο. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα. 

Την στιγμή που συνέλαβαν το Χριστό, ο Πέτρος έβγαλε μαχαίρι και έκοψε το αυτί ενός από τους δούλους του αρχιερέα, του Μάλχου. Και του είπε ο Κύριος: Τι έκανες Πέτρο; «μάχαιρα έδωσες, μάχαιρα θα λάβεις». 

Αυτά τα δυστυχήματα τα οποία γίνονται στούς δρόμους και σκοτώνονται ανδρόγυνα και παιδάκια, γιατί γίνονται; 

Τα περισσότερα δυστυχήματα απο αυτά, είναι απο ανδρόγυνα που σκότωσαν παιδιά. 
Και δεν τους τα λέει κανένας, για να κόψουν αυτό το ρεύμα του φόνου. 

Τώρα βλέπεις στην Αγία Ρωσία με δύο ηγέτες τον Πούτιν και τον Μεντβέντεφ, σε συνεργασία με την εκκλησία να προωθούν μέτρα εναντίον των εκτρώσεων. Αυτοί οι δύο ηγέτες είναι το παράδειγμα. Εμείς είχαμε τον Χριστό μέσα στο Κοινοβούλιο και πήγαν και τον έβγαλαν. Τον έβγαλαν γιατί δεν μας χρειάζεται ο Χριστός.

Που θα πάει αυτό το έθνος, που θα πάει αυτή η φυλή, που θα πάει αυτό το ευλογημένο το κράτος. Όταν τον Θεό μας δεν τον αγαπούμε και δεν τον καλούμε να μας βοηθήσει.

Ο Μεντβέντεφ και ο Πούτιν έχουν τον Αγιο Γεώργιο στα μεγαλύτερα γραφεία, στις μεγαλύτερες συνεδρίασεις. Εχουν τον Αγιο Γεώργιο πάντοτε βοήθειά τους. Τα αυτοκίνητα της Αστυνομίας είναι με τον Αγιο Γεώργιο, και τον έχουν βοηθό όλο το έθνος. Εμείς δεν μπορούσαμε να έχουμε τον Αγιο Γεώργιο στις αίθουσες και να μη βλάσφημουμε όπως τον υπόκοσμο, και να ακούμε τα ίδια λόγια μέσα στο Κοινοβούλιο. 

Αυτή είναι η Ελλάδα μας. Αυτό είναι το κατάντημά να μη θέλουμε τον Θεό κοντά μας. 

Ο Θεός να μας φυλάξει να μην πάθουμε χειρότερα. 


ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr

Read More »

Δεκατιανό σε παιδιά δημοτικών σχολείων από την Πολεμική μας Αεροπορία!!

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ


Δεκατιανό σε μαθητές οικονομικά αδύναμων οικογενειών του δήμου Καλαμάτας, με τη συνδρομή της Πολεμικής Αεροπορίας



Ο δήμος Καλαμάτας θα παρέχει δεκατιανό σε μαθητές δημοτικών σχολείων της μεσσηνιακής πρωτεύουσας, οι οικογένειες των οποίων αδυνατούν να παράσχουν αυτό το αναγκαίο πρόγευμα στα παιδιά, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.


Για τον σκοπό αυτό, ο δήμος συνεργάζεται στενά με τη διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μεσσηνίας, ανταποκρινόμενος σε σχετικό αίτημα του προϊσταμένου της, ώστε να προσεγγισθούν με διακριτικότητα τα παιδιά και οι οικογένειές τους και να υλοποιηθεί αυτή η δράση, χωρίς να διαταραχθεί η σχολική δραστηριότητα. Το θέμα αυτό πρόκειται να εισαχθεί αύριο στο δημοτικό συμβούλιο Καλαμάτας, για να ληφθεί η σχετική απόφαση. Επίσης, κατόπιν συνεννοήσεως του δήμου Καλαμάτας με την 120 ΠΕΑ, η οποία ήδη ετοιμάζει με άριστο τρόπο τα γεύματα που διανέμονται στο δημοτικό συσσίτιο, η στρατιωτική μονάδα της Πολεμικής Αεροπορίας, που διαθέτει πιστοποιημένο παρασκευαστήριο, δήλωσε έτοιμη να παράσχει και το δεκατιανό για τους μικρούς μαθητές. Πρόκειται για σάντουιτς με σιμίτι, ζαμπόν ή γαλοπούλα και τυρί, το οποίο θα είναι διαθέσιμο καθημερινά, φρέσκο, στις σχολικές μονάδες όπου φοιτούν τα παιδιά που θα τύχουν υποστήριξης. http://news247.gr/eidiseis


πηγή: stoxos.gr

Read More »

Δεκατιανό σε παιδιά δημοτικών σχολείων από την Πολεμική μας Αεροπορία!!

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ


Δεκατιανό σε μαθητές οικονομικά αδύναμων οικογενειών του δήμου Καλαμάτας, με τη συνδρομή της Πολεμικής Αεροπορίας



Ο δήμος Καλαμάτας θα παρέχει δεκατιανό σε μαθητές δημοτικών σχολείων της μεσσηνιακής πρωτεύουσας, οι οικογένειες των οποίων αδυνατούν να παράσχουν αυτό το αναγκαίο πρόγευμα στα παιδιά, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.


Για τον σκοπό αυτό, ο δήμος συνεργάζεται στενά με τη διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μεσσηνίας, ανταποκρινόμενος σε σχετικό αίτημα του προϊσταμένου της, ώστε να προσεγγισθούν με διακριτικότητα τα παιδιά και οι οικογένειές τους και να υλοποιηθεί αυτή η δράση, χωρίς να διαταραχθεί η σχολική δραστηριότητα. Το θέμα αυτό πρόκειται να εισαχθεί αύριο στο δημοτικό συμβούλιο Καλαμάτας, για να ληφθεί η σχετική απόφαση. Επίσης, κατόπιν συνεννοήσεως του δήμου Καλαμάτας με την 120 ΠΕΑ, η οποία ήδη ετοιμάζει με άριστο τρόπο τα γεύματα που διανέμονται στο δημοτικό συσσίτιο, η στρατιωτική μονάδα της Πολεμικής Αεροπορίας, που διαθέτει πιστοποιημένο παρασκευαστήριο, δήλωσε έτοιμη να παράσχει και το δεκατιανό για τους μικρούς μαθητές. Πρόκειται για σάντουιτς με σιμίτι, ζαμπόν ή γαλοπούλα και τυρί, το οποίο θα είναι διαθέσιμο καθημερινά, φρέσκο, στις σχολικές μονάδες όπου φοιτούν τα παιδιά που θα τύχουν υποστήριξης. http://news247.gr/eidiseis


πηγή: stoxos.gr

Read More »

Εκτρώσεις στην Ελλάδα : Σταθερή Σφαγή νηπίων της τάξεως των 400-500.000 κάθε χρόνο

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ


Δηλαδή μια ολόκληρη μεγάλη πόλη σκοτώνεται κάθε χρόνο, πριν καν δουν το φως του ήλιου οι ψυχές αυτές.



Ένα εθνικό έγκλημα ή μάλλον περίπου 1000 εθνικά εγκλήματα συντελούνται κάθε ημέρα στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα 70 διακοπές κύησης ανά 1.000 Ελληνίδες πραγματοποιούνται στην Ελλάδα τον χρόνο, που σημαίνει: 350.000 εκτρώσεις τον χρόνο! Μια πραγματική έκρηξη στις εκτρώσεις η οποία ξεκίνησε να συντελείται από το 2009 ως απόρροια της οικονομικής κρίσης.

Mέσα σε αυτό να περιλάβουμε και μια "παράπλευρη ζημιά", σαφώς ηπιότερη από την γενοκτονία που συντελείται κάθε χρόνο, αλλά υπαρκτή: Το 90% των κυήσεων που διακόπτονται είναι αφορολόγητο χρήμα που εισπράττεται από τις κλινικές και τους μαιευτήρες. Με ένα κόστος 1500-2000 ευρώ, περίπου 700 εκατ. ευρώ αφορολόγητα καταβάλλεται κατ'έτος για τις 350.000 εκτρώσεις.

Την περίοδο 2007-2009 γεννιούνταν στην Ελλάδα 100.000 με 110.000 παιδιά το χρόνο. Ωστόσο, από το 2010 και μετά οι γεννήσεις πέφτουν και οι εκτιμήσεις γίνονται δυσοίωνες, καθώς εκφράζονται φόβοι ότι μετά βίας θα αγγίζουν πλέον τις 80.000. Δηλαδή καθαρή μείωση 30% στις γεννήσεις κατ'έτος.

Που σημαίνει ότι ένας από τους λόγους της σφαγής των εμβρύων, αν κρίνουμε ότι η μείωση των γεννήσεων είναι κρίσιμη, αλλά δεν φτάνει τον αριθμό των εκτρώσεων, είναι ότι δεν λαμβάνονται μέτρα προφύλαξης. Πρακτικά έχουμε αφρικανικές συνήθειες ω προς την ερωτική σχέση και βορειοευρωπαϊκές ως προς το αποτέλεσμα: Ερωτικές σχέσεις χωρίς προφύλαξη και μετά ... νυστέρι!

Σε όλη την Ελλάδα από το 2009 έχουν μειωθεί οι τοκετοί κατά 20%. Μόνο στην Θεσσαλονίκη από 12-14.000 προ κρίσης έχουν μειωθεί στις 7.500 ετησίως κατά μέσο όρο από το 2009! Που σημαίνει μείωση μέχρι και 55%.

Πτώση παρουσιάζει και ο αριθμός των προσπαθειών για εξωσωματική γονιμοποίηση στα κέντρα γονιμότητας. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι καταγράφεται μείωση της τάξης του 20%-25%.

Δηλαδή μια ολόκληρη μεγάλη πόλη σκοτώνεται κάθε χρόνο, πριν καν δουν το φως του ήλιου οι ψυχές αυτές. Ένα έθνος που αυτοκτονεί, κυριολεκτικά. Να πούμε ότι οι εκτρώσεις στην Ελλάδα από την δεκαετία του '80 και μετά ακολουθούσαν ανοδική τροχιά με μια σταθερή "σφαγή" νηπίων της τάξεως των 400-500.000 κατ'έτος.

Αύξηση των γεννήσεων παρουσιάζουν μόνο οι μειονοτικοί πληθυσμοί της Θράκης σε ποσοστό 5%, περίπου κατ'έτος, αν και εκεί η αύξηση είναι μειωμένη (παλαιότερα είχαν ρυθμούς αύξησης των γεννήσεων κατ'έτος που έφταναν το 10%), αφού έχουν κτυπηθεί και αυτοί από την οικονομική κρίση.

Και όλα αυτά τη στιγμή που μόνο το 2012 μπήκαν παράνομα στη χώρα 76.794 ξένοι τουλάχιστον αυτές είναι οι διαπιστωμένες συλλήψεις. Προφανώς ο συνολικός αριθμός είναι μεγαλύτερος από αυτούς που κατάφεραν να εισέλθουν χωρίς να γίνουν αντιληπτοί.

Εάν σε αυτό τον αριθμό προσθέσουμε και τις άλλες 70.000 που θα μπουν το 2013 και τις εκατοντάδες χιλιάδες των προηγούμενων ετών όλοι πια αντιλαμβάνονται την εθνική καταστροφή στην οποία βαδίζει ο ελληνισμός.

Πηγή:defencenet 

Read More »

Εκτρώσεις στην Ελλάδα : Σταθερή Σφαγή νηπίων της τάξεως των 400-500.000 κάθε χρόνο

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Εκτρώσεις στην Ελλάδα

Δηλαδή μια ολόκληρη μεγάλη πόλη σκοτώνεται κάθε χρόνο, πριν καν δουν το φως του ήλιου οι ψυχές αυτές.



Ένα εθνικό έγκλημα ή μάλλον περίπου 1000 εθνικά εγκλήματα συντελούνται κάθε ημέρα στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα 70 διακοπές κύησης ανά 1.000 Ελληνίδες πραγματοποιούνται στην Ελλάδα τον χρόνο, που σημαίνει: 350.000 εκτρώσεις τον χρόνο! Μια πραγματική έκρηξη στις εκτρώσεις η οποία ξεκίνησε να συντελείται από το 2009 ως απόρροια της οικονομικής κρίσης.

Mέσα σε αυτό να περιλάβουμε και μια "παράπλευρη ζημιά", σαφώς ηπιότερη από την γενοκτονία που συντελείται κάθε χρόνο, αλλά υπαρκτή: Το 90% των κυήσεων που διακόπτονται είναι αφορολόγητο χρήμα που εισπράττεται από τις κλινικές και τους μαιευτήρες. Με ένα κόστος 1500-2000 ευρώ, περίπου 700 εκατ. ευρώ αφορολόγητα καταβάλλεται κατ'έτος για τις 350.000 εκτρώσεις.

Την περίοδο 2007-2009 γεννιούνταν στην Ελλάδα 100.000 με 110.000 παιδιά το χρόνο. Ωστόσο, από το 2010 και μετά οι γεννήσεις πέφτουν και οι εκτιμήσεις γίνονται δυσοίωνες, καθώς εκφράζονται φόβοι ότι μετά βίας θα αγγίζουν πλέον τις 80.000. Δηλαδή καθαρή μείωση 30% στις γεννήσεις κατ'έτος.

Που σημαίνει ότι ένας από τους λόγους της σφαγής των εμβρύων, αν κρίνουμε ότι η μείωση των γεννήσεων είναι κρίσιμη, αλλά δεν φτάνει τον αριθμό των εκτρώσεων, είναι ότι δεν λαμβάνονται μέτρα προφύλαξης. Πρακτικά έχουμε αφρικανικές συνήθειες ω προς την ερωτική σχέση και βορειοευρωπαϊκές ως προς το αποτέλεσμα: Ερωτικές σχέσεις χωρίς προφύλαξη και μετά ... νυστέρι!

Σε όλη την Ελλάδα από το 2009 έχουν μειωθεί οι τοκετοί κατά 20%. Μόνο στην Θεσσαλονίκη από 12-14.000 προ κρίσης έχουν μειωθεί στις 7.500 ετησίως κατά μέσο όρο από το 2009! Που σημαίνει μείωση μέχρι και 55%.

Πτώση παρουσιάζει και ο αριθμός των προσπαθειών για εξωσωματική γονιμοποίηση στα κέντρα γονιμότητας. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι καταγράφεται μείωση της τάξης του 20%-25%.

Δηλαδή μια ολόκληρη μεγάλη πόλη σκοτώνεται κάθε χρόνο, πριν καν δουν το φως του ήλιου οι ψυχές αυτές. Ένα έθνος που αυτοκτονεί, κυριολεκτικά. Να πούμε ότι οι εκτρώσεις στην Ελλάδα από την δεκαετία του '80 και μετά ακολουθούσαν ανοδική τροχιά με μια σταθερή "σφαγή" νηπίων της τάξεως των 400-500.000 κατ'έτος.

Αύξηση των γεννήσεων παρουσιάζουν μόνο οι μειονοτικοί πληθυσμοί της Θράκης σε ποσοστό 5%, περίπου κατ'έτος, αν και εκεί η αύξηση είναι μειωμένη (παλαιότερα είχαν ρυθμούς αύξησης των γεννήσεων κατ'έτος που έφταναν το 10%), αφού έχουν κτυπηθεί και αυτοί από την οικονομική κρίση.

Και όλα αυτά τη στιγμή που μόνο το 2012 μπήκαν παράνομα στη χώρα 76.794 ξένοι τουλάχιστον αυτές είναι οι διαπιστωμένες συλλήψεις. Προφανώς ο συνολικός αριθμός είναι μεγαλύτερος από αυτούς που κατάφεραν να εισέλθουν χωρίς να γίνουν αντιληπτοί.

Εάν σε αυτό τον αριθμό προσθέσουμε και τις άλλες 70.000 που θα μπουν το 2013 και τις εκατοντάδες χιλιάδες των προηγούμενων ετών όλοι πια αντιλαμβάνονται την εθνική καταστροφή στην οποία βαδίζει ο ελληνισμός.

Πηγή:defencenet 

Read More »

Κι άλλη μάνα τέρας : Περισσότερα από τέσσερα χρόνια κακομεταχειριζόταν την κόρη της, της απαγόρευε την τροφή και να έχει θέρμανση.

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ


Μια 49χρονη γυναίκα από το Šumperk της Τσεχίας βασάνιζε για τέσσερα και μισό χρόνια την 17χρονη κόρη της. 


Εκτός από τη βία που ασκούσε στην κόρη της, της είχε απαγορεύσει να ανοίγει την θέρμανση και την τροφή. Τώρα η ίδια, αντιμετωπίζει ποινή έως και οκτώ χρόνια στη φυλακή.

Η μητέρα του κοριτσιού την χτυπούσε σε όλο της το σώμα, προκαλώντας μώλωπες στα πόδια και την πλάτη της. Της πετούσε διάφορα αντικείμενα, την έβριζε, την απειλούσε ότι θα την διώξει από το σπίτι, της απαγόρευσε να έχει θέρμανση στο δωμάτιό της. Επιπλέον, της απαγόρευσε την τροφή, έτσι ώστε το κορίτσι είχε να φάει πάνω από δύο ημέρες, δεν της έδινε χρήματα ούτε και για να πάει στο σχολείο και απείλησε να την σκοτώσει.

"Με αυτόν τον τρόπο, υπέβαλλε σε σωματικά και ψυχικά βασανιστήρια την κόρη της, όταν στην τελευταία λεκτική διαμάχη που είχανε, η μητέρα την χτύπησε επανειλημμένα στο πρόσωπο και έγδαρε το χέρι της, ώστε το κορίτσι να αιμορραγεί. Η κοπέλα στη συνέχεια έτρεξε μακριά από το σπίτι", είπε την Τρίτη στην εφημερίδα Pravo ο εκπρόσωπος της αστυνομίας του Šumperk, Joseph Bednarik, με το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή η υπόθεση βρίσκεται ακόμη υπό έρευνα.

πηγή: http://www.novinky.cz/krimi


Read More »

Κι άλλη μάνα τέρας : Περισσότερα από τέσσερα χρόνια κακομεταχειριζόταν την κόρη της, της απαγόρευε την τροφή και να έχει θέρμανση.

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ


αστυνομία

Μια 49χρονη γυναίκα από το Šumperk της Τσεχίας βασάνιζε για τέσσερα και μισό χρόνια την  17χρονη κόρη της. Εκτός από τη βία που ασκούσε στην κόρη της, της είχε απαγορεύσει να ανοίγει την θέρμανση και την τροφή. Τώρα η ίδια, αντιμετωπίζει ποινή έως και οκτώ χρόνια στη φυλακή.


Η μητέρα του κοριτσιού την χτυπούσε σε όλο της το σώμα, προκαλώντας μώλωπες στα πόδια και την πλάτη της. Της πετούσε διάφορα αντικείμενα, την έβριζε, την απειλούσε ότι θα την διώξει από το σπίτι, της απαγόρευσε να έχει θέρμανση στο δωμάτιό της. Επιπλέον, της απαγόρευσε την τροφή, έτσι ώστε το κορίτσι είχε να φάει πάνω από δύο ημέρες, δεν της έδινε χρήματα ούτε και για να πάει στο σχολείο και απείλησε να την σκοτώσει.

"Με αυτόν τον τρόπο, υπέβαλλε σε σωματικά και ψυχικά βασανιστήρια την κόρη της, όταν στην τελευταία λεκτική διαμάχη που είχανε, η μητέρα την χτύπησε επανειλημμένα στο πρόσωπο και έγδαρε το χέρι της, ώστε το κορίτσι να αιμορραγεί. Η κοπέλα στη συνέχεια έτρεξε μακριά από το σπίτι", είπε την Τρίτη στην εφημερίδα Pravo ο εκπρόσωπος της αστυνομίας του Šumperk, Joseph Bednarik, με το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή η υπόθεση βρίσκεται ακόμη υπό έρευνα.
 

πηγή: http://www.novinky.cz/krimi


Read More »

ΒΙΝΤΕΟ : ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΤΟ ΓΑΜΟ ΣΟΥ ΝΑ ΝΑΥΑΓΗΣΕΙ - Αρχιμανδρίτου πατήρ Ανδρέα Κονάνου

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ


Παρακολουθήστε τα σοφά λόγια του Αρχιμανδρίτου πατήρ Ανδρέα Κονάνου σε εκπομπή του ΡΙΚ. 


Οι γάμοι ναυαγούν, οι νέοι δεν κάνουν υπομονή, υποκρίνονται και προσπαθούν να επιβληθούν ο ένας στον άλλο.


Παρακολουθήστε το παρακάτω βίντεο...αξίζει τον κόπο.





Read More »

ΒΙΝΤΕΟ : ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΤΟ ΓΑΜΟ ΣΟΥ ΝΑ ΝΑΥΑΓΗΣΕΙ - Αρχιμανδρίτου πατήρ Ανδρέα Κονάνου

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

ΒΙΝΤΕΟ : " ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΤΟ ΓΑΜΟ ΣΟΥ ΝΑ ΝΑΥΑΓΗΣΕΙ"

Παρακολουθήστε τα σοφά λόγια του Αρχιμανδρίτου πατήρ Ανδρέα Κονάνου σε εκπομπή του ΡΙΚ. 

Οι γάμοι ναυαγούν, οι νέοι δεν κάνουν υπομονή, υποκρίνονται και προσπαθούν να επιβληθούν ο ένας στον άλλο.


Παρακολουθήστε το παρακάτω βίντεο...αξίζει τον κόπο.





Read More »

Τέτοιου είδους Συζύγους και Μητέρες χρειάζεται μια Οικογένεια. Είστε ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ !

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ -ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ




Μπράβο  Κ υ ρ ί ε ς  ... με (Κ) κεφαλαίο ... μακάρι να παραδειγματιστούν και οι υπόλοιπες του φύλου σας, διότι είστε κυριολεκτικά παράδειγμα προς μίμηση αλλά και ... είδος προς εξαφάνιση.



Σε αυτό το άρθρο σας παραθέτουμε τρεις επιστολές Ελληνίδων Συζύγων - Μαμάδων, που είναι πραγματικά Υπόδειγμα και Παράδειγμα προς Μίμηση όλων των υπολοίπων γυναικών - συζύγων και μαμάδων.

Η ειλικρινής "κατάθεση ψυχής" των γυναικών αυτών, διακρίνεται τόσο από το συναισθηματικό ύφος όσο και από τον τρόπο που μεταφέρουν τις εμπειρίες τους στις επιστολές τους.

Από τις αναγνώστριες του blog  mama 35 +  


 ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ


Το πρώτο χτύπημα


" Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που έγραψα τελευταία φορά εδώ. 
Δώδεκα μήνες που με έκαναν πιο ώριμη, πιο σοφή και σίγουρα πιο υπομονετική από ποτέ. Κι ας μην ήθελα να γράψω. ϊσως ακριβώς γι' αυτό δεν ήθελα να γράψω. Γιατί ζούσα και συνεχίζω να ζω μια απόλυτα μεταβατική περίοδο στη ζωή μου που κάθε μέρα ανακαλύπτω πτυχές του χαρακτήρα μου που δε γνώριζα και προσπαθώ να τις αποδεχτώ με ψυχραιμία και κατανόηση.
Σήμερα όμως έγινε κάτι αναπάντεχο: κατάλαβα ότι το να είμαι Μαμά, δεν αποτελεί σε καμμία περίπτωση μόνο τον πιο χαρούμενο και ευτυχισμένο ρόλο της ζωής μου.

Ο γιος μας έπεσε και χτύπησε το στόμα του. Το πρόσωπό του γέμισε αίματα, τα χεράκια του το ίδιο και εγώ σε κατάσταση πανικού έτρεχα να τον ξεπλύνω και να τον καθησυχάσω. Στα λεπτά που διήρκεσε όλο αυτό, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ότι δε μπορούσα να κάνω τίποτα. Αισθανόμουν σχεδόν ανήμπορη, ίσως και ανίκανη να διαχειριστώ την κατάσταση και να μπορέσω να κάνω το σωστό. Ο Μπαμπάς λείπει σε ταξίδι και ήμασταν οι δυο μας. Ο γιος μας ήταν ήρεμος, σχεδόν ψύχραιμος μπορώ να πω, με κοίταζε όλο απορία που εγώ άλλαζα συνεχώς πετσετάκια για να του καθαρίζω το πρόσωπο και εκείνος απλά έβλεπε τα ματωμένα χεράκια του και τα έγλυφε. 

Μέχρι να φτάσω στα επείγοντα και να με καθησυχάσει ο παιδοχειρουργός ότι το τραύμα θα κλείσει μόνο του και ότι απλά είναι σε δύσκολο σημείο και γι' αυτό ματώνει συνεχώς, ούτε εγώ κατάλαβα πως έγιναν όλα. Για πότε τον έντυσα, έφυγα από το σπίτι, οδήγησα για μισή ώρα, πάρκαρα, τον πήρα αγκαλιά και μπήκα στο νοσοκομείο. Λες και γίνανε όλα μόνα τους. Τελικά όταν βρισκόμαστε σε μια τέτοια κατάσταση, ο εγκέφαλος παύει να λειτουργεί και κάνουμε ότι χρειάζεται "στον αυτόματο". Δεν εξηγείται αλλιώς πως δε θυμάμαι τίποτα μέχρι τη στιγμή που ακούω τον παιδοχειρουργό να μου λέει "όλα καλά!"

Το πρώτο χτύπημα του γιου (στο τραπέζι), ήταν και το πρώτο δικό μου χτύπημα (στην ψυχή μου). Να είμαι εκεί και να μην είμαι. Να κρατάω αγκαλιά το μικρό μου με μουδιασμένα χέρια, να του τραγουδάω για να τον ηρεμήσω και ταυτόχρονα να μην ακούω τίποτα. Να τον βλέπω ματωμένο και τα μάτια μου να πονάνε. Τελικά αυτό είναι η συνειδητοποίηση της μητρότητας; Η ψυχή σου να "πηγαίνει στην κούλουρη", το αίμα σου να παγώνει και να χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου; Ναι, ομολογώ ότι σήμερα αισθάνθηκα ακόμα πιο Μαμά. Με τεράστια ευθύνη, απίστευτη δύναμη και ψυχραιμία που ούτε εγώ ήξερα ότι είχα. Ο μικρός μου είναι καλά, κοιμάται ήρεμος και χαρούμενος στο κρεββάτι του και εγώ θέλω να του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί μόνο αυτός μπορεί να με κάνει να θέλω να γίνω η πιο δυνατή Μαμά του κόσμου!

Περαστικά σου αγόρι μου γλυκό. 
Ο Μπαμπάς αύριο θα γυρίσει σπίτι μας από το ταξίδι του και θα μας πάρει μια τεράστια αγκαλιά.

υ.γ. συγχωρήστε με για τη μεγάλη απουσία-υπόσχομαι να επανορθώσω. "


ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ο Μπαμπάκ(ι)ας


" Πέρασαν λοιπόν σχεδόν τρεις μήνες. Και τι μήνες... Εντελώς διαφορετικοί απ' ότι περιμέναμε, με ένα μωρό εντελώς διαφορετικό από όλα όσα έχουμε δει. Όλοι οι νέοι γονείς το ίδιο δε λένε; Ε, κι εμείς τελικά δεν αποτελούμε εξαίρεση.

Σήμερα θα μοιραστώ μαζί σας τη σχέση του γιου μας με τον μπαμπά του. Αυτήν τη μοναδική σχέση μεταξύ δύο αρσενικών (!) που η χημεία τους είναι ασύλληπτη, οι κώδικες επικοινωνίας τους μοναδικοί και τα βλέμματα που ανταλάσσουν όλο μηνύματα.

Πραγματικά ο γιος μας είναι τρελλαμένος με τον μπαμπά του: το πρωί που ξυπνάει, τον ψάχνει με το βλέμμα, αν δε ακούσει τη φωνή του, τραντάζεται ολόκληρος, γελάει και φωνάζει όλο χαρά.

Στο μπάνιο του (ο μπαμπάς τρελλαίνεται να τον μπανιαρίζει οπότε τους το έχω αφήσει αυτό το τελετουργικό για το bonding part τους) ο μπαμπάς τραγουδάει και ο μικρός προσπαθεί να κάνει δεύτερη φωνή! Ω, ναι και δεν είναι ούτε τριών μηνών ακόμα.

Στην αλλαξιέρα περνάνε χρόνο συζητώντας για το jeep-ing και τις εκδρομές που θα κάνουν μαζί στα βουνά όταν θα μεγαλώσει, για τα ταξιδάκια που θα κάνουν για ski, για τα καλοκαίρια που θα του μάθει να κολυμπάει. Μιλάμε για πολύ συζήτηση.

Εγώ πάλι -τρελαμμένη μάνα και καψούρα σύζυγος- μένω να τους χαζεύω και γουστάρω τρελλά για αυτή τη σχέση που πάει να δημιουργηθεί.

Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί αυτή η σχέση, πολλοί λένε ότι τα αγόρια έχουν σχέση αντιπαλότητας με το μπαμπά τους, άλλοι πάλι ότι τα αγόρια "ερωτεύονται" τη μαμά τους μεγαλώνοντας, ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι μέχρι και οιδιπόδειο δημιουργείται ανάμεσα σε μάνα και γιο.

Εγώ ξέρω ότι κάθε σχέση είναι μοναδική και κάθε άνθρωπος ξεχωριστός και αυτό που βλέπω να μοιράζονται μέσα σε τόσο σύντομο διάστημα τα δύο αγόρια μου, είναι εντελώς μαγικό.

Το παραδέχομαι: ο γιος μας είναι τρελλός μπαμπάκιας.
Κι εγώ στη θέση του, ακριβώς έτσι θα ήμουν με τέτοιον μπαμπά. "



ΤΡΙΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ


5 - 10 - 15 - 20 - 25 ...Φτου και βγαίνω!


" Οι πόνοι ξεκίνησαν λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Κάπου εκεί κοντά στο τρίποντο του Διαμαντίδη που ο μπαμπάς σου φώναξε όλο περηφάνεια. Κι εγώ νόμιζα ότι απλά κουνήθηκες λίγο πιο έντονα και πιο χαμηλά.
Λίγα λεπτά αργότερα πήγαμε για ύπνο. Ή μάλλον πιο σωστά, άλλος πήγε για ύπνο, εγώ πηγαινοερχόμουν μέσα στο σπίτι από κουζίνα σε σαλόνι και πάλι πίσω και από υπνοδωμάτιο σε μπάνιο και repetition! Και να επιμένω ότι "αποκλείεται, δε γεννάμε σήμερα, είναι πολύ νωρίς ακόμα, δεν είμαστε έτοιμοι" κλπ. κλπ. για να ξεχαστώ και να ηρεμήσω. Μέχρι και πράσινο τσάι έφτιαξα (θεός φυλάξοι και δεν "το'χω" καθόλου το σπορ της υγιεινής διατροφής) για να ηρεμήσει η κοιλιά μου (!!!) μιας και νόμιζα ότι έχω ΚΑΙ κοιλόπονο.

Λίγο μετά τις 3 το πρωί, με πήρε για μερικά λεπτά ένας ελαφρύς ύπνος, ίσα για να με πείσει ότι έχω δίκιο, είναι όντως νωρίς να έρθεις στον κόσμο, δεν είναι η μέρα της Αγίας Αικατερίνης η μέρα που θα γεννηθείς... Δεν το είχα "κανονίσει" έτσι, κάτι σε Αγίου Αντρέα μου έκανε πιο ταιριαστό, άντε και σε Αγίου Νικολάου ίσως, αλλά Αγίας Αικατερίνης, με τίποτε, πολύ νωρίς δεν έχω προλάβει να ετοιμάσω και την τσάντα για το μαιευτήριο.

Με τέτοιες σκέψεις λοιπόν, εντελώς απλοϊκές και χωρίς ίχνος άγχους, βιασύνης, ανυπομονησίας, επιμονής ή οτιδήποτε αρνητικό θα μπορούσε να μας χαλάσει τη μέρα, γύρω στις 5 παρά αποφάσισα ότι πρέπει να ξυπνήσω τον ανύποπτο πατέρα to-be, οι πόνοι ήταν αφόρητοι πλέον, μπορεί να μην είχα ιδέα από πόνους/ διαστολές/ άνοιγμα τραχήλου κλπ. μιας και θα γεννούσα το πρώτο μου παιδί, αλλά πονούσα φρικτά και μόνο μπαίνοντας στο μαιευτήριο θα ηρεμούσα, γεννούσα-δε γεννούσα, ήθελα μόνο να σταματήσω να πονάω τόσο πολύ.

"Αγάπη μου φτιάξε 2 espresso, βάλε τα πράγματα του μωρού στην τσάντα και ντύσου. Γεννάμε!" ενώ κοιμόταν μην έχοντας ιδέα τι είχα περάσει όλο το βράδυ, μιας και -η αλήθεια είναι- ότι ο ξενύχτης της οικογένειας πάντα ήμουν εγώ οπότε φυσικό ήταν να έχω αυπνίες ειδικά ως έγκυος.

Μέσα σε λίγα λεπτά, "έσπασαν και τα νερά" και ήρθε και έδεσε το γλυκό. Εκεί ομολογώ ότι πανικοβλήθηκα, θυμήθηκα κάτι όνειρα που έβλεπα έφηβη να πέφτω από πολύ ψηλά στο κενό, μία μέρα σε ένα σούπερμάρκετ μικρή, 8 ετών περίπου, που έχασα τη μαμά μου και ούρλιαζα για να τη βρω, ένα πρωινό μάθημα κολύμβησης στο οποίο ένα ηλίθιο δεκάχρονο κοριτσάκι με βούλιαξε με πατητή στην άπατη μεριά της πισίνας και από τότε έχω τρελλή φοβία με το βάθος στη θάλασσα, και άλλα τέτοια τρομακτικά που δε θέλω εδώ και πολλά χρόνια να ανασύρω στο συνειδητό γιατί μου χαλάνε τη διάθεση.
Ναι τόσο πολύ πανικοβλήθηκα για το άγνωστο που μας περίμενε σε λίγες ώρες από εκείνο το ξημέρωμα της 25ης Νοεμβρίου, ανήμερα της Αγίας Αικατερίνης.

Φτάσαμε στο μαιευτήριο στις 7 το πρωί περίπου με πόνους που δεν αντέχονταν πλέον, αλλά με φοβερή ψυχραιμία και των δυο μας. Μέσα σε μία μόνο ώρα, είχαμε μπει στο χώρο του τοκετού, είχε γίνει η επισκληρίδιος, ο Γιώργος είχε ντυθεί με στολή Μαίας (!) και γελούσαμε με το μαιευτήρα, τη μαία και τον άντρα μου, λες και είχαμε πάει για πρωινό μετά από ξενύχτι πρωτοχρονιάς στα μπουζούκια.

Οι συσπάσεις έγιναν πιο συχνές, ο γιος μας ήταν ιδιαίτερα βιαστικός και πλέον κι εγώ η ίδια, έσπρωχνα με τεράστια δύναμη, ο Γιώργος φώναζε όσο πιο ψύχραιμα μπορούσε, όλοι μέσα στο δωμάτιο ήταν εξαιρετικοί στο να με κάνουν να αισθάνομαι δυνατή και έτοιμη να φέρω στον κόσμο τον γιο μας. Στις 9.10 π.μ. τον αντικρύσαμε για πρώτη φορά και από εκείνη την ημέρα μόνο σε εκείνον βρίσκεται το μυαλό μας και η σκέψη μας. Ένα παιδάκι που βιάστηκε να μας γνωρίσει, ή μήπως βιαζόμουν εγώ τελικά; 

Όπως και να'χει, χρωστάω ένα τεράστιο ευχαριστώ στον άντρα της ζωής μου γιατί αν δεν ήταν αυτός τίποτε από όλα αυτά δε θα είχε γίνει, τον υπέροχο φυσιολογικό τοκετό τον χρωστάω σε αυτόν (και στον μαιευτήρα μου φυσικά που με απέτρεψε από την καισαρική) αλλά και το ότι δεν κατέρευσα όταν αντίκρυσα το μωρό μας στη ΜΕΝΝ διασωληνωμένο για λίγες μέρες. 

Μήπως τελικά είναι αυτές οι σπάνιες στιγμές που ενώνουν τα ζευγάρια, που μας θυμίζουν γιατί ερωτευτήκαμε δυνατά το σύντροφό μας και γιατί συνεχίζουμε να τον αγαπάμε με τόση ένταση και αφοσίωση; 

Mετά από αυτήν τη μοναδική εμπειρία της γέννησης, ανακάλυψα την ουσία της δημιουργίας οικογένειας: είναι η δύναμη που γεννιέται από την αγάπη δύο ανθρώπων, αυτή που τους ενώνει στα δύσκολα και φαινομενικά ακατόρθωτα και φυσικά αυτή που στη συνέχεια μοιράζεται αρμονικά και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας που θα δημιουργήσουν. 

Καλώς όρισες Φίλιππε-Εμμανουήλ στη ζωή μας! "


πηγή: http://mama-35-plus.blogspot.gr/


Read More »

Τέτοιου είδους Συζύγους και Μητέρες χρειάζεται μια Οικογένεια ... Μπράβο Κυρίες μου !!! Είστε ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ !!!

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ -ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ


επιστολή από καρδιάς


Μπράβο  Κ υ ρ ί ε ς  ... με (Κ) κεφαλαίο ... μακάρι να παραδειγματιστούν και οι υπόλοιπες του φύλου σας, διότι είστε κυριολεκτικά παράδειγμα προς μίμηση αλλά και ... είδος προς εξαφάνιση.



Σε αυτό το άρθρο σας παραθέτουμε τρεις επιστολές Ελληνίδων Συζύγων - Μαμάδων, που είναι πραγματικά Υπόδειγμα και Παράδειγμα προς Μίμηση όλων των υπολοίπων γυναικών - συζύγων και μαμάδων.


Η ειλικρινής "κατάθεση ψυχής" των γυναικών αυτών, διακρίνεται τόσο από το συναισθηματικό ύφος όσο και από τον τρόπο που μεταφέρουν τις εμπειρίες τους στις επιστολές τους.

Από τις αναγνώστριες του blog  mama 35 +  


 ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ


Το πρώτο χτύπημα


  " Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που έγραψα τελευταία φορά εδώ. 
Δώδεκα μήνες που με έκαναν πιο ώριμη, πιο σοφή και σίγουρα πιο υπομονετική από ποτέ. Κι ας μην ήθελα να γράψω. ϊσως ακριβώς γι' αυτό δεν ήθελα να γράψω. Γιατί ζούσα και συνεχίζω να ζω μια απόλυτα μεταβατική περίοδο στη ζωή μου που κάθε μέρα ανακαλύπτω πτυχές του χαρακτήρα μου που δε γνώριζα και προσπαθώ να τις αποδεχτώ με ψυχραιμία και κατανόηση.
Σήμερα όμως έγινε κάτι αναπάντεχο: κατάλαβα ότι το να είμαι Μαμά, δεν αποτελεί σε καμμία περίπτωση μόνο τον πιο χαρούμενο και ευτυχισμένο ρόλο της ζωής μου.

Ο γιος μας έπεσε και χτύπησε το στόμα του. Το πρόσωπό του γέμισε αίματα, τα χεράκια του το ίδιο και εγώ σε κατάσταση πανικού έτρεχα να τον ξεπλύνω και να τον καθησυχάσω. Στα λεπτά που διήρκεσε όλο αυτό, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ότι δε μπορούσα να κάνω τίποτα. Αισθανόμουν σχεδόν ανήμπορη, ίσως και ανίκανη να διαχειριστώ την κατάσταση και να μπορέσω να κάνω το σωστό. Ο Μπαμπάς λείπει σε ταξίδι και ήμασταν οι δυο μας. Ο γιος μας ήταν ήρεμος, σχεδόν ψύχραιμος μπορώ να πω, με κοίταζε όλο απορία που εγώ άλλαζα συνεχώς πετσετάκια για να του καθαρίζω το πρόσωπο και εκείνος απλά έβλεπε τα ματωμένα χεράκια του και τα έγλυφε. 

Μέχρι να φτάσω στα επείγοντα και να με καθησυχάσει ο παιδοχειρουργός ότι το τραύμα θα κλείσει μόνο του και ότι απλά είναι σε δύσκολο σημείο και γι' αυτό ματώνει συνεχώς, ούτε εγώ κατάλαβα πως έγιναν όλα. Για πότε τον έντυσα, έφυγα από το σπίτι, οδήγησα για μισή ώρα, πάρκαρα, τον πήρα αγκαλιά και μπήκα στο νοσοκομείο. Λες και γίνανε όλα μόνα τους. Τελικά όταν βρισκόμαστε σε μια τέτοια κατάσταση, ο εγκέφαλος παύει να λειτουργεί και κάνουμε ότι χρειάζεται "στον αυτόματο". Δεν εξηγείται αλλιώς πως δε θυμάμαι τίποτα μέχρι τη στιγμή που ακούω τον παιδοχειρουργό να μου λέει "όλα καλά!"

Το πρώτο χτύπημα του γιου (στο τραπέζι), ήταν και το πρώτο δικό μου χτύπημα (στην ψυχή μου). Να είμαι εκεί και να μην είμαι. Να κρατάω αγκαλιά το μικρό μου με μουδιασμένα χέρια, να του τραγουδάω για να τον ηρεμήσω και ταυτόχρονα να μην ακούω τίποτα. Να τον βλέπω ματωμένο και τα μάτια μου να πονάνε. Τελικά αυτό είναι η συνειδητοποίηση της μητρότητας; Η ψυχή σου να "πηγαίνει στην κούλουρη", το αίμα σου να παγώνει και να χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου; Ναι, ομολογώ ότι σήμερα αισθάνθηκα ακόμα πιο Μαμά. Με τεράστια ευθύνη, απίστευτη δύναμη και ψυχραιμία που ούτε εγώ ήξερα ότι είχα. Ο μικρός μου είναι καλά, κοιμάται ήρεμος και χαρούμενος στο κρεββάτι του και εγώ θέλω να του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί μόνο αυτός μπορεί να με κάνει να θέλω να γίνω η πιο δυνατή Μαμά του κόσμου!

Περαστικά σου αγόρι μου γλυκό. 
Ο Μπαμπάς αύριο θα γυρίσει σπίτι μας από το ταξίδι του και θα μας πάρει μια τεράστια αγκαλιά.

υ.γ. συγχωρήστε με για τη μεγάλη απουσία-υπόσχομαι να επανορθώσω. "


ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ο Μπαμπάκ(ι)ας


  " Πέρασαν λοιπόν σχεδόν τρεις μήνες. Και τι μήνες... Εντελώς διαφορετικοί απ' ότι περιμέναμε, με ένα μωρό εντελώς διαφορετικό από όλα όσα έχουμε δει. Όλοι οι νέοι γονείς το ίδιο δε λένε; Ε, κι εμείς τελικά δεν αποτελούμε εξαίρεση.

Σήμερα θα μοιραστώ μαζί σας τη σχέση του γιου μας με τον μπαμπά του. Αυτήν τη μοναδική σχέση μεταξύ δύο αρσενικών (!) που η χημεία τους είναι ασύλληπτη, οι κώδικες επικοινωνίας τους μοναδικοί και τα βλέμματα που ανταλάσσουν όλο μηνύματα.

Πραγματικά ο γιος μας είναι τρελλαμένος με τον μπαμπά του: το πρωί που ξυπνάει, τον ψάχνει με το βλέμμα, αν δε ακούσει τη φωνή του, τραντάζεται ολόκληρος, γελάει και φωνάζει όλο χαρά.

Στο μπάνιο του (ο μπαμπάς τρελλαίνεται να τον μπανιαρίζει οπότε τους το έχω αφήσει αυτό το τελετουργικό για το bonding part τους) ο μπαμπάς τραγουδάει και ο μικρός προσπαθεί να κάνει δεύτερη φωνή! Ω, ναι και δεν είναι ούτε τριών μηνών ακόμα.

Στην αλλαξιέρα περνάνε χρόνο συζητώντας για το jeep-ing και τις εκδρομές που θα κάνουν μαζί στα βουνά όταν θα μεγαλώσει, για τα ταξιδάκια που θα κάνουν για ski, για τα καλοκαίρια που θα του μάθει να κολυμπάει. Μιλάμε για πολύ συζήτηση.

Εγώ πάλι -τρελαμμένη μάνα και καψούρα σύζυγος- μένω να τους χαζεύω και γουστάρω τρελλά για αυτή τη σχέση που πάει να δημιουργηθεί.

Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί αυτή η σχέση, πολλοί λένε ότι τα αγόρια έχουν σχέση αντιπαλότητας με το μπαμπά τους, άλλοι πάλι ότι τα αγόρια "ερωτεύονται" τη μαμά τους μεγαλώνοντας, ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι μέχρι και οιδιπόδειο δημιουργείται ανάμεσα σε μάνα και γιο.

Εγώ ξέρω ότι κάθε σχέση είναι μοναδική και κάθε άνθρωπος ξεχωριστός και αυτό που βλέπω να μοιράζονται μέσα σε τόσο σύντομο διάστημα τα δύο αγόρια μου, είναι εντελώς μαγικό.

Το παραδέχομαι: ο γιος μας είναι τρελλός μπαμπάκιας.
Κι εγώ στη θέση του, ακριβώς έτσι θα ήμουν με τέτοιον μπαμπά. "



ΤΡΙΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ


5 - 10 - 15 - 20 - 25 ...Φτου και βγαίνω!


  " Οι πόνοι ξεκίνησαν λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Κάπου εκεί κοντά στο τρίποντο του Διαμαντίδη που ο μπαμπάς σου φώναξε όλο περηφάνεια. Κι εγώ νόμιζα ότι απλά κουνήθηκες λίγο πιο έντονα και πιο χαμηλά.
Λίγα λεπτά αργότερα πήγαμε για ύπνο. Ή μάλλον πιο σωστά, άλλος πήγε για ύπνο, εγώ πηγαινοερχόμουν μέσα στο σπίτι από κουζίνα σε σαλόνι και πάλι πίσω και από υπνοδωμάτιο σε μπάνιο και repetition! Και να επιμένω ότι "αποκλείεται, δε γεννάμε σήμερα, είναι πολύ νωρίς ακόμα, δεν είμαστε έτοιμοι" κλπ. κλπ. για να ξεχαστώ και να ηρεμήσω. Μέχρι και πράσινο τσάι έφτιαξα (θεός φυλάξοι και δεν "το'χω" καθόλου το σπορ της υγιεινής διατροφής) για να ηρεμήσει η κοιλιά μου (!!!) μιας και νόμιζα ότι έχω ΚΑΙ κοιλόπονο.

Λίγο μετά τις 3 το πρωί, με πήρε για μερικά λεπτά ένας ελαφρύς ύπνος, ίσα για να με πείσει ότι έχω δίκιο, είναι όντως νωρίς να έρθεις στον κόσμο, δεν είναι η μέρα της Αγίας Αικατερίνης η μέρα που θα γεννηθείς... Δεν το είχα "κανονίσει" έτσι, κάτι σε Αγίου Αντρέα μου έκανε πιο ταιριαστό, άντε και σε Αγίου Νικολάου ίσως, αλλά Αγίας Αικατερίνης, με τίποτε, πολύ νωρίς δεν έχω προλάβει να ετοιμάσω και την τσάντα για το μαιευτήριο.

Με τέτοιες σκέψεις λοιπόν, εντελώς απλοϊκές και χωρίς ίχνος άγχους, βιασύνης, ανυπομονησίας, επιμονής ή οτιδήποτε αρνητικό θα μπορούσε να μας χαλάσει τη μέρα, γύρω στις 5 παρά αποφάσισα ότι πρέπει να ξυπνήσω τον ανύποπτο πατέρα to-be, οι πόνοι ήταν αφόρητοι πλέον, μπορεί να μην είχα ιδέα από πόνους/ διαστολές/ άνοιγμα τραχήλου κλπ. μιας και θα γεννούσα το πρώτο μου παιδί, αλλά πονούσα φρικτά και μόνο μπαίνοντας στο μαιευτήριο θα ηρεμούσα, γεννούσα-δε γεννούσα, ήθελα μόνο να σταματήσω να πονάω τόσο πολύ.

"Αγάπη μου φτιάξε 2 espresso, βάλε τα πράγματα του μωρού στην τσάντα και ντύσου. Γεννάμε!" ενώ κοιμόταν μην έχοντας ιδέα τι είχα περάσει όλο το βράδυ, μιας και -η αλήθεια είναι- ότι ο ξενύχτης της οικογένειας πάντα ήμουν εγώ οπότε φυσικό ήταν να έχω αυπνίες ειδικά ως έγκυος.

Μέσα σε λίγα λεπτά, "έσπασαν και τα νερά" και ήρθε και έδεσε το γλυκό. Εκεί ομολογώ ότι πανικοβλήθηκα, θυμήθηκα κάτι όνειρα που έβλεπα έφηβη να πέφτω από πολύ ψηλά στο κενό, μία μέρα σε ένα σούπερμάρκετ μικρή, 8 ετών περίπου, που έχασα τη μαμά μου και ούρλιαζα για να τη βρω, ένα πρωινό μάθημα κολύμβησης στο οποίο ένα ηλίθιο δεκάχρονο κοριτσάκι με βούλιαξε με πατητή στην άπατη μεριά της πισίνας και από τότε έχω τρελλή φοβία με το βάθος στη θάλασσα, και άλλα τέτοια τρομακτικά που δε θέλω εδώ και πολλά χρόνια να ανασύρω στο συνειδητό γιατί μου χαλάνε τη διάθεση.
Ναι τόσο πολύ πανικοβλήθηκα για το άγνωστο που μας περίμενε σε λίγες ώρες από εκείνο το ξημέρωμα της 25ης Νοεμβρίου, ανήμερα της Αγίας Αικατερίνης.

Φτάσαμε στο μαιευτήριο στις 7 το πρωί περίπου με πόνους που δεν αντέχονταν πλέον, αλλά με φοβερή ψυχραιμία και των δυο μας. Μέσα σε μία μόνο ώρα, είχαμε μπει στο χώρο του τοκετού, είχε γίνει η επισκληρίδιος, ο Γιώργος είχε ντυθεί με στολή Μαίας (!) και γελούσαμε με το μαιευτήρα, τη μαία και τον άντρα μου, λες και είχαμε πάει για πρωινό μετά από ξενύχτι πρωτοχρονιάς στα μπουζούκια.

Οι συσπάσεις έγιναν πιο συχνές, ο γιος μας ήταν ιδιαίτερα βιαστικός και πλέον κι εγώ η ίδια, έσπρωχνα με τεράστια δύναμη, ο Γιώργος φώναζε όσο πιο ψύχραιμα μπορούσε, όλοι μέσα στο δωμάτιο ήταν εξαιρετικοί στο να με κάνουν να αισθάνομαι δυνατή και έτοιμη να φέρω στον κόσμο τον γιο μας. Στις 9.10 π.μ. τον αντικρύσαμε για πρώτη φορά και από εκείνη την ημέρα μόνο σε εκείνον βρίσκεται το μυαλό μας και η σκέψη μας. Ένα παιδάκι που βιάστηκε να μας γνωρίσει, ή μήπως βιαζόμουν εγώ τελικά; 

Όπως και να'χει, χρωστάω ένα τεράστιο ευχαριστώ στον άντρα της ζωής μου γιατί αν δεν ήταν αυτός τίποτε από όλα αυτά δε θα είχε γίνει, τον υπέροχο φυσιολογικό τοκετό τον χρωστάω σε αυτόν (και στον μαιευτήρα μου φυσικά που με απέτρεψε από την καισαρική) αλλά και το ότι δεν κατέρευσα όταν αντίκρυσα το μωρό μας στη ΜΕΝΝ διασωληνωμένο για λίγες μέρες. 

Μήπως τελικά είναι αυτές οι σπάνιες στιγμές που ενώνουν τα ζευγάρια, που μας θυμίζουν γιατί ερωτευτήκαμε δυνατά το σύντροφό μας και γιατί συνεχίζουμε να τον αγαπάμε με τόση ένταση και αφοσίωση; 

Mετά από αυτήν τη μοναδική εμπειρία της γέννησης, ανακάλυψα την ουσία της δημιουργίας οικογένειας: είναι η δύναμη που γεννιέται από την αγάπη δύο ανθρώπων, αυτή που τους ενώνει στα δύσκολα και φαινομενικά ακατόρθωτα και φυσικά αυτή που στη συνέχεια μοιράζεται αρμονικά και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας που θα δημιουργήσουν. 

Καλώς όρισες Φίλιππε-Εμμανουήλ στη ζωή μας! "


πηγή: http://mama-35-plus.blogspot.gr/


Read More »